Het dorpje Escalles aan de voet van de Cap Blanc-Nez. Daar hebben we voor het eerst een huis gehuurd voor de shooting days. Het is met een fotoshoot aan de Cap Blanc-Nez dat de shooting days begonnen zijn.

Ik heb mijn wagen aan de Cap Blanc-Nez (dorpje Escalles) achtergelaten, en ben dan naar Wissant gewandeld. 's Namiddags te voet de andere kant op tot aan de grens met Sangatte (eerst via het strand, dan terug via de duinen wegens hoogwater). 's Avonds ben ik naar de Cap Griz-Nez gereden en heb daar nog een paar foto's genomen. Het is aan de Cap Griz-Nez dat je het dichtst bij Engeland zit.

Het is de meest toeristische zone, maar toch is er (voorlopig nog...) weinig hoogbouw te merken zoals in België. De dorpen zijn klein en weinig commercieel (geen schreeuwerige winkels op de zeedijk, overigens is de zeedijk maar een minuscuul geval).

Het enig "dorp" is Wissant (de naam komt van “wit zand”, het is de enige dorp met een zandstrand in de buurt). Het dorpje is gelegen aan de baai van Wissant, tusse Cap Blanc-Nez en Cap Griz-Nez. De zeedijk stelt niets voor, zie foto's halverwege de pagina. Maar pas op als je 's avonds naar huis rijdt: iedereen vertrekt op hetzelfde ogenblik, waardoor de kleine wegentjes het verkeer onmogelijk kunnen opslorpen. Van de zeedijk tot aan de départementale zit je gemakkelijk een uur onderweg. Het gaat in ieder geval sneller te voet. En jij dacht een perfekte parkeerplaats gevonden te hebben tegen de zeedijk!

Escalles heeft zelfs geen zeedijk, maar gewoon een doorgang tussen de rotsen. Bij hoogwater zit iedereen opeengeplakt op een minuscuul stukje kiezelstrand. Opmerkelijk: het (drinkbaar) water dat uit de rotswand sijpelt. Dit blijkt een constante voor alle stranden in de Pas-de-Calais: het zand is er vochtig van het uitsijpelend regenwater, wat het wandelen aangenamer maakt (je kan er zelfs van drinken). Museum over de tunnel onder de Pas de Calais (stelt niet veel voor en is ondertussen opgedoekt) in de buurt van de Cap Blanc-Nez, gewoon de andere kant van de départementale nemen: de ene kant leidt naar de parking voor de Cap, de andere naar het Mont d'Hubert waar er ook een panoramisch restaurant is.

Le Châtelet is een mooie plaats aan de zee. Het huis dat ik van plan was te huren is op de rotsen gebouwd en het zicht is fenomenaal. De prijs echter ook...

Het is met een fotoshoot aan de Cap Blanc-Nez dat mijn shooting days in het buitenland begonnen zijn. Voor portretfotografie is de bunker links (als je naar de zee kijkt) ideaal: er zijn mooie tags aan de muur en in de namiddag schijnt de zon door de schietgaten (een deel van de bunkers zijn echter afgebroken.

Toen ik in 2007 terug kwam voor een shoot, bleken de bunkers verdwenen, om plaats te maken voor een lelijke kale vlakte. Gelukkig dat we nog een paar bunkers op het strand hebben in Wissant: dit was trouwens de plaats van de shooting day in mei 2009. Maar voor bunkers moet je eigenlijk zelfs niet zo ver rijden: tussen Zuydcoote en Leffrinckouke heb je volop bunkers op het strand en in de duinen.

In 2013, tien jaar na mijn eerste bezoek zijn de wandelpaden begrensd met afrasteringen. Vroeger kon je vanaf de Cran d'Escalles de Mont d'Hubert beklimmen zoals je het wou, nu moet je een aantal smalle paden volgen. Het is nog nooit mooi weer geweest in 2013, maar zelfs op een gewone dag is het drummen op de smalle paden. Het is misschien beter voor de natuur, maar ik herrinner mij de woeste vlakten (mèt bunkers) van 10 jaar geleden. De streek heeft veel van zijn natuurlijke charmes verloren.

Een mailtje ontvangen die dit alles bevestigd:

Goedemiddag,
Puur vanuit een beetje nostalgie was ik aan het googlen op foto's van de cap blanc nez. Een prachtige plek waar ik in 98, 99 en 2001 op vakantie ben geweest. 5 jaar geleden ben ik er op doorreis een keer gestopt en zag tot mijn grote schrik dat de hele berg omgetoverd is tot een soort toeristische attractie met afgezette wandelpaden en ik had het idee dat er boven op de berg ook complete bunkers verdwenen zijn. Ik kan bijna nergens foto's vinden van de oude situatie tot ik deze site tegenkwam. Prachtig om de foto's te zien van deze locatie in betere tijden! Misschien bent u niet de juiste persoon om dit te vragen maar weet u misschien wat de Fransen heeft doen besluiten om de bereikbaarheid van deze berg te beperken? Ik had het er pas met mijn vrouw over om deze streek nog eens te bezoeken omdat je zo heerlijk over die berg kon struinen met prachtige vergezichten maar dat lijkt nu vergane

Er waren de laatste tijd zoveel bezoekers dat de veiligheid van de mensen niet meer gegarandeerd kon worden (wandelpaden afgesleten, rotsen die onstabiel waren, enz). Er werd dan besloten de toegang te beperken door enkele wandelpaden aan te leggen en de rest af te sluiten. Terzelfdertijd werden ook de bunkers geruimd (in België zijn de overgebleven bunkers allemaal beschermd). De enige plaats waar er nu nog heelwat bunkers zijn is in op het strand en in de duinen van Leffrinckoucke.