<>
Volklingen
Hoogovenmuseum
Urbex
Servers » Pictures » Hoogovens » Lokaties » Hoogovenmuseum Volklingen
Er werd mij veel goeds verteld over het museum oven de hoogovens van Volklingen. Dat ik tot nu toe geen bezoek aan het museum kon brengen is vanwege de afstand.
-

-

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

Ik heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt en er een toeristisch week-end van gemaakt, met overnachting in Arlon, de eerste dag naar Volklingen en de tweede dag naar Bastogne en de Mardasson. Voor de "Bastogne Barracks" was ik te laat, er zijn enkel rondleidingen om 10.00 en 14.00 uur.

Beeld 1:
Wat je kan bezoeken: de sinterinstallaties, de grondstoffenbunkers, de mengzalen, de hoogovens, de cokesfarbrieken en het paradijs, een spoorweg en de ferrodroom. Ook de electriciteitscentrale kan bezocht worden als die niet gebruikt wordt voor andere evenementen.

Het paradijs is het deel van de cokesfabriek die overwoekerd werd door de begroeing. Hier ook werd de bodem niet gesaneerd en er is een zeer luxuriante vegetatie. Als er gebouwd zou worden (appartementsgebouwen zoals in de Forges de Clabecq) dan moet de bodem gesaneerd worden, wat een zeer hoge kost betekent.

Ongeveer de helft van de site kan bezocht worden.

We zijn in de jaren 1980 en het gaat niet goed met de economie, een gevolg van de oliecrisis van eind jaren 1970. Is Trump wel bewust dat hij ook zo'n economische crisis zal veroorzaken door zijn protectionistische maatregelen? Neen, hij is veel te dom, en als de gevolgen van zijn beleid merkbaar zullen zijn (na 2 à 3 jaar), zal hij al kan van de politiek verdwenen zijn.

Het gaat dus niet goed met de economie en grote staalbedrijven moeten sluiten. wa href=landschaftspark.htm>Duisburg moet in 1985 sluiten, maar dit is niet voldoende. Ook Volklingen sluit een jaar later.

Beeld 2:
Internet explorer moet hier ook bijgewerkt worden...

Volklingen is een oude site, maar kan niet gemoderniseerd worden omdat er een wagensysteem gebruikt wordt op de volledige site. De wagentjes rijden in de volledige site. De wagentjes hebben een eigen aandrijving en tappen stroom af van een stroomgeleider. Het eigen motorvermogen is echter niet genoeg om het hellend vlak te nemen, en daar worden de wagentjes door een extra kabelsysteem naar boven getrokken.

Het ijzererts en steenkool worden met de wagentjes vervoerd. Het is een vernuftig systeem, maar die niet uitgebreid kan worden. De hoogovens zijn zeer dicht bij elkaar geplaatst en er is geen ruimte meer voor uitbreiding of modernisering.

De cokesovens worden aan één kant gevuld en aan de andere kant leeggehaald, dit is een oud systeem en de oventjes zijn redelijk klein. Enkel de laatste cokesoven wordt aan de bovenkant geladen en heeft een veel grotere capaciteit.

Beeld 3:
Op de voormalige electriciteitscentrale zijn er zonnepanelen geplaatst. De oppervlakte bedraagt 2500m2 en de panelen kunnen een maximaal vermogen van 130kW leveren, genoeg om 26 gezinnen van stroom te voorzien.

Om zelfbedruipend te zijn moet een gezin dus 100m2 aan zonnepanelen op zijn dak hebben, samen met een aantal batterijen om stroom te kunnen levenren 's nachts of als er te weinig zonlicht is.


De wagentjes zie je overal, maar kunnen niet zelfstandig het hellend vlak gebruiken. Hier worden de wagentjes naar boven getrokken. Eenmaal boven werken de wagentjes opnieuw autonoom en worde geleid naar de betreffende hoogoven.


Deze foto werd genomen van buiten het deel van de site dat deel uitmaakt van de rondleiding, op het einde van de ambachtenstraat.

Er zijn 6 hoogovens die nagenoeg identiek zijn. De ovens werden in een kort tijdsbestek gebouwd, vandaar dat ze nagenoeg identiek zijn.

Beeld 4:
Er is een rail rond de hoogovenmonden. 5 wagentjes kunnen plaatsnemen rond de ovenmond. De bovenste klep gaan dan open en de inhoud van de wagentjes wordt in de tussensluis gedumpt. Dan sluit de bovenste klep, en als die goed gesloten is, dan gaat de onderste klep open, waardoor de grondstoffen in de oven vallen.

De hoogovens werken in overdruk en de ovengassen worden gerecupereerd en gezuiverd.


