Het museum bevindt zich in het Jubelpark, aangelegd ter ere van het 50-jarig bestaan van België. Na het jubelfeest werd er regelmatig bijgebouwd en aan de inrichting gesleuteld om uiteindelijk te komen tot de situatie die we nu kennen. Het park is georiënteerd op een as die loopt van het stadscentrum (Wetstraat) naar Tervuren (Tervurenlaan, een 12 km lange baan die leidt naar het klein tweekamerappartementje dat de koning daar huurde).

Je hebt absoluut een plattegrond van het museum nodig anders loop je verloren, maar die krijgt je aan de ingang.

Eén bezienswaardigheid die je niet mag missen: de historische zaal, die sinds de opening in 1920 niet is veranderd. Het doet denken aan een oud museum, met vitrines vol kostuums. Deze dubieuze, opa-achtige stijl zal sommigen misschien afschrikken, maar dan mis je wel wat er daarna komt in de andere zalen. Overigens kan je die zaal niet missen, want je moet erdoor.

Deze ruimte is een historische cocon binnen het museum. In die tijd moest alles tentoongesteld worden en heerste het principe van accumulatie, concentratie, ophoping, aggregatie, niet te stoppen übercompilatie, niet te stoppen verzamelwoede en onweerstaanbare drang tot opeenstapeling. We zullen dit principe van accumulatie (concentratie, aggregatie, compilatie,...) ook in andere delen van het museum tegenkomen.

Maar ik kan je verzekeren dat je het ergste hebt vermeden, met een tweede zaal vol stoffige militaire uniformen. Ik denk dat ze de kleding aan het Leger des Heils hebben gegeven en de steekwapens aan Oekraïne; die kunnen daar nog steeds nuttig zijn, toch? Deze kamer is nu de technische ruimte.

Een panorama van een kleinere zaal

Eerste wereldoorlog

De Eerste Wereldoorlog was een bijna-moderne oorlog: we zagen de eerste tanks, de eerste vliegtuigen, de eerste radio's verschijnen. En het toerisme kwam na de oorlog al snel op gang.

Tweede wereldoorlog

Een heel uitgebreid gedeelte waarin we niet alleen over de oorlog praten, maar ook over de geschiedenis die eraan voorafging, het leven onder de bezetting, het rexisme en het communisme, de alomtegenwoordige verklikkingen,... En dan de bevrijding van het land en het opruimen van de collaborateurs.

Het is in feite een museum in een museum, en voor 12€ is de toegang echt heel goedkoop (in mijn geval 24€).

Vergeleken met sommige musea in Noord-Frankrijk, die voornamelijk anekdotische stukken (geschonken door particulieren) bezitten, zijn dit zeer waardevolle stukken. Het museum heeft veel moeite gedaan om de oorlog te verklaren.

Na de oorlog

Dit is een deel dat mijn hart echt breekt. Sabena, de Congo, de Leopardtank, de expedities naar Antarctica in de voetsporen van Adrien de Gerlache... Het was de grandeur van ons land. Que reste-t-il de ces beaux jours, une photo, vieille photo, de ma jeunesse. Que reste-t-il des billets doux, des mois d'avril, des rendez-vous, un souvenir qui me poursuit, sans cesse... Wat blijft er over van die mooie dagen?

De Belgische Marine

We vergeten soms dat België ook een marine had (die vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd ontmanteld). De Godetia, de Buttercup, de Kamina,... C'était au temps où Bruxelles bruxellait en België een vijftigtal militaire schepen telde.

Het museum

Als we het over het museum hebben, dan hebben we het vooral over de hal waar de vliegtuigen staan. Maar het is eigenlijk een saaie en vuile boel. Ik herinner me dat we vroeger toegang hadden tot de galerijen die de hal omringen, dat moest in de jaren 1970 zijn geweest. Als ik nu naar dit deel kijk, is het een Belgische puinhoop (vergeleken met het compleet andere Nationaal Museum van Nederland).