Deze brug en sluis zal binnenkort vervangen worden Ze zijn wit, maar ze stinken evenveel als ze uit het water gehaald worden Het zeilschip wordt in één van de oude loodsen gerestaureerd

Tijd dus om de streek te bezoeken. De oude sluis moet weg, maar ook de oude dokken die eigenlijk in de weg staan (Prins Filipsdok en Oud Ferrydock). En ook een stuk van de huidige marinebasis moet weg, want de grote schepen hebben ruimte nodig om veilig hun bocht te kunnen nemen of om te wachten tot ze de sluis kunnen binnenvaren.

Er was vroeger meer industrie in de achterhaven: Carcokes was een enorme cokesfabriek. Maar er is minder vraag naar cokes en ook stadsgas wordt niet meer gebruikt. De vervuilende industrie werd afgebroken en de terreinen werden (in theorie) gesaneerd. Dat wil zeggen: er werden een paar machines op de site gezet, maar die zijn al lang buiten gebruik. De site is dus officieel gesaneerd en niemand spreekt er nog over.

De schepen van baggerbedrijf Decloedt liggen er verlaten bij. De onderneming fuseerde met Dredging International (nu Deme). De eigenaars lieten het bedrijf over, waardoor de familie De Cloedt plotsklaps één van de rijkste families van België werd.

Een aantal loodsen en gebouwen zijn niet meer in gebruik, bijvoorbeeld de burelen van De Cloedt, maar er wordt ook veel gewerkt: aanleggen van nieuwe treinsporen, verstevigen van de kades, transformatorhuisjes links en rechts.

Van de oude marinebasis blijft er niets meer over. De militairen hebben beslist dat een marinebasis in een getijdenhaven gelegen moet zijn, waardoor de basis een paar kilometer verplaatst moest worden.

Het kanaal Zeebrugge-Brugge wordt nauwelijks gebruikt. De delen van de kades die onder het waterpeil liggen zijn bedekt met witte mosselen. Eenmaal buiten water stinken ze evenveel als de klassieke zwarte mossels.

Transport via het water is niet meer van deze tijd, alles moet via grote vervuilende vrachtwagens. Poolse en bulgaarse vrachtwagenchauffeurs camperen in 't weekend langs het kanaal. De burgens mogen niet meer rijden met hun dieselauto's, maar bedrijven mogen blijven vervuilen.

Ik heb in de tijd nog gewerkt voor Glaverbel. Het was een waals glasbedrijf, Verreries de Damprémy-Zeebruges, maar de naam werd na de oorlog gewijzigd. Ik moest in die tijd een geluidsinstallatie plaatsen aan de produktieband zodat de arbeiders van de ene kant van de