Hoofdindex » Servers » » Een eigen webserver » » Totologie » PPPoE
Webservers en meer
PPPoE Point to Point Protocol over Ethernet
Een eigen webserver?
We bespreken hier kort de technische verschillen tussen de Telenet kabel en het inbelprotocol bij Belgacom
-

-

Telenet

De topologie is eenvoudig bij Telenet: met je modem wordt je direct verbonden met het internet. Aan de ene kant van de modem heb je je lokaal netwerk (bruine verbinding op de figuur), aan de andere kant het internet. Dit is het belangrijkste, en meer moet daarover niet verteld worden.

Wens je toch meer te weten hoe gegevens doorgestuurd worden over het internet, dan is de pagina over routers aangewezen lektuur. De modem van Telenet zet de lokale datasignalen om zodat die over de kabel getransporteerd kunnen worden, en verder heeft de modem weinig funkties.

Telenet blokkeeert de inkomende poorten (tot 1024) en de uitgaande poort 25 (je moet verplicht via de SMTP relay van Telenet passeren.

Telefonie is mogelijk via een aangepaste modem (enkel klassieke telefonie PSTN, geen ISDN). De telefoon wordt op de modem aangesloten en er moet verder niets gewijzigd worden aan de bekabeling of aan de telefoon. Bij stroompanne werkt de telefoon niet meer en de telefoonmodem (vooral het voedingsgedeelte) is niet echt betrouwbaar te noemen.

Belgacom

SLIP, PPP ...

De zaken liggen anders bij ADSL. Herinner je nog het inbellen bij je provider (dat moet zo'n 10 jaar geleden zijn)? Het inbelprotocol was opgesteld om het inbellen eenvoudig te maken, met een login en password. Waarbij "eenvoudig" een zeer relatief begrip was. Internetters van het eerste uur zullen zich de ergernissen met Trumpet Winsock onder Windows 3.11 zeker herinneren! De eerste verbindingen waren SLIP (Serial Line Internet Protocol), een manier om de complexiteit van het internet over de toen vrij beperkte telefoonlijnen te sturen. De naam dekt precies de lading: het is een protocol om internetgegevens over een seriële lijn te sturen. Dit protocol werd al snel vervangen door het betere PPP (Point to Point Protocol), dat bijvoorbeeld in de automatische adrestoewijzing voorzag.

Deze verbinding is tussen twee punten, niet tussen een lokaal netwerk en het internet. Er moet dus wat meer bij komen kijken dan bij kabelinternet. Aan beide kanten van de lijn moet het protocol gewijzigd worden van TCP/IP naar PPP en dan terug.

Aan beide kanten van de figuur is er een normaal ethernet netwerk, en ze zijn verbonden door een seriële verbinding (van de computer naar de modem). Ethernet is het fysisch netwerk zelf (de kabels, netwerkkaarten, routers en dergelijke, TCP/IP is taal die gesproken wordt).

In deze figuur is een van de computers ingesteld met ICS (Internet Connection Sharing), een manier om toen een inbelverbinding door meerdere computers te sharen. ICS is tegenwoordig geschiedenis.

De omzetting van TCP/IP naar PPP gebeurt in de computer dat met de modem verbonden is. Het is dus een extra taak dat de computer op zich moet nemen.

... en uiteindelijk PPPoE

PPPoE (Point to Point Protocol over Ethernet) wordt gebruikt bij snelle verbindingen zoals xDSL. Het is eigenlijk een lijk dat ze uit het funerarium gehaald hebben: de oude software om een seriële verbinding te maken wordt nog steeds gebruikt, terwijl het medium (DSL of ethernet) geen seriële verbinding meer nodig heeft! De omzetting van TCP/IP naar PPPoE vindt plaats in de computer. Beide protocollen (PPPoE en TCP/IP) gebruiken dezelfde infrastructuur, namelijk een ethernet verbinding.

Een computer aangesloten op de modem

In deze situatie moet er op de computer een stukje software draaien dat de modem kan aansturen (de PPPoE client). Deze software is standaard aanwezig op ieder computer (het is een gewone inbelverbinding). Bij PPPoE dat eigenlijk het oude inbelprotocol in een nieuw kleedje is moet er namelijk 'ingebeld' worden. Aan de andere kant van de lijn luistert een server met dial-in software (in vaktermen meestal concentrator genoemd) naar de oproeren. Een RADIUS server verwerkt je login-gegevens. Is je login en password correct, dan wordt de verbinding met het internet open gezet.

Wijzigen van de modemconfiguratie

Als je in de modemconfiguratie moet geraken (wat soms nodig kan zijn om bepaalde gesloten poorten te openen) kan dit niet met PPPoE, want dit formaat ondersteunt dit niet. De meeste moderne modems (althans deze met een ethernet aansluiting en geen USB) kunnen ook lokaal werken onder TCP/IP. De modem heeft een interne webservertje waarmee je de instellingen kan wijzigen (het IP adres van de modem moet je ergens in de handleiding of op de site van de fabrikant terugvinden). Stel je eigen computer op het subnet dat overeenkomt met dat van je modem, en zo kan je binnen in je modem. Wat je te zien krijgt zijn zeer technische instellingen. Het is ten zeerste aangeraden daar niets aan te wijzigen, anders geraakt je niet meer op het internet!

Meerdere computers via een router

Als je meerdere computers op je modem wenst aan te sluiten, gebeurt dit met een router. In je hoofdcomputer moet je de PPPoE verbinding nu uitschakelen, want deze functie wordt nu overgenomen door de router. PPPoE is namelijk een verbinding tussen twee punten (computers of routers), niet tussen twee netwerken.

PPPoA

In ons netwerk is PPPoE een kort leven beschoren. Een meter verder en een paar nanoseconden later (voorbij de modem dus) is PPPoE herboren als PPPoA (Point to Point over ATM). PPPoA is hetzelfde als PPPoE, maar dan over een (telefoon- of distributie-)kabel. ATM staat voor Asynchronous Transfer Mode en is een manier om data over een verbinding te sturen, waarbij meerdere gebruikers simultaan gegevens kunnen versturen (packet geschakelde virtuele circuit om het met weinig woorden te zeggen —maar wat voor woorden, het lijkt wel Parnassische poëzie). Tussen jou en de centrale ben je de enige gebruiker, maar vanaf de contrale tot aan de concentrator zijn er talrijke gebruikers.

Wat hier gaande is, is eigenlijk zeer complex. In één paragraaf heb ik geprobeert uit te leggen wat je in een volledig boek kan terugvinden. Interessante werken zijn bijvoorbeeld:

  • ATM: internet, intranet & residential broadband services and applications van Timothy Kwok, ISBN 0-13-107244-7 (350 pagina's; een aanrader)
  • ISDN van gary Kessler en Peter Southwick, ISBN 0-07-034437-X (750 pagina's, de bijbel voor wat betreft ISDN)
  • A Guide to TCP/IP van Richard Burke en Mohammad Fatmi, ISBN 0-7600-5080-5 (375 pagina's, gecentreerd rond Windows, dus ideale lektuur als je een MCP (Microsoft Certified Professional) zou willen worden)
  • TCP/IP van Martin A. Arick, ISBN 905-1609-639 (285 pagina's, goed als inleiding. Dit boek is echter voorbijgestreefd).

Publicités - Reklame

-