De electriciteitszaal met een Lenoir motor. Dit was een motor die op brandbare gassen werkt. Hoogovengas is echter een minderwaardige brandstof en de motor draait relatief traag (zoals een stoommachine).

De draaiende machines produceren een olienevel en het werken in de electriciteitscentrale is zeer ongezond.

Volklingen gebruikt hoogovengas om electriciteit te leveren. De Lenoir-motor lijkt op een oude stoommachine (beide systemen werden nagenoeg gelijktijdig ontworpen). De lenoir-motor heeft geen compressieslag en het rendement is lager dan bij een moderne motor, maar hoger dan bij een stoommachine. De motor heeft ook geen stoomketel nodig, maar kan enkel op brandbaar gas werken (hoogovengas of cokesgas).

De bouw van een Lenoir motor met alternator lijkt op die van een stoommachine, met de exciterwikkeling op het vliegwiel.

Beeld 5 en 6:
De koeling van de hoogoven gebeurt niet door koeldozen, maar door een waterstraal die langs de huid van de oven loopt (open watercirculatie).

Ieder hoogoven is verschillend, maar de hoogovens van Volklingen zijn wel heel specifiek. Modernere hoogovens gebruiken een gesloten watercirculatie.

Het rendement van een hoogoven wordt door zijn afmetingen bepaald. Een grotere oven heeft minder verliezen per volume-eenheid. Een kleine oven heeft relatief meer cokes nodig om de oven op temperatuur te houden en steenkool dat gebruikt kan worden om cokes te maken is duur. Maar alle hoogovens staan nu al dicht tegen elkaar opeengeplakt en het is niet mogelijk de ovens te vergroten.

De staalfabriek gebruikte het Thomas procédé en kon dus mwerken met lokale ijzererts (minette lorraine). Maar dit ijzeerts is niet voldoende zuiver en het verwijderen van de onzuiverheden is complex en duur. Daarbij komt nog dat er nodeloos veel afval geproduceerd wordt. Het rendement van het ijzererts is daarom laag.

Alle hoogovens in het binnenland sluiten daarom, enkel de ovens die aan zee gelegen zijn kunnen buitenlandse ertsen gebruiken.

Beeld 7 en 8:
De sinterfabriek zorgt ervoor dat de grondstoffen relatief vaste afmetingen hebben zodat ze beter verwerkt kunnen worden in de hoogovens.

Een deel van de grondstoffen verlaten de hoogoven in poedervorm via de hoogovengassen. Deze grondstoffen worden opnieuw gesinterd zodat ze niet verloren gaan. Hetzelfde gebeurt met de sinters die te klein zijn: ze worden opnieuw gesinterd.

Afbeelding 8 toont de ventilatoren die lucht inblazen in de grondstoffen. Bij het sinteren worden de grondstoffen gemengd met cokes. Door de luchtstroom verbranden de cokes. door de warmte gaan de grondstoffen sinteren.

Het museum

In tegenstelling met Duisburg hebben we hier te maken met een museum, waarbij je entreegeld moet betalen (17€). Al in de eerste minuten slaag ik erin om af te wijken van de opgelegde weg en wordt ik tot de orde geroepen.


Foto genomen vanop de hoogovens. De cokesfabriek bevat 7 ovens. De orange toren is een steenkool opslagtoren.

Er is slechts een deel van de site open voor de bezoekers. De machinekamer (voor mij het meest interessante deel) wordt gebruikt voor een tentoonstelling over koningin Elisabeth. Wat kan mij die koningin schelen? De foto's en de rommel belemmeren het zicht op de machines, en fotograferen in dit deel van het museum is niet toegelaten.

Beeld 9 en 10:
Hete lucht leiding en injectoren (slechts één van de injectoren is nog aanwezig)
Hete lucht (1200°) wordt onderaan de oven ingespoten.

Je ziet ook de machine die gebruit wordt om het tapgat te openen. Nadat het gietijzer en de slakken afgetapt zijn wordt het tapgat weer afgesloten. Een paar uren later wordt er opnieuw gietijzer afgetapt als het peil weer gestegen is.

Het is mogelijk om tot boven de oven te klimmen zoals in Duisburg. Hier zijn de ovens echter dicht bij elkaar gebouwd en verbonden door het railsysteem van de wagentjes, waadoor je van het ene oven naar de andere kan gaan.


De grondstoffenbunkers zijn omgebouwd tot een soort museum. Er zijn foto's van werken van Banksy, maar ook andere foto's. De foto is een illustratie van de scheiding van Palestina in twee landstroken: de Gazastrook en de West Bank.

Het is nogal donker in de sinterfabriek. Hier worden de grondstoffen gemengd: ijzererts met kalksteen en cokes. De cokes dienen om de grondstoffen te sinteren. De sinters worden dan gebroken in stukken van geschikte grootte. Een deel van de produktie (te kleine sinters) moet opnieuw gesinterd worden: het rendement van een sinterfabriek is daarom lager dan een pelletfabriek.

Zowel de sinterfabriek of de pelletfabriek recycleren ook het hoogovengas, dat grondstoffen in poedervorm bevat.

Beeld 11:
Waterkasteel met een capaciteit van 3000m3. Het water wordt hoofdzakelijk gebruikt om de stalen huid van de hoogovens te koelen.

Ferrodroom is een soort tentoonstelling in het museum. Het zou ene tentoonstelling over de technologie moeten zijn, amar alles wordt zeer eenvoudig uitgelegd en er is geen diepgang. De 4 elementen worden uitgelegd (neen, niet ijzererts, steenkool, kalksteen en cokes maar water, vuur, lucht en aarde). We zijn teruggekeerd naar de middeleeuwen!

Beelden 12, 13 en 14:
De hoogovengassen moeten gefilterd worden en daarvoor zijn er uitgebreide installaties nodig. De hoogovengassen bevatten grondstoffen in poedervorm die de oven verlaten hebben, maar hoogovengas is ook brandbaar. Hoogovengas werd vroeger gebruikt om de Lenoir motoren aan te drijven en om de lucht op te warmen in de cowpertorens.

Het bezoek heeft ongeveer 1h30 geduurd. Officieel is er niets meer te zien. maar ik zie dat een deel van de site wel toegankelijk is via een zijweg. Hier kan ik nog twee uren rondlopen.

Beeld 15:
Er is een straat met ambachten aan de zijkant van de hoogovens. De ambacjten waren nodig om de hoogovens werkende te houden. Tegenwoordig is het een kunstenaarsstraatje. Dit maakt geen deel uit van het museum en je kan hier gewoon de straat binnenwandelen. Op het einde van de weg kan je ook terecht in het verboden gedeelte van de site.


Er zijn verschillende kunstwerken te zien (hier in de cokesfabriek).

Vergelijking met Duisburg (Lapadu)

Ik heb veel goeds gehoord over Volklingen, maar eigenlijk hou ik veel liever van Duisburg (Landschaftspark Duisburg Nord). Ik hou niet van een opgelegd parcours. Volklingen is misschien wel mooi ingericht, maar groete delen van de site zijn iet toegankelijk. De cokesfabriek wordt aan zijn lot overgelaten en de natuur komt hier weer terug.


Rustzaal in het gebouw naast de hoogovens, toestand zoals bij de sluiting van de site.

Ik dacht dat ik meerdere uren nodig zou hebben om de volledige site te bezoeken (eigenlijk was het museumbezoek geklaard in 1h30). Ik had niets voorzien voor de rest van de dag (bijvoorbeeld een wandeling langs de sarre). 800km afleggen voor een bezoek van ongeveer 2 uur vindt ik een beetje te veel. Een parking in de buurt heeft mij nog 6€ gekost.

In België (Wallonië) zijn er nog twee hoogovens: één in Charleroi en één in Luik (één van de laatste twee hoogovens van Luik is ondertussen afgebroken). Waarom worden ze niet omgebouwd tot een museum? Mensen zijn blijkbaar bereid om 17€ te betalen: er waren talrijke bezoekers in Volklingen, terwijl de hoogoven van Charleroi en Luik even inetressant zijn.

Het is een msueum die ik eigenlijk niet echt kan aanraden. Er is te weinig te zien. Ik zou je eerder aanraden om het hoogovenmuseum van Ijmuiden te bezoeken. Dit museum maakt deel uit van de productiesite en alle machines die niet meer gebruikt worden worden aan het museum geschonken. Aan de andere kant, wil je geen museumbezoek, dan kan je naar Duisburg gaan.

Beeld 16:
Een deel dat nu niet toegankelijk is: men wilt er een openluchtzwembad bouwen.

Volklingen is gelegen aan de grens tussen Duisland en frankrijk (Saarland) en de informatiepanelen zijn opgesleld in het duits, frans en engels. Saarland was een deel van Frankrijk na de eerste en tweede wereldoorlog (protectoraat).

Een fotoshoot met modellen is niet echt zinvol in Volklingen. Enkel de cokesfabrieken en de verboden zones kunnen gebruikt worden.

De foto's onderaan de pagina zijn genomen in het deel dat geen deel uitmaakt van de rondleiding.

Publicités - Reklame

-