In sommige gevallen wordt er gesynchroniseerd vanaf een dode bus (stroomloos). Het wordt gebruikt om een lokaal electriciteitsnet snel van stroom te voorzien. Er zijn twee redenen waarom een dergelijke werkwijze toegepast wordt:
- Men wilt de verschillende generatoren snel online hebben, bijvoorbeeld bij een stroomonderbreking in een ziekenhuis. Meerdere kleine generatoren starten doorgaans sneller op dan één grote generator als ze simultaan kunnen opstarten.
- Er is één zware belasting die niet gevoed kan worden door de grootste generator, waardoor men verplicht is meerdere generatoren vooraf op te starten vooraleer de belasting ingeschakeld kan worden.
In kritische toepassingen geeft men de voorkeur aan meerdere kleinere generatoren in plaats van één zware generator. Zo kan men het onderhoud van de stroomgroepen normaal laten verlopen.
Zelfs als niet alle generatoren direct opgestart kunnen worden, toch kunnen de reeds opgestarte generatoren vermogen leveren aan de belangrijkste toepassingen. Dit is bijvoorbeeld het geval in een ziekenhuis, waarbij de meest kritische afdelingen gedurende een paar minuten via batterijen gevoed kunnen worden (via omvormers). Dan nemen de opgestarte generatoren de stroomvoorziening over.
Dead bus synchronisation
|
|---|
Dit is de werkwijze (opgelet, niet alle generatoren zijn geschikt voor een gelijktijdige synchronisatie):
- Alle generatoren worden aan de bus gekoppeld en gelijktijdig gestart zonder exciterspanning (contactoren 1 dicht, wisselcontact 2 naar generatoren en prioritaire belastingen 3 ingeschakeld). De spanning die door het remanent magnetisme opgewekt wordt is onvoldoende om de generatoren te synchroniseren.
- De generatoren die niet binnen een bepaalde tijd een voldoende snelheid halen worden losgekoppeld van de lokale bus (ze kunnen later bijgeschakeld worden via de conventionele sequentiële synchronisatie). De betreffende contactor 1 gaat open).
- De exciterspanning wordt aangelegd en de stijgende opgewekte spanning zorgt ervoor dat alle generatoren soepel gesynchroniseerd worden zonder dat een te hoge stroom door de stator loopt.
- De gebruikersgroepen worden ingeschakeld (contactoren 3) in volgorde van prioriteit en rekening houdend met het aantal gekoppelde generatoren (beschikbaar vermogen).
- De trage starters kunnen later op de live bus gesynchroniseerd worden (klassieke sequentiële synchronisatie).
De synchronisatie van alle generatoren kan in een paar seconden gebeuren. Met dit systeem kan er snel het nominaal vermogen geleverd worden, of ten minste een relatief hoog vermogen om de prioritaire gebruikers van stroom te voorzien.
Bij dead bus synchronisatie gebruikt men vaak identieke generatoren. Dit versnelt niet enkel het synchroniseren, maar vergemakkelijkt ook het onderdoud.
Dit systeem is aangeraden als er zware inductieve belastingen permanent op het lokaal net aangesloten zijn (transformatoren). Bij de normaal toegepaste sequentiële synchronisatie wordt de eerste generator die op snelheid is aan de bus gekoppeld. Door de permanente (meestal inductieve) belastingen kan de benodigde stroom zo hoog zijn dat de capaciteit van de generator overschreden wordt. Na een stroomonderbreking zijn de transformatoren meestal gemagnetiseerd, waardoor het opstarten op nominale spanning onmogelijk wordt. Bij het simultaan opstarten en synchroniseren stijgt de netspanning in een paar seconden, waardoor de magnetisatie van de transformator ongedaan kan gemaakt worden.
Een andere alternatieve manier van synchroniseren is het gebruik van verzadigbare spoelen.
Problemen die kunnen optreden bij parallelbedrijf worden hier uitgelegd.
|