De ijzerertskorrels of pellets Maalinstallatie

Ijzererts komt tegenwoordig enkel nog uit verre landen, waar men hoogwaardige ertsen zonder teveel verontreinigingen (fosfor,...) kan delven.

Om de kwaliteit van het ijzererts stabiel te houden, worden de aangevoerde grondstoffen op zogenaamde mengvelden uitgestrooid, de aanvoer van één schip komt op een groot oppervlakte terecht en na verloop van tijd heeft het veld verschillende lagen. De ijzerertsen worden aan één kant van het veld afgegraven, waardoor automatisch alle lagen gemengd worden. Fotos van mengvelden zijn te zien op de pagina van de hulpinstallaties.

Om het ijzererts vooraf te behandelen is er een sinterfabriek nodig. Het ruwe ijzererts bestaat uit brokken van verschillend kaliber en poeder. Om een betrouwbare werking van de oven te garanderen moet het ijzererts een bepaalde kaliber hebben: fijn stof verstopt de oven en bemoeilijkt de ventilatie waardoor bepaalde zones niet opgewarmd geraken, te grote brokken hebben te veel tijd nodig om op temperatuur te geraken. Daardoor gaat de oven onregelmatig werken, met gietijzer van slechte kwaliteit tot gevolg.

Het ijzererts wordt vermalen in een kogelmolen, een installatie die meerdere meters hoog is en voor één derde gevuld is met metalen kogels (foto's hoogovensmuseum Ijmuiden). De molen wordt in werking gesteld en de kogels worden door de middelpuntvliegende kracht meegenomen. De snelheid van de molen is zodanig, dan de kogels loskomen op het hoogste punt van de molen. De kogels vallen op het erts en vermalen die. Het ijzererts met de juiste afmetingen wordt door roosters in de trommel afgevoerd. Regelmatig worden er nieuwe ertsen aangevoerd, maar er moeten ook nieuwe kogels ingebracht worden: deze verslijten en breken.

Het gemalen ijzererts wordt vermengd met een kleine hoeveelheid cokes en bepaalde stoffen die het vloeibare ijzer in de hoogoven zullen zuiveren. Ook worden de partikels uit het hoogovengas in het mengsel gevoegd (vliegas). Deze deeltjes zijn eigenlijk grondstoffen die anders verloren zouden gaan. Vanaf hier zijn er twee toegepaste procédés.

• Pellets
  Het mengsel wordt dan vochtig gemaakt en tot bolletjes geperst. Daarna volgt het drogen en het sinteren (verwarmen tot onder de smelttemperatuur). De cokes verbranden en daardoor krijgt het ijzererts een grove, poreuze struktuur en kan de lucht beter circuleren. De korrels of pellets zijn zeer hard en verkruimelen niet in de oven onder druk van de bovenliggende lagen. De reaktiesnelheid wordt hoger en de kans op vastlopen van de oven wordt kleiner.

• Sinter
  Dit is de oude manier om het ijzererts te behandelen. De grondstoffen worden opgewarmt op een rooster totdat de sintertemperatuur bereikt wordt (de brokken plakken aan elkaar maar smelten nog niet), zie figuur. Hier bekomt men plakken in plaats van bolletjes. Op het einde van de band worden de plakken gebroken. De vorm is niet regelmatig en tot 40% moet terug behandeld worden omdat de plakken te klein zijn. De rookgassen die langs onder afgezogen worden bevatten ook ertsdeeltjes die opnieuw gebruikt moeten worden.

Figuur rechts met nummers:

1. Opslagbunkers
2. Menginstallatie
3. Ontsteekinstallatie (met gas)
4. Agglomeratie, de verbrande gassen worden onderaan afgezogen
5. Scheiding
6. Naar opslagplaats hoogoven

De gebruikte ertsen zijn tegenwoordig nagenoeg zuiver ijzererts (magnetiet en hematiet), waardoor de nabehandeling van het gietijzer minder complex wordt. De desulfurisatie (met calciumcarbide of magnesium) gebeurt gewoonlijk aan de hoogoven zelf, na het aftappen van het gietijzer. Deze operatie zorgt ervoor dat de temperatuur van het gietijzer nog wat stijgt, wat nuttig is zodat het gietijzer niet zou stollen in de torpedowagen.

De voorlaatste foto toont ons een paar van de produkten die gebruikt worden in een hoogoven:

• Sinter: ijzererts dat klaargemaakt is om in de hoogoven gebruikt te worden
• Ijzererts: het basisprodukt bestaat uit brokstukken van verschillende grootte en uit poeder. Het wordt niet meer als zodanig in de hoogoven gebruikt.
• Steenkool: wordt indien nodig onderaan de oven ingespoten (in gemalen vorm) om de temperatuur te verhogen, maar wordt vooral gebruikt onder de vorm van cokes.

Laatste beeld uit een folder uitgegeven door de staalnijverheid.