• Een wat hogere uploadsnelheid en vooral een hoger maandelijks aantal gigabytes. Beide zijn belangrijk omdat de downloadsnelheid van je site-bezoekers gelimiteerd wordt door je uploadsnelheid. Ook blijft je server continu online, waardoor er doorlopend bandbreedte wordt opgebruikt door de bezoekers.

• Een vast IP. Echt noodzakelijk is dit niet (het dynamisch IP adres dat je van Telenet krijgt veranderd niet zo vaak), maar het laat je wel toe een mailserver te runnen (mocht je daar zin in hebben). Je moet in ieder geval je IP niet meer controleren.

• Alle poorten open. Let wel op dat je een router met ingebouwde firewall gebruikt, want dit betekent dat er meer hackers je systeem zullen proberen te kraken.

• Er verandert niet veel aan je account. Je domein bij telenet (users.telenet.be/je_naam) en alle andere parameters zoals mailboxen (je_naam@telenet.be) blijven bestaan. Overstappen naar een vast IP brengt geen wijzigingen teweeg.

De prijs van het Office Access abonnement ligt heelwat hoger dan dat van een gewoon internet-abonnement, terwijl de algemene snelheid lager ligt dan bij een goedkopere Turbo-abonnement (maar een Office-abonnement is een koopje in vergelijking met het veel duurdere en trage SDSL).

Een ander nadeel is natuurlijk de trage upload, eigen aan Telenet, en die blijft traag, zelfs bij een Office abonnement. 0.177MB/s betekent dat een foto van 2MB er 12 seconden over doet om naar een gebruiker gestuurd te worden. 12 seconden is niet overdreven veel, maar dit betekent wel dat andere gebruikers in the meantime geen toegang tot de server hebben. Om dit te vermijden heb ik in de serverconfiguratie de "bandwidth per IP address" beperkt tot 100kB/s. Zo blijft er altijd nog capaciteit over voor een tweede bezoeker.

Waarom de uploadsnelheid bij telenet zo laag ligt kan u hier lezen. Tegenwoordig is de betrouwbaarheid van het Telenet-netwerk sterk verbeterd en krijg ik geen meldingen meer "network unreachable" op de webmaster-tools pagina van Google (waar je site onder de loupe genomen wordt), terwijl dit vroeger wel het geval was.

Voor Telenet is een dergelijk abonnement een goede bijverdienste: het enige wat ze moeten doen is een DHCP-reservatie opstellen, zodat je router altijd dezelfde IP adres krijgt bij het aanmelden en een paar extra poorten openzetten. De aanpassing van de configuratie gebeurt in een paar seconden zonder dat een technieker moet langskomen. Dezelfde Telenet-modem kan je blijven gebruiken (DHCP blijft bestaan, maar nu krijg je altijd dezelfde IP bij het aanmelden).

Bij ADSL is de situatie wat ingewikkelder, want er wordt niet standaard gewerkt met een permanente verbinding: er moet namelijk "ingebeld" worden door de computer of router. Na een paar minuten wordt normaal de verbinding automatisch verbroken, en dan is je server natuurlijk niet meer bereikbaar. Het overschakelen op een vast IP gaat bij Skynet gepaard met een grotere wijziging dan bij Telenet. Vaak moet de modem vervangen worden, zeker als je zou overstappen op SDSL met symmetrische upload- en downloadsnelheid (zeer duur voor wat je maar krijgt).

Je hebt 2 publieke ip adressen gekregen: 80.81.82.83 en 80.81.82.84.
De routers hebben als WAN adres 80.81.82.83 en 80.81.82.84 (statisch ingesteld!)
De eerste router stuurt de requests voor webdiensten (poort 80) door naar 192.168.1.3 en de tweede router naar 192.168.1.4
Beide routers sturen de maildiensten (poort 25, 110, 143,...) naar 192.168.1.5
Slechts één van de routers mag ingesteld zijn als DHCP server (om lokale IP adressen uit te reiken voor de clients), voor zover je de DHCP niet laat doen door de domain controller.

Je kan twee gateways instellen op de clients, namelijk beide routers. In de praktijk zal dit de betrouwbaarheid van de internet-verbinding voor de clients niet doen toenemen, want beide IP adressen worden aangeboden door één isp: beide IP adressen zijn afkomstig van eenzelfde fysisch medium (kabel of telefonie). De configuratie wordt betrouwbaarder als je zowel internet via de kabel als via de telefoonlijn hebt. Is één verbinding verbroken, dan gaat je computer automatisch de andere gateway proberen.

Op de mailserver (die mails kan ontvangen van beide routers) moet je liefst werken met een routing table: de antwoordpakketten moeten namelijk naar dezelfde router gestuurd worden. In theorie is dat niet nodig, maar in de praktijk werkt de verbinding wel stabieler (daar kunnen een hele hoop redenen voor aangehaald worden, maar dit zou ons te ver leiden).

De standaard-toepassing waarbij je twee servers en twee IP adressen nodig hebt is als je webmail aanbiedt op je mailserver en normale webtoepassingen op je webserver (en je twee verschillende servers gebruikt). In dit voorbeeld vervalt web-2 als server, web-2 (webmail) wordt aangeboden door de mailserver http://www.domain.be heeft publiek ip 80.81.82.83 en gaat naar de lokale webserver (xxx.3) en http://mail.domain.be heeft publiek ip 80.81.82.84 en gaat naar de lokale mailserver (xxx.5).

Met het schaars worden van de beschikbare IP adressen (en het nog altijd niet invoeren van IPv6) is een tweede publieke IP adres niet zo'n goede keuze. Telenet biedt slechts één IP aan bij zijn Office abonnementen, en bij Skynet moet je een volledige pack kopen. Beter is de tweede webserver op een alternatieve IP adres te laten luisteren. Aangezien bij deze abonnementen alle poorten open zijn is het niet meer nodig een poort te kiezen boven de 1024: je kan bijvoorbeeld poort 85 of 88 gebruiken. Is het niet mogelijk de server te configureren om op een andere poort dan de standaard web poort te laten luisteren, dan kan je ook de router instellen om de poort te vertalen: wat binnenkomt op poort 85 wordt naar poort 80 van de tweede webserver gestuurd. De url blijft natuurlijk met het protocol http:// en de :85