<>
Sidmar
Sidérurgie Maritime
Arcelor-Mittal Gent
Servers » Pictures » Hoogovens » Lokaties » Sidmar

“Sidmar est la guillotine de la Wallonie”
André Renard, 1er mai 1960

-

-

Sidérurgie Maritime


De treurige hoofdgebouwen van Sidmar.
Je zou niet zeggen dat Sidmar één van de meest vooruitstrevende bedrijven is!

Cortenstaal
Dit is een staalsoort waaraan koper, fosfor, silicium, nickel en chroom zijn toegevoegd. Er vormt zich een oxidehuid die het onderliggend staal beschermt. De oxidehuid is echter niet mechanisch sterk en kan weggeschuurd worden door zand, stof en zelfs zure regen. De beschermende werking is enkel effektief als de oxidelaag correct gevormd wordt: bij een normale oxidelaag (roest) wordt de laag veel dikker en schilfert af, waardoor de oxidatie verder kan gaan en de volledige staalplaat kan aantasten.

Dit teken staat aan het begin van de F. Kennedylaan, die Gent verbindt met de produktiesite van Sidmar, een 10-tal km. verderop.

Vanaf 1920 begon Arbed, de Luxemburgse staalproducent, terreinen tussen Gent en Zelzate aan te kopen. Door de economische crisis van de jaren '30 en de tweede wereldoorlog werden er verder geen concrete stappen ondernomen. De bouw begon in 1964 en in 1966 kwam de staalproductie in de Zeehaven van Gent op gang met een koudwalserij, gevolgd door een warmwalserij enkele maanden later. De eerste hoogoven begon in 1967 te produceren, de tweede in 1968. In 1970 kwam er nog een cokesfabriek bij. Uiteindelijk werd er ook overgeschakeld van blokgieten op continu-gieten.

Ook Cockerill was aandeelhouder van Sidmar, maar verkocht zijn aandelen na de oliecrisis in de jaren '70 omdat het in moeilijke papieren zat. Sidmar fusioneerde met verschillende bedrijven, om uiteindelijk deel uit te maken van ArcelorMittal, de grootste staalproducent ter wereld. Ook de staalindustrie in Duinkerke en wat er nog overblijft in Luik maakt deel uit van ArcelorMittal.

Sidmar is dus een recente staalproducent, maar zeker niet de eerste die nabij de zee gelegen is (en niet nabij het ontginningsgebied van kolen en ijzererts). De eerste hoogoven van de Koninklijke Hoogovens in Ijmuiden (Nederland) werd op 22 januari 1924 aangestoken, en die van Duinkerke in 1963.

Ondertussen zijn de oorspronkelijke ontginningsgebieden in Wallonië en in het Ruhrgebied allemaal uitgeput wat betreft steenkool. Het ijzererts is van onvoldoende kwaliteit om gebruikt te worden in de moderne hoogovens (te laag rendement wegens te lage concentratie ijzer en aanwezigheid van onzuiverheden die moeizaam verwijderd moeten worden). Daardoor moeten de productiesites in het binnenland één voor één sluiten. De recuperatie van oud ijzer is niet voldoende om continu staal te produceren. Vanwege de verontreinigingen (vooral koper) is het moeilijk hoogwaardig staal te maken met schroot.

Gent, een zeehaven? De terreinen zijn dicht bij Nederland gelegen (Sas van Gent), zodat de schepen direct de haven kunnen binnenvaren. De ligging is niet zo ideaal als Duinkerke, maar Sidmar heeft als voordeel dat er grote staalafnemers in de omtrek zitten. Een belangrijk deel van de productie is koetswerkstaal, niet enkel voor Volvo, maar ook voor Volkswagen/Audi en Renault.

De twee hoogovens van Sidmar produceren elk dagelijks 6000 ton ruwijzer. Dit is minder dan de helft van de grootste hoogoven van Duinkerke, maar de productie verloopt zo economisch mogelijk. De hoogoven werkt onder een druk van 3.5 bar, zodat de scheikundige reakties vlotter verlopen. Alle procesgassen worden gerecycleerd.

Sidmar is een geïntegreerd bedrijf, dat wil zeggen dat alles in huis gebeurt. In vergelijking met de waalse staalindustrie is dit heel goed doenbaar omdat er vanaf het begin voldoende terreinen beschikbaar waren. In Luik liggen de twee hoogovens op kilometers van elkaar, staat de cokesfabriek nog een paar kilometers verder en moet het ruwijzer naar de staalfabriek vervoerd worden via speciale treinwagons. In Sidmar worden de produkten (bijvoorbeeld hete plakken uit de continu-gieterij) bijna direct gebruikt in de warmwalserij, waardoor er minder energie nodig is om de plakken opnieuw op temperatuur te brengen.

Sidmar specialiseerde zich al heel vroeg in alle vormen van plaatstaal (gebruikt in koetswerken van auto's, bij electro-toestellen,...). In vergelijking met staaldraad is dit een hoogtechnologisch produkt: er worden regelmatig nieuwe technieken toegepast om de staalplaat terzelfdertijd dunner en sterker te maken. In auto's worden er bijvoorbeeld twee soorten staal gebruikt: een zeer sterke staalsoort voor de veiligheidskooi en meer elastisch staal voor de kreukelzone. De oppervlaktebehandeling van de staalplaat is ook zeer belangrijk.

Op de site staan er twee hoogovens die continu werken, een oxystaalfabriek om het ruwijzer om te zetten in staal, een continu-gieterij om het vloeibare staal in plakken te gieten, een warmwalserij om de hete plakken te walsen tot staalplaten op rol (coils), een koudwalserij om de staalplaten verder te behandelen. De dunne staalplaten worden op maat gesneden, krijgen nog een oppervlaktebehandeling, worden in vorm geplooid en gelast. In feite levert Sidmar alle staalstukken die in auto's gebruikt worden. Volvo hoeft enkel nog de grote stukken aan elkaar te lassen.

Op de site is er ook een electriciteitscentrale om de produktiegassen te gebruiken en er is onderzoek aan de gang om de hoogovengassen te gebruiken voor het maken van bio-brandstof.

Op de site zijn er ongeveer 4700 mensen tewerkgesteld. Rekent men de verschillende onderaanemers die voor ArcelorMittal werken mee, dan zorgt de fabriek voor ongeveer 10.000 arbeidsplaatsen.

Fotos hieronder: Sidmar, gezien van de brug over het kanaal Gent-Terneuzen in Zelzate

<

Publicités - Reklame

-