Hoofdindex » Pictures » Belgische kust » Oostende » Hundius en Halve maan
Hundius en halve maan
De bunkers van de duitse batterij Hundius en de marinebasis
Hundius
Betuttelingspolitiek op z'n Ostèènds: één van de mooiste fotografie-plaatsen van Oostende wordt afgesloten.
-

-
Fotoshoot aan de duitse batterij “Halve Maan” met de stad Oostende op de achtergrond.


Het is menens: er is zelfs prikkeldraad geplaatst!
En niet gewoon prikkeldraad, maar scheermesprikkeldraad!
De bevrijding van het Noorden van Frankrijk en België gebeurde vanaf het binnenland, waardoor de kustverdediging met zijn naar de zee gerichte artillerie onbruikbaar was. De duitse troepen zijn weggetrokken zonder te strijden, en daarom zijn de meeste bunkers onbeschadigd. In België zijn er enkel nog bunkers op plaatsen die niet publiek toegangkelijk waren (privé-terreinen), de anderen zijn afgebroken in de jaren '70. Als er zo en dan een bunker beschadigd is, dan is het het gevolg van een bominslag (operation Fortitude om de duitsers te doen geloven dat de bevrijding in het Noorden van Frankrijk ging gebeuren), niet van plaatselijke gevechten.

De Duitsers hebben talrijke basissen opgericht om de havens te verdedigen. In Oostende waren er bunkers in Stene, aan de halve Maan en in Raversyde. Na de oorlog werd de basis in de duinen ten Oosten van Oostende verder gebruikt, maar nu door de Belgische Marine (toen nog “Zeemacht”) als Bunker 147. Het doel van de basis was de communicatie met de verschillende belgische schepen (Radstabe). Er was zelfs een noodgenerator voorzien.

De communicatieapparatuur werd in de jaren 1980 naar De Haan verplaatst (duitse ondergrondse bunkers tussen De Haan en Wenduine). Rond 2000 werden alle installaties gecentraliseerd in Zeebrugge, dit ging samen met de sluiting van de militaire basis aan de haven van Oostende.

Eén van de mooiste plaatsen voor fotografen, de Halve Maan met de oude marine-basis en de bunkers van de duitse batterij is volledig afgesloten met hoge draad. Bevel van de Militärkommandantur. Je waant je terug in de tweede wereldoorlog, met prikkeldraad en al! De batterij "Hundius", oostelijk gelegen, werd al vroeger afgesloten. De twee strekdammen zijn trouwens ook verboden terrein. Binnenkort ga je nog enkel kunnen wandelen in de winkelstraten, want da's goed voor de economie.

Dit is tussen april en juli 2012 gebeurd. Wat bezielt het oostends wanbestuur om zoiets te doen? Talrijke fotoshoots heb ik er georganiseerd, en ik kwam bijna iedere keer collega-fotografen tegen, een teken dat deze plaats zeer begeerd is. Er is een trend om alles te verbieden. Op het voetpad lopen! Zwemmen verboden! Niet fotograferen! Ja knikken! GAS boeten!

's Avonds kon je romantische foto's nemen met de lichten van de stad op de achtergrond. Dit is ongeveer de enige plaats waar je dat gratis kon doen aan de belgische kust, en zonder dat het beeld gehinderd wordt door duizenden toeristen.

Zoveel geschikte plaatsen zijn er niet in Oostende (waar is de tijd van Morubel en de scheepswerven van Mercantile Beliard Polyship?). De laatste treinstellen bij Wagon-Lits zijn weggehaald en alle gebouwen zijn afgebroken. Dit was één van mijn eerste werkplaatsen, meer dan 30 jaar geleden.



In de vuilbak ermee!

Anderzijds heeft hetzelfde oostendse wanbestuur afschuwelijk lelijke metalen sculpturen van Arne Treize op onze zeedijk neergepoot. Lelijker kan niet, en de felrode kleur vloekt met de omgeving. Het lijken wel reuze blikjes energiedrank. Rood is toevallig ook de kleur van “de keizer van Oostende”...

Hoeveel heeft dit rommel gekost aan de oostendse belastingsbetaler? 400.000€! De socialisten zijn er altijd als de kippen bij om het geld uit te geven dat niet het hunne is... Het is dan ook niet verwonderlijk dat Arne XXIII ook een brollenwinkel mocht opzetten in de stad van Elio Di Rupo. De stad heeft er veel van geprofiteerd: de constructie was zo wankel dat de brandweer de vernietiging van het kunstwerk bevolen heeft, nog vòòr de officiele opening.

De Oostendse zeedijk is een plaats om tot rust te komen, te wandelen, niet om geägresserd te worden door orange-rode metalen blikken. De bedoeling van het Zeeheldenplein is de gesneuvelde matrozen te herdenken, niet om hypercolorische "kunst" tentoon te spreiden.

Ik heb de tentoonstelling over Arne Treize gezien in de Venetiaanse gaanderijen, en die persoon is wel erg geschikt om lelijke dingen te doen. Niet verwonderlijk dat Oostende hem aangetrokken heeft om dit gruwel daar neer te poten. Ze zijn goed zot daar in het stadhuis, en dat mag allemaal met ons geld gebeuren!

De werken aan de zeedijk waren nog niet gedaan of de metalen blokken moesten er komen. Kwestie dat niemand met een spuitbus en een beetje gezond verstand zijn mening kan ventileren over het onding. Of een affiche aanplakken, bijvoorbeeld: “Zwerfvuil is niet meer van deze tijd”.

En ondertussen beginnen de rode blokken te roesten en moeten ze "onderhouden" worden. Kostprijs? 100.000€! Terwijl Oostende in geldnood zit (en het zal de komend ejaren niet verbeteren met de vergrijzing...). Laat die blokken gewoon roesten, dat zou pas kunst zijn (urbex op de zeedijk). Of beplak ze met advertenties om de onderhoudskosten te betalen.

Publicités - Reklame

-