Foto Jorn Urbain, bewerkt om de perspectiefvervorming weg te werken.

De landing in Dieppe was eigenlijk een oefening om een echte landing voor te bereiden. In het beste geval zou de operatie te vergelijke zijn met een raid, een punctuele operatie waarbij de troepen zich later terugtrekken als de objectieven bereikt zijn (vernietigen van de haven en de electriciteitscentrale). Hier betrof het eerder een zelfmoordcommando. Vanaf de voorbereidingen liep alles verkeerd:

• Een simulatie op het eiland Wight toonde aan dat de operatie in die gedaante geen enkele kans op slagen zou hebben. Een tweede simulatie zal niet plaatsvinden.

• De operatie werd uitgesteld vanwege het slechte weer en de manschappen werden terug naar hun casernes gestuurd, waardoor het geheim van de operatie niet bewaard kon worden.

• Een extra panzerdivisie werd in de streek gesignaleerd (deze zal zelfs niet moeten ingezet worden)

• De streek had gebombardeerd moeten worden voor de landing, maar dit kon niet gebeuren wegens het slechte weer

• De landingsvaartuigen werden opgemerkt door een duits konvooi dat de vaartuigen aanviel. Een aantal vaartuigen gingen verloren en de landing gebeurde ongecoördineerd.

• Dieppe is zeer moeilijk bereikbaar via de zee. De haven is omgegeven door krijtrotsen. De kustbatterijen konden gemakkelijk de aanvallers bestoken.

Het Competentiecentrum van de Marine (CC-Mar) in Brugge Sint-Kruis vormt een etape in de opleiding van de toekomstige matrozen en onderofficieren. Hier worden technische opleidingen gegeven: de werking van de motoren, de stroomgroepen, de voortstuwing,... (informatie over de degaussing wordt in Oostende gegeven).

In de caserne valt het goed op dat het leger (en de Marine in het bijzonder) in zeer slechte staat is, en dat er geen verbetering op komst is. Om uit te leggen hoe het zo ver is gekomen moeten we even terug in de tijd.

In de jaren 1980 hebben we de economische crisis, een gevolg van de petroleumcrisis van een paar jaren eerder (autoloze zondagen, toen al, maar voor andere redenen). De golden sixties worden brutaal onderbroken. De economie stokt en de werkloosheid stijgt abrupt. Er is een grote toevloed van jongeren op de arbeidsmarkt. Om al die jongeren een werk aan te bieden worden ze door het leger aangenomen. We waren toen nog volop in de koude oorlog en er was nog geld bij het leger.

Een paar jaren later herstelt de economie zich en er wordt niet meer aangeworven bij het leger. Dit is de oorzaak van de vreemde bevolkingspiramide bij het leger. Deze vreemde leeftijdspiramide speelt het leger nu parten.

35 jaar later gaan al die militairen op pensioen. In de komende jaren verwacht men dat de helft van het personeel zal vertrekken. Om deze mensen te vervangen moeten er extra aanwervingen gebeuren. Om je een idee te geven: men zou in de komende jaren 10.000 militairen moeten aanwerven, terwijl men jaarlijks maar aan een duizendtal aanwervingen komt.

Eigenlijk moeten de vervangers een jaar kunnen meedraaien met de oude garde om het vak goed te leren. Het is echter nu pas dat de aanwervingen op gang komen. De ervaren militairen zullen weg zijn als de recruten de schoolbanken verlaten zullen hebben.

Wat zien we op de basis van Brugge Sint Kruis? De gebouwen zijn maar half in gebruik. Er zijn gemiddeld drie matrozen die een opleiding volgen, terwijl dat tientallen zouden moeten zijn (en zelfs hondertallen om de tekorten aan te vullen). De woonblokken zijn amper in gebruik en zijn niet aangepast om honderden matrozen te herbergen. CC-Mar lijkt eerder een natuurpark, het is bijna Prypiat (maar beter onderhouden). Het is zo erg dat bepaalde opleidingen gecombineerd worden met die van de VBAB om aan genoeg studenten te komen.

Aan boord is er nu al te weinig personeel. Als een schip een paar weken aan de kade ligt voor het jaarlijks onderhoud wordt een deel van de bemanning overgeplaatst naar een ander schip zodat er voldoende boordpersoneel aanwezig is om te kunnen uitvaren.

Om de influx van nieuwe werkkrachten te verhogen hebben de officieren besloten de opleidingen in te korten. Daar waar men vroeger 6 maanden nodig had om een bekwame technieker te vormen, gebeurt de opleiding nu in een paar weken. Een electrotechnieker moet niet enkel zijn vak kennen, maar moet ook mecanicien zijn. De eerste maanden heeft men inderdaad extra werkkrachten aan boord, maar de instroom zakt snel af en het personeel is onvoldoende gevormd. Kortom, door de werkdruk en de beperkte opleiding blijven de recruten niet lang bij het leger.

Het is dankzij de Nederlandse Marine dat er nog voldoende werk is op de basis van Zeebrugge. De mijnenbestrijdingsvaartuigen worden immers in Zeebrugge onderhouden (ook de nederlandse schepen). Ik werk vaker op de nederlandse schepen dan op de belgische schepen.