|
De meest bekende radar is de navigatieradar met draaiende antenne en plan-aanduider. Zo'n radar komt het meest overeen met het beeld dat we van een radar hebben: een draaiende langwerpige antenne die radiopulsen uitstraalt en het echo ontvangt, een electronica-gedeelte die het signaal verwerkt en een beeldscherm om de echo's te tonen.
De radar wordt aan boord van de schepen gebruikt, maar ook aan wal om de navigatie langs de waterwegen te controleren. Op druk bevaren plaatsen zoals de Noordzee en de Westerschelde moeten de schepen bepaalde vaste routes volgen.
De gebruikte frekwentie voor navigatieradars ligt rond de 10GHz. De meeste radars werken met hoog vermogen pulsen: de radar werkt 1µs en luistert gedurende 999µs. De herhalingsfrekwentie bedraagt hier 1000Hz. De pulsduur en herhalingsfrekwentie zijn mede bepalend voor het bereik van de radar.
- Zendgedeelte
- Het zendgedeelte bestaat uit een magnetron en een modulator om de korte pulsen te leveren.
We bespreken de invloed van de pulsduur, de hethalingsfrekwentie (PRF: pulse repetition frequency) en de gebruikte frekwentieband.
- Ontvanger
- Het ontvangen signaal wordt versterkt in een dubbelsuper ontvanger met een heel uitgebreide gainregeling en frekwentiecorrectie (auto tune). Deze signaalverwerking bepaalt de kwaliteit van het uiteindelijk beeld.
- Beeldscherm
- Het signaal wordt aangepast om naar een beeldscherm gestuurd te worden. Voordien gebruikte men een fosfor met lange persistentie zodat het beeld zichtbaar blijft tussen twee omwentelingen van de antenne, nu gebruikt men een digitaal geheugen en kan men de persistentie aanpassen aan de omstandigheden.
Er bestaan natuurlijk ook nog andere types radars zoals de monopulse radar en de continu radar.
De monopulse radar wordt meestal bij militaire toepassingen gebruikt (volgradar), waarbij men met één enkele puls zoveel mogelijke gegevens over het doelwit vergaart. Daardoor kan men vermijden dat de vijand de radar zou storen: het doelwit weet immers niet wanneer een volgende puls uitgestuurd wordt.
De continu radar is eenvoudiger, maar werkt minder nauwkeurig. Zo'n radar is voldoende voor de binnenscheepvaart en de navigatie langs de kust.
Als men een kruisraket naar een doel wilt sturen, dan wordt het doel belicht door de volgradar van het schip ("illuminator"). De kruisraket ontvangt ook een echo van het doelwit.
| 