Lijst van de foto's: Zaterdag 09.00 - 10.00 uur Zaterdag 10.00 - 11.00 uur Zaterdag 11.00 - 11.30 uur Zaterdag 11.30 - 12.00 uur Zaterdag 12.00 - 13.00 uur Zaterdag 13.00 - 13.30 uur Zaterdag 13.30 - 14.00 uur Zaterdag 14.00 - 15.00 uur Zaterdag 15.00 - 16.00 uur Zaterdag 16.00 - 16.30 uur Zaterdag 06.30 - 17.00 uur Zaterdag 17.00 - 17.30 uur De foto's van de zondag staan op de franstalige pagina. Foto's op nog hogere resolutie zijn bij mij te bekomen. Er wordt hier slechts 1% van het totaal aantal genomen foto's getoond (op zaterdag alléén werden er 2849 foto's getrokken). Het is dus best mogelijk dat je motor wel gefotografieerd werd, maar dat er geen fotos getoond worden. De fotos op de volgende pagina's zijn zuiver machinaal verkleind: de originele foto's (die bewerkt kunnen worden) hebben een veel hogere kwaliteit. Een paar voorbeelden om de kwaliteit van de foto's te tonen:

De organisatie gebeurt opnieuw op een kleinere schaal, wat de gemoedelijkheid en de aangename sfeer ten goede komt. Geen camera's op iedere hoek, ik mocht zelfs fotograferen op twee plaatsen die in de vorige editie verboden waren. Veel frans- en duitssprekende mensen (vooral tussen de security-mensen), zij zijn in het algemeen veel inschikkelijker dan de lokale gastjes: “befehl ist befehl”.

Voor 22€ (2 dagen) heb je echt spektakel van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Ga maar eens naar een voetbalmatch kijken (90 minuten), dan pas merk je het verschil! Ik kan eigenlijk niet begrijpen dat mensen daarom niet afkomen. Zo'n uitgebreide organisatie, de veiligheid, de planning van de verschillende koersen, de internationale contacten, de vrijwilligers die eten moeten krijgen, enz. Ik zou gerust wat meer willen betalen. De geluidsinstallatie is niet optimaal en er waren een paar luidsprekers die soms uitvielen, maar erg was dat niet: de muziek die gedraaid werd is dezelfde als 10 jaar geleden.

Een duidelijke minpunt was het weer: verschrikkelijk, zoals de rest van het jaar tot nu toe. Gelukkig heeft het niet geregend, maar op beide dagen had ik het erg koud. Zaterdag was er nog een zonnetje: uit de wind van Lange Nelle was het zelfs aangenaam warm, maar de ganse zondag was het koud met een strakke wind.

Om mij wat op te warmen tussen de koersen door ben ik de talrijke verlaten gebouwen gaan bezoeken (ik ben ook een fervente urbex-fotograaf). De Oostendse industrie is ten dode opgeschreven, het is Ford Genk, maar dan in Oostende (en de werkgelegenheid is al niet fameus in de regio...). De meeste bedrijven stonden in het teken van de visserij: herstellingen aan scheepsmotoren, opslagtanks voor scheepsdiesel, scheepsmateriaal,... De meeste gebouwen staan al ongeveer 10 jaar leeg. Krakers hebben ingebroken in bepaalde panden die gedeeltelijk als huis fungeerden (atelier en bureaus op het gelijkvloers, woning op het verdiep). Matrassen op de grond, rugzakken, aanstekers, kaarsen maar geen drugspullen. Waarschijnlijk illegalen die naar Engeland hopen te geraken. In de plaats van de industrie-zone gaan ze luxe-appartementen neerpoten. Hoeveel mensen gaan daar tewerkgesteld zijn?

Men merkt trouwens goed dat het crisis is: veel motoren rijden zonder sponsor (dat wil zeggen dat de ploeg zelf alle kosten draagt) en de hoofdsponsor (Auto Terminus Oostende) is ook verdwenen. De directiewagen is nu een gewone Opel, wat een afgang zeg! Het boekje van de Grote Prijs zit vol reklame voor bouwbedrijven, de enige ondernemingen die het hoofd nog boven water kunnen houden. Geen dure stand van een onderneming (waarvan ik al de naam vergeten bent, een transportbedrijf of iets in die genre), geplaats op één van de betere posities in het circuit en gevuld met VIPS die zich voor het sportgebeuren niet interesseren en enkel gekomen zijn voor de gratis drank.

Ik krijg vaak opmerkingen oven mijn foto's, bijvoorbeeld dat ik enkel één moto fotografeer en geen "koersgevoel" geef aan de foto's. Ik moet zeggen dat ik weinig van motoren weet, bij het nemen van de foto's zorg ik ervoor dat ik ieder kleurtje eens op de foto heb. Zo gebeurt het dat ik vaak foto's heb van totaal onbekende renners, terwijl ik geen enkele foto van de favoriet heb.

Maar ik neem deze opmerkingen ten harte en heb enkele foto's waar voorbijgestoken wordt genomen. Het is wel zo dat er vooral voorbijgestoken wordt op plaatsen die niet te fotograferen zijn (verboden zone). Terwijl ik vroeger eerder technisch perfekte foto's maakte, probeer ik nu meer het koersaspect te betrekken. Gewoon technisch goede foto's maken, da's geen uitdaging meer.

Wat ik maak zijn technisch perfekte foto's, die zo in een boekje opgenomen kunnen worden. Een algemeen zicht van het parcours kan iedereen fotograferen, je hebt daar zelfs geen dure spiegelreflex voor nodig.

Dit jaar ben ik overgeschakeld op een Canon 5D Mark III. Dit is een toestel die niet echt geschikt is voor zuivere sportfotografie (het lukt wel hoor, maar mijn vorig toestel, de 50D is meer gemaakt voor dergelijke foto's. Samen met de Canon EF 70-200 L USM presteert de huidige combinatie minder goed dan mijn vorige combinatie (stelt trager scherp en kan een motor die op mij afkomt niet altijd in focus houden, wat mijn vorig toestel wel kon).

Hier speelt mijn ervaring wel mee zodat ik de beperkingen van het fototoestel kan omzeilen, bijvoorbeeld door vooraf scherp te stellen op de plaats waar ik de foto's begint te nemen, dan moet het fototoestel niet meer scherpstellen éénmaal de motor in beeld. De ontspander ook niet half-indrukken voordat de renner goed in beeld is, want dan kan de scherpstelling verlopen (dit was wel even wennen). In het algemeen heb ik dit jaar minder missers dan de vorige jaren.

Anderzijds geeft de full frame sensor van de 5D een betere kijk op het gebeuren. Daar waar ik vroeger maar een halve motor in beeld krijg, heb ik nu het volledig plaatje. Om het in "motografische" termen te zeggen; overgaan van een 50D naar een 5D Mk III is lijk overgaan van een 125cc naar een 500cc. Het is professioneel stuff voor de beroepsfotograaf. Dit toestel is eigenlijk goed in alles.

En wat als jij ook dergelijke foto's wenst te nemen? Zoals met motorsport heb je een basismateriaal nodig: een Canon 50D (tweedehands) of een 7D zijn daar ideaal voor. De 5D Mark III is een fototoestel specifiek voor de beroepsfotograaf, met enorm veel instellingen, maar niet specifiek gemaakt voor motorsport. De vorige versie (Canon 5D Mark II is nog minder geschikt). Koop een 5D Mark III als je verschillende richtingen uit wilt met fotografie, en niet enkel sport.

En naast het toestel heb je natuurlijk ook de instellingen op het fototoestel zelf. Gebruik de sluiter-prioriteit van je fototoestel, dit is belangrijk om een indruk van snelheid te geven. Naargelang de situatie zal je ene sluitertijd moeten kiezen in het gebied 1/125 tot 1/500. Boven de 1/500 heb je geen indruk van snelheid meer, de foto's zijn gewoon bevroren (een hogere snelheid kan je wel gebruiken als je onmogelijk op die plaats kunt meetrekken). Beneden 1/125 heb je altijd bewegingsonscherpte, hoe goed je ook kan meetrekken, want meetrekken zal pas goede resultaten opleveren als de motor een perfekte beweging uitvoert, niet gaat draaien en de afstand tussen de motor en het fototoestel identiek blijft. Hoe trager de sluitertijd, hoe stringenter deze regels van toepassing zijn.

Om de onnauwkeurigheid van de scherpstelling wat op te vangen is een gemiddelde opening aangewezen, ƒ/5.6 of ƒ/8. Laat de ISO-waarden vrij, het fototoestel zal automatisch de ISO aanpassen aan de omstandigheden (zon of geen zon, sluitertijd en opening). Bij de meest recente fototoestellen merk je niet dat de ISO-waarden verhoogd zijn geweest (op mijn toestel is niets te zien tot 3200ISO).

En naast het fototoestel en de instellingen op het toestel speelt ook de ervaring een grote rol. Op een bepaalde plaats begin ik steeds met een relatief hoge sluitertijd. Van zodra ik de beweging onder de knie heb kan ik de sluitertijd verlagen (dat zie je op verschillende reeksen). Dit zal verschillen van plaats tot plaats en er zijn situaties waar je verplicht aan een sluitertijd van 1/500 moet werken.

En wat moet ik nog zeggen over deze prijs? Minder volk, wat het natuurlijk aangenamer maakt voor de fotograaf. Het is een eigen stiel om een moto goed te kunnen volgen om een effekt van beweging en snelheid te geven (wij noemen dit meetrekken of pannen). Daarbij moet je een vlotte beweiging doen met gans het lichaam, niet gewoon je fototoestel draaien, dan heb je nooit een vloeiende beweging. En aangezien ik nogal lange ellebogen heb stoot ik vaak tegen andere mensen. Ik zal het maar op de algemene verzuring van de maatschappij steken dat ik regelmatig opmerkingen (en waarschijnlijk ook boze blikken) krijg of ik niet opzij kan gaan. Nu is het zo dat de mogelijke plaatsen om goed te kunnen meetrekken eerder beperkt zijn. Je moet zicht hebben op het parcours ruim voordat je de renner gaat fotograferen, zodat je kan "synchroniseren".