Fin de l'été 2008, le début de la crise économique. La demande en acier chute et Carsid est forcé de fermer son haut fourneau. Les industriels en aval qui ont de grands stocks d'acier commencent un déstockage, ce qui leur permet d'augmenter leur cash flow mais qui augmente l'effet de la crise.

Faire fonctionner le haut fourneau coûte plus cher que de le mettre à l'arrêt, grâce aux primes CO2 (le ”droit de polluer”) que Duferco vend. La vente des primes de CO2 a permi de payer les ouvriers en chômage technique pendant près de 4 ans.

Mais les primes diminuent et le système perd de son intérêt. La recherche d'un repreneur reprend, cette fois-ci pour de vrai, mais personne n'est vraiment interessé. Finalement, Duferco qui n'a plus d'amont (cokerie en fonction) et plus d'aval (acierie) décide de faire une croix sur l'outil industriel de Carsid à Charleroi.

Et pourtant, le haut fourneau venait d'être rénové un an avant sa mise à l'arrêt. Quand on sait que la rénovation coûte extrèmement cher (il faut remplacer tout le revêtement intérieur du four et des canalisations du vent chaud) on se rend compte de tout l'argent jeté par les fenêtres.

Le haut fourneau aurait-il pu redémarrer si les circonstances auraient été plus propices? J'en doute. Au bout de 4 ans, la main d'oeuvre (que tout les journalistes disent "extrèmement qualifiée") n'est plus vraiment motivée à reprendre le travail.

De plus, l'emplacement du haut fourneau à Marcinelle dans la région de Charleroi ne correspond plus à la réalité économique. Un haut fourneau maritime (comme Dunkerke) et une aciérie électrique au centre du pays: voila la seule solution viable.

Que va-t-il se passer avec le site? Le redémarrage du haut-fourneau est hors de question. L'idéal serait d'en faire un musée en plein air (comme à Duisburg). La végétation a repris le dessus (pas besoin de décontaminer le sol) et de nombreuses sortes de plantes qu'on croyait disparues ont refait leur apparition. Le système ecologique avec un sol riche en minéraux atire les chercheurs du monde entier.

Une mise à jour de la page en 2015: cela bouge enfin à Charleroi et les politiques se sont rendu compte que Carsid est un patrimoine industriel important. Le haut fourneau des installations d'Uckange (France) et de Esch-sur-Alzette (Grand Duché du Luxembourg) ont servi d'exemple (de même que la reconversion réussie du charbonnage du Bois du Cazier.

Une estimation du coût de la dépollution du site a également été établie: 130 millions d'euros. La région wallone est d'accord de payer la moitié de la facture si le site est en partie restauré (haut fourneau et certaines installations annexes). Mais la région n'a pas les moyens de transformer cette partie du site en musée.

In de zomer 2008 hebben we het begin van de economische crisis. Een aantal hoogovens moet dicht omdat er te veel staal op de markt zit. De hoogoven 4 van Marcinelle (een deelgemeente van Charleroi) wordt ook stilgelegd.

De crisis is bijzonder voelbaar in deze sector van de industrie omdat de ondernemingen in de loop der jaren grote stocks hebben opgebouwd. Deze voorraden worden nu aangesproken, wat hun eigen economische situatie verbeterd, maar de algemene toestand in de staalnijverheid alleen maar verslechterd.

Dankzij de CO2-premies (emissierechten) konden de arbeiders technisch werkloos blijven, en dit gedurende bijna 4 jaar, wat toch een record blijkt te zijn. Duferco ontvangt namelijk uitstootrechten en verkoopt die door aan andere producenten om zijn arbeiders te kunnen betalen. Dit bleek een haalbare kaart tot begin 2012.

Maar de regering zit zonder geld en de premies verminderen. Het systeem is niet meer vol te houden en Duferco gaat opnieuw op zoek naar een overnemer. Duferco heeft geen volledige produktielijn en moet de site sluiten.

Had de hoogoven herstart kunnen worden waren we in betere economische tijden? Waarschijnlijk niet. De hoogoven was zeker performant (hij werd pas gerenoveerd, en dit brengt altijd een verbetering van rendement met zich mee), maar na 4 jaar mag er getwijfeld worden of de arbeiders (die in alle waalse kranten omschreven worden als "zeer gekwalificeerd") wel met voldoende motivatie opnieuw aan de slag zullen willen.

De geografische situatie is er ook niet op verbeterd: een hoogoven kan nu enkel nog rendabel zijn als die aan zee gelegen is (zoals Duinkerke en Gent), terwijl sites die in het binnenland gelegen zijn zich moeten specialiseren in niche-produkten zoals electrische vlamboogovens. In zo'n niche-markt is er geen plaats voor duizend werknemers, hoogstens een 100-tal.

Wat moet er verder met de site van Charleroi gebeuren? Hopelijk wordt niet alles platgelegd. Als Duferco wilt besparen op de kosten van de sanering, dan maakt hij er een openluchtmuseum van! In Duisburg hebben ze de boel gewoon laten liggen (de ecologisten waren nog niet zo aggressief aanwezig in het politiek leven) en de natuur heeft de bovenhand gehaald. De planten groeien bijzonder goed op de grond die zeer rijk is aan mineralen en men heeft planten opgemerkt waarvan men dacht dat ze niet meer bestonden. Het ecosysteem van Duisburg is uitzonderlijk en er komen regelmatig wetenschappers om de omgeving te bestuderen.

Update 2015 (zie persartikels)
Er komt eindelijk schot in de zaak. een lokale vereniging ijvert voor het behoud van een deel van de installaties van Carsid. Zij hebben positieve voorbeelden die aantonen dat een herstel wel degelijk de moeite loont: de restauratie van de hoogovens van Uckange (Frankrijk), Esch sur Alzette (Groot Hertogdom Luxemburg) maar ook de oude steenkoolmijnen van le Bois du Casier zijn perfekte voorbeelden hoe het verder moet.

De kosten van de bodemsanering worden geschat op 130 miljoen euro (daarbij komen nog de kosten bij van de afbraakwerken van de delen die niet behouden zullen worden). De waalse regio is bereid van de helft van de kosten op zich te nemen als de hoogoven en belangrijke hulp installaties behouden blijven. Om daar echter een museum van te maken heeft de regio echter geen geld, het blijft dus afwachten hoe de situatie zal evolueren.

Jaarlijks wordt er een fakkeltocht georganiseerd voor het behoud van de hoogoven (en zoveel mogelijk extra gebouwen). Er is een intentaris gemaakt, men weet heel goed wat waardevol is, maar het is nu wachten op het geld (dat er niet is in Wallonië). De loopbruggen over de Samber zijn bijvoorbeeld heel waardevol omdat ze uniek zijn. In Charleroi is de industrie gelegen aan beide kanten van de Samber en de bruggen worden door de arbeiders gebruikt om van de ene werkplaats naar de andere te gaan. Een van de loopbruggen is voorzien om het ijzererts naar de hoogoven te brengen. Naast de fakkeltocht wordt er ook een tentoonstelling voorzien.