Tijdens een wandeling op de zeedijk op een mooie decemberavond had ik gemerkt dat de streek heelwat veranderd was sinds mijn laatste bezoek begin jaren 2000. Dat was de tijd van de eerste digitale fototoestellen en ik had er een gekocht en maakte van de gelegenheid gebruik om de mooiste plaatsen langs de kust te fotograferen.

Tijdens deze avondwandeling heb ik ook ontdekt dat er een museum over de Operatie Dynamo in de buurt gelegen was. Ik was dus van plan later het museum te bezoeken en de streek opnieuw te verkennen. Het museumbezoek duurt niet zo lang en ik had achteraf nog een zee van tijd.

Het was toen redelijk mooi weer begin december en de eerste 4 foto's zijn begin december genomen. De foto's zijn allemaal op dezelfde plaats genomen.

Als je de situatie vergelijkt met 20 jaar eerder, dan was het Hotel Radisson Blu (te zien op de eerste foto) nog een parking.

Mijn tweede bezoek gebeurde in de periode tussen kerst en nieuwjaar, als ik een week verplicht in verlof moet.

Het was toen duidelijker kouder, met een schrale wind (de dag daarna was het zelfs storm op zee). Ik had daarom geen goesting om tot het einde van de oostelijke strekdam te gaan.

Ik heb mijn bezoek daarom beperkt tot het gebied rond het fort waar het museum gelegen is en (een deel van) de oostelijke strekdam.

Een zicht op een de haven-oost (er bestaan verschillende ingangen tot de haven). Dit is een getijdendok met directe verbinding met de zee.

Door de hevige regens moest er heelwat water naar de zee afgevoerd worden. Normaal worden daarom de sluizen open gezet bij laag water, maar dit bleek hier niet te voldoen en moesten ook pompen ingezet worden. Dit is eigenlijk de sluis die het afwateringskanaal met de zee verbindt.

Op mijn wandeling komt ik ook de FRAC tegen, de Fonds Régional d'Art Contemporain, een soort museum dat verschillende gebouwen heeft. Niet open, maar het hoeft niet voor mij. Een tweede museum over moderne dingen was wel open, maar ik heb die niet bezocht.

Op het pleintje dicht bij het museum zal er weer gebouwd worden, volgens de meest moderne normen, en met de bijhorende schrijffout: "Une résidence tournée vers l'avenir répondant aux futurs normes environnementales pour votre confort de vie" (sic) Zoek de fout!

De foto's werden met mijn smartphone genomen, een Samsung Galaxy S23. Voor dergelijke gelegenheidsfotografie is een zware spiegelreflex niet nodig.

Waarom niet de mogelijkheden van de smartphone gebruiken, namelijk de mogelijkheid om panoram's te maken? Vroeger moesten individuele foto's (met dezelfde instellingen) moeizaam aan elkaar geplakt worden in Photoshop, nu gebeurt dat allemaal automatisch.

De eerste foto is genomen niet ver van het museum van Operation Dynamo (richting zee), de tweede foto is genomen niet ver vandaan, richting oostelijke haven.

En we komen bij een foto die ik moelijk kan plaatsen. Hebben die twee jonge gastjes ingezien dat het leven geen nut heeft en gezamelijk zelfmoord gepleegd dicht bij de pompen bij het afwateringskanaal? Hun lichamen werden dan meegenomen door de stroming en in salamireepjes gesneden in de zware pompen? "A la mémoire... survenu le 2 juin 2012", maar wat er precies gebeurd is zullen we nooit weten.

Maar tijd om naar de oostelijke strekdam te gaan. Een bordje vraagt mij om een foto te nemen van de kust, zogezegd om de evolutie van de kusterosie te documenteren.

Dat heb ik dan maar gedaan...

Een beetje meer in zee heb je een beter zicht, met de golven die op het strand breken.

Door de hevige stormwind ben ik niet verder geraakt dan dit punt. De gure wind was koud en ik heb er een verkoudheid aan over gehouden.

En dan kom ik in de tuin van de beeldhouwerken (le jardin des sculptures) die deel uitmaakt van de LAAC, de Lieu d'Art et d'Action Contemporaine. Le jardin des scuptures zit aan de achterkant van het museum Operation Dynamo.

In het parc is er een vreemd uitziend gebouw, het is daar waarschijnlijk dat er kunst en aktie gepleegd wordt. Het museum was open, ik heb een panoramafoto van de inkomhal genomen, maar ben niet verder gegaan. Op een baliebediende aan de inkom na bleek er niemand aanwezig te zijn. Geen aktie vandaag.

Het thema van dit jaar is "chaleur humaine" en er wordt heelwat gezeverd over steenkool, electriciteit en kernenergie, de oliecrisis van de jaren 1970 die het einde aangeeft van de "Trentes Gloirieuses", de franse versie van de Golden Sixties, waar alles mogelijk was. Deze tentoonstelling is te zien in de gebouwen op de zeedijk, niet in het kunstgebouw, dat er eerder verlaten uitzag.

En we lopen verder in de tuinen, met mooie waterpartijen en gebouwen op de achtergrond.

Het moet hier leuk zijn in de zomer als er duizenden en duizenden toeristen een plekje in de schaduw zoeken.

We zitten hier niet ver van de zware en vervuilende industrie van Duinkerke (staalnijverheid, zware metalen) en het is dan maar normaal dat er vreemde dieren in het water lever. Dit beest is even komen rusten in de zon.

In dit park kan je ook een copie vinden van "Fallen Astronaut" het 48g zwaar kunstwerk dat op de maan geplaatst werd. Je moet niet ver zoeken naar het kunstwerk, want de versie in het park is 40 maal uitvergroot. Het is het eerste (en tot nu toe het enige) kunstwerk dat op de maan achtergelaten werd. Dit kunstwerk werd ontworpen door de belg Paul van Hoeydonck.

En we sluiten af met een typisch beeld aan de Côte d'Opale: de identieke rijen huizen voor de toeristen. Je komt ze overal tegen in de mooiste plekken van de kust.

En als laatste nog een panoramazicht op de top van de tuin, met in het midden het kunst- en aktiegebouw en rechts in beeld, in de verte, de twee gebouwen van het museum.

Uiteindelijk ben ik toch te weten gekomen wat er met die twee jongens gebeurd is: op die bewuste dag zijn ze met in hun auto in het afwateringskanaal terecht gekomen en gestorven.