| Nieuwbouw in Oostende na de tweede wereldoorlog: het westerkwartier en de mimosawijk |
-
Zoals Marseille heeft Oostende zijn «cité radieuse», maar de Oostendse versie is beter gelukt, met meer variatie, meer groen en meer menselijkheid. De architecten hebben zich niet gebaseerd op het werk van Le Corbusier, maar op de nieuwe wijken van Malmö en Karlsruhe.
TuinwijkMaar eerst een stukje grootvaderlandse geschiedenis. Na de tweede oorlog kunnen we ons niet beperken tot het herstellen van wat er in de oorlog vernietigd is geweest, want we hebben een sterke bevolkingsaangroei. In de jaren 1950 wordt er een nieuwe wijk gebouwd door de "Gelukkige Haard", een sociale huisvestingsmaatschappij. De wijk bestaat uit eengezinswoningen met één of twee verdiepen (tegenwoordig heten de verdiepingen "bouwlagen"), een bel étage, een garage en een tuintje achteraan. Sommige huizen hebben geen garage. Er is veel groen aanwezig, daarom de naam "tuinwijk" in het midden van het Westerkwartier. Er was reeds bebouwing in het Westerkwartier, maar enkel langs de hoofdwegen zoals de Nieuwpoortsesteenweg, de Torhoutsesteenweg en de Elisabethlaan. Het stuk in het midden was niet bebouwd.De huizen zijn specifiek bedoeld voor de lokale bevolking: je kan een huis kopen, als je d'er effektief in woont (dit om speculatie tegen te gaan). Een van de kenmerken van de wijk, dat was de leeftijdsgroep van de inwoners, vooral merkbaar in de jaren 1990 - 2010 toen veel inwoners gestorven zijn (of naar een rusthuis zijn vertrokken). De huizen werden te koop aangeboden, maar veel huizen staan leeg omdat niemand ze wilt kopen, het betreft vooral de kleinere huizen. Naar hedendaagse normen voldoen deze huizen niet meer, de isolatie is onvoldoende, de electriciteit en het sanitair moet opnieuw aangelegd worden. Na 70 jaar moeten de huizen volledig gerenoveerd worden (of afgebroken en vervangen worden).
Nieuwe stad - MimosawijkWe keren terug in de tijd, nu eind jaren 1970. Na het succès van de Tuinwijk zal men opnieuw een volledige wijk aanleggen want er is opnieuw meer volk. Het is de "Nieuwe Stad" met zovel hoogbouw als kleine huisjes en appartementen. Een deel van de wijk wordt "de apenplaneet" genoemd vanwege de vreemde stijl van de huizen. Er zijn huizen met één enkele bouwlaag of twee bouwlagen, apprtementen en hoogbouw. Dit allemaal omringd door veel groen. Bepaalde delen houden goed stand, maar beton krijgt al snel een urbexlook na een 50-tal jaren.Nieuwe stad bestaat uit verschillende delen met een eigen stijl, maar het geheel is toch homogeen, waarschijnlijk door het groen, de bomen en de kronkelende wandelpaden, een kenmerk van de volledige wijk. Bepaalde delen zijn niet geclasserd als waardevol patrimonium (daar waar er hoogbouw is).
Het centrumgedeelte aan de Edelweislaan is voorzien voor enkele handelszaken, dit zijn de enige winkels in gans de buurt. De grote winkels zijn gelegen aan de periferie langs de hoofdwegen. Deze zone is architectonisch de meest bizarre (en interessante). De foto's op de pagina zijn in deze zone genomen. De volledige buurt is geclasserd als zeer waardevol patrimonium. De huizen in dit deel zijn gekenmerkt door aaneengesloten wooneenheden zonder gemeenschappelijke delen binnenshuis. De gangen, de trappen en de liften staan allemaal "buiten". Als je je appartement verlaat ben je direct buiten. De twee torens die op de foto's zichtbaar zijn, zijn liftkokers met bovenaan de machinekamer.
De foto hierboven is genomen aan de rand van de wijk, maar nog steeds in de wijk "Nieuwe Stad". Dit is het deel met de hoogbouw, het deel dat architectonisch niet zo interessant is (en niet geclasserd is). Dit deel lijkt teveel op de parijse banlieues. Deze gebouwen zouden moeten gerenoveerd worden na 50 jaar, maar zulle afgebroken worden rond 2025. Hier ook heeft emen een oudere populatie (vaak ouder dan 60 jaar) die geleidelijk vervangen wordt door allochtonen. |
Publicités - Reklame