Verwijdering van de opgeloste gassen uit het vloeibaar staal door een doorgang in een luchtledige ketel. Dit is de praktijk (de vacuumkuip zit op de achtergrond) Er wordt gebruik gemaakt van seleniumgelijkrichters, wat een teken is dat de installatie vòòr 1970 gebouwd werd.

Foto's:

• Zicht op de hoogoven met op het voorplan de drie cowpertorens die de lucht tot zeer hoge temperaturen verwarmen (1200°) vooraleer het onderaan de oven ingeblazen wordt. De warmte wordt geleverd door de verbranding van het hoogovengas dat aan de top van de oven afgetapt wordt. Hoogovengas heeft nagenoeg dezelfde samenstelling als generatorgas en bevat hoofdzakelijk koolstofmonoxyde. Koolstofmonoxyde ontstaat bij onvolledige verbranding van cokes. Bovenaan de oven heb je een veiligheidsventiel (bleed valve) die in werking treed bij een plotse drukverhoging in de oven (blowout). Dit kan gebeuren als de lading vastraakt in de oven en plots naar beneden stort. De ovengassen worden afgetapt, van het vliegas gezuiverd en gebruikt in de cowpertorens.

• De gietvloer met geulen waar het ruw ijzer naar buiten vloeit aan een temperatuur van 1500°. De blaasmonden rondom de oven spuiten de hete lucht onder hoge druk in de oven. Terzelfdertijd wordt er ook poederkool ingespoten (in sommige oudere ovens gebruikte men mazout indien men niet kon beschikken over de nodige maalinstallaties). Let op de typische baksteenstruktuur die nodig om een voldoende ventilatie te verzekeren.

Op de site waren er meerdere hoogovens, de ovens 1 en 2 hadden een dagproduktie van minder dan 1000 ton per dag (een peuleschil in vergelijking met wat een moderne hoogoven produceert). De hoogoven nummer 6 die het langst in produktie bleef had een dagproduktie van 3500 ton ruw gietijzer. Nog altijd weinig in vergelijking met HF4 in Dunkerke dat dagelijks het drievoudige produceert.

De Forges de Clabecq waren een complete industrie, van het verwerken van ijzererts tot het bouwen van spoormaterieel: een blok ijzer hoefde nooit de fabriek te verlaten tot het een afgewerkt produkt werd. Deze globo-centralisatie had als neveneffekt dat de Forges alles konden verwerken en produceren, maar in niets uitblinkten. De kwaliteit van het geproduceerd staal was middelmatig en de prijs per ton navenant laag. De Forges waren eerder gespecialiseerd in staaldraad, traanplaat, staven en rails: produkten met een relatief lage toegevoegde waarde.

De Forges waren de grootste werkgever van de streek, met meer dan 6000 werknemers tijdens de topjaren (ter vergelijking: bij Sidmar, de grootste staalproducent in België werken er maar 4700 mensen in 2015).

Geen enkele hoogoven in het binnenland heeft nog een toekomst. Men geeft tegenwoordig de voorkeur aan ijzererts direct te reduceren (Midrex technologie) in kleine reactorvaten. Deze kleine reaktoren kunnen beter inspelen op de vraag en zijn soepel wat het soort brandstof betreft. De produktie van een klassieke hoogoven is niet moduleerbaar. Enkel hoogovens dicht bij de zee zijn nog rendabel vanwege de aanvoer van mineralen en steenkool via de zee: de bedoeling hier is zoveel mogelijk staal te produceren zodat de vaste kosten niet teveel doorwegen.

De Forges de Clabecq waren in de jaren '70 enorm vooruitstrevend (dus juist voor de oliecrisis en de daaropvolgende algemene economische crisis). Het ruwijzer werd zelfs behaldeld in het luchtledige (om opgeloste gassen uit het metaal te verwijderen). Een zuurstofstraal zorgde voor de exidatie van het koolstof, terwijl er argon onderaan het vat ingespoten werd om het metaal te mengen.

Foto links:
De hete lucht (1200°) wordt in dergelijke leidingen onder hoge druk vervoerd. De leidingen zijn bekleed met vuurvaste stenen omdat de stalen buis anders week zou worden. Verschillende soorten vuurvaste stenen worden gebruikt: de ene soort kan tegen extreem hoge temperaturen, de tweede ring zorgt voor de stevigheid en de buitenring is een zeer slechte warmtegeleider.

Foto onderaan:
Een paar modellen van de Mister Universe Belgium verkiezing. In de industrie hebben alle leidingen een kleur, naargelang wat er in circuleert. Deze groene leidingen voren het koelwater naar de stalen mantel van de hoogoven.

Geel is voor zuurstof om indien nodig de oven aan te wakkeren na een afname van gietijzer. Zuurstof wordt samen met steenkoolpoeder ingespoten onderaan de oven als de temperatuur te laag wordt.

Rond de oven lopen er ook rode leidingen (argon, een edel gas dat gebruikt wordt om eventuele vuren te blussen)