Sabotage!

De Nederlanders hadden toe heel veel kennis betreffende de buizentechniek. Een van de problemen waarmee Plilips geconfronteerd was, was de vroegtijdige vermindering van de buiseigenshappen (cathode vergiftiging). Men ontdekte dat die veroorzaakt was door een kleine hoeveelheid chloor.

Nederlanders gebruikten deze kennis om alle buizen die in de fabrieken van Eindhoven voor de duitsers geproduceerd waren te saboteren. In de fabriek was er namelijk een kleine chloorgastank met een kleine lek aanwezig, waardoor alle geproduceerde buizen veontreinigd werden. De buizen waren technisch in orde, maar de emissie liep sterk terug na een paar weken gebruik, waardoor de apparaten die de buizen gebruikten ondermaats presteerden (bron). Conclusie: vertrouw nooit nederlanders!

Technologische voorsprong van de duitsers

• Hun radarsysteem was meer vooruitstrevend dan die van de engelsen die genoodzaakt waren verouderde technologie te gebruiken.

• De duitsers hadden een televisiesysteem die ze gedurende bijna gans de oorlog zijn blijven gebruiken. De bekendste duitse zender was eigenlijk in Parijs gelegen, de antenne was op de Eiffeltoren geplaatst. Na de oorlog werden de installaties verder gebruikt door de fransen.

• De duitsers hebben de eerste echte raket gelanceerd (de V2) en die had een electronische sturing.

De magnetron

De duitsers waren verplicht onhandige dipoolantennes te gebruiken in hun nachtvliegtuigen, terwijl de geällieerden schotelantennes in het vliegtuig zelf konden inbouwen. De onhandige dipoolantennes maakte de vliegtuigen trager en minder maneuvreerbaar.

In de nacht van 2 op 3 februari 1943 stort een engels vliegtuig uitgerust met een magnetron neer in de buurt van Rotterdam. De radar wordt onderzocht en de duitsers noemen de magnetron Rotterdam Gerät. Telefunken werd belast met het onderzoek. Dit heeft als eerste geleid tot de Naxos radar detector die aan boord van vliegtuigen en onderzeeêrs gebruikt werd. Het is pas begin 1944 dat radars met een magnetron gebruikt werden, maar dan was de oorlog bijna gestreden.

Aanpak van de duitsers

Er was een klein standaard-assortiment lampen voorzien, die in alle toestellen gebruikt konden worden en alle duitse fabrieken konden die buizen produceren. Deze standaard-lampen werden in alle apparatuur gebruikt: radiozenders en ontvangers, radars aan land en op vliegtuigen en schepen, navigatietoestellen, enz...

De duitsers hadden zelfs enkele standaard-types opgesteld die een metalen omhulsel hadden en gemonteerd werden in een speciale voet zodat ze in vliegtuigen en andere militaire voertuigen gebruikt konden worden. De eigenschappen van de buizen waren middelmatig, maar daarom konden ze ook gefabriceerd worden door verschillende fabrieken. Bij het ontwerpen van schakelingen hield men rekening met de mindere prestaties van de buizen. Een radio-versterker was bijvoorbeeld uitgerust met één trap meer dan gebruikelijk was om de lagere versterking van de buizen te compenseren.

De buizen hadden eerder middelmatige eigenschappen, maar de electronische schakelingen waren zodanig ontworpen en afgeregeld, dat ze konden werken met buizen met licht afwijkende eigenschappen. Het was zo mogelijk buizen van één fabrikant te vervangen door buizen van een ander fabrikant en het toestel bleef werken. Dit heeft een belangrijke rol gespeeld in het verloop van de oorlog, want de productie kon zo snel overgebracht worden van één fabriek naar een andere fabriek.

Alhoewel er niet gestreefd werd naar de beste eigenschappen, waren de meeste buizen toch van zeer hoge kwaliteit.

De buizen dragen de naam Telefunken en dateren van vòòr de oorlog of begin van de oorlog. Later, als de buizen in verschillende fabrieken gemaakt werden droegen ze enkel nog een typenummer en de aanduiding Wehrmacht, Kriegsmarine of Luftwaffe.

Computers