Meer dan 800.000.000.000 magnetische elementen
op een oppervlakte dat kleiner is dan een CD plaatje.

De gegevens worden opgeslagen als microscopische magnetische informatie; een harde schijf van 80GB bevat meer dan 800.000.000.000 informatie-elementen! En dit op een oppervlakte dat meestal niet groter is dan een CD plaatje. Het is dan ook niet denkbeeldig dat de harde schijf defekt kan gaan bij een mechanische stoot. Maar ook snelle temperatuurveranderingen kunnen funest zijn (gegevens worden op verkeerde plaatsen geschreven wegens het uitzetten of krimpen van bepaalde critische componenten in de drive).

De datadensiteit (het aantal bytes per vierkante mm)
ligt honderd keer hoger dan bij een DVD.

Veel problemen zullen vermeden kunnen worden dankzij de SSD, de Solid State Disk, maar dit opslagmedium dat uit geheugencellen bestaat (en niet meer uit een magnetische schijf) haalt niet de datacapaciteiten van die van een klassieke harde schijf. Voorlopig is de SSD dus enkel voorbehouden voor kritische toepassingen, waarbij de opslagcapaciteit ondergeschikt is. Het is wel opmerkelijk dat sommige systemen standaard uitgerust worden met een dergelijke solid state disk, in het bijzonder computers die niet gebaseerd zijn op Windows maar op Unix-varianten. Windows heeft meer ruimte nodig dan dat er plaats is op een SSD! Zelfs met een extreem grote SSD draait windows niet goed: het operating system voert teveel lees- en vooral schrijfopdrachten uit (registry, paging file,...)

Op de bovenste foto zie je goed het systeem om de koppen van de schijfoppervlakte te halen: moderne harde schijven hebben namelijk geen landing zone meer.

De harde schijf bevat een beveiligde zone waar de firmware opgeslagen is. De firmware dient vooral om te kunnen communiceren met de host (de computer), en door de firmware aan te passen kan men de mogelijkheden van de schijf uitbreiden. Bij de opstart heeft de controller een klein programma aan boord (in de BIOS) om deze firmware in te lezen.

Als de harde schijf echter defekt is (gegevens kunnen niet meer gelezen worden), dan kan de firmware ook niet meer geladen worden en kan de harde schijf niet meer met de software van de computer communiceren.

A blessing in disguise... Nu heb je geen excuus meer om Ubuntu niet te installeren.

Daarom bestaat er talrijke data-recovery bedrijven die de gegevens van je harde schijf kunnen redden. De prijs begint bij duizend euros (bij een recovery-procedure waarbij de schijf niet open moet) als de data nog te redden valt zonder extra ingrepen. In dit geval zijn enkel directories of een beperkt aantal files onleesbaar geworden. Bij een recovery waarbij de harde schijf open moet (de magnetische plateaus worden in een andere harde schijf ingebouwd) betaal je zo'n drieduizend euro of meer. De rescue-operatie moet in een kamer met gecontroleerde athmosfeer gebeuren (alle bediening gebeurt via robotten: mensen zouden teveel contaminanten in de ruimte brengen).

Bij herstelling van je computer waarbij de harde schijf defekt is gegaan krijg je een nieuwe harde schijf. Leeg, zonder operating system (zelfs tijdens de waarborgperiode). Je krijgt wel een blaadje van de fabrikant: “Dear Customer, Please Reinstall the system (Windows).” En zonder operating system is je computer nagenoeg waardeloos. Maar geen nood, je kan een Linux-versie installeren: je computer zal veel sneller en stabieler werken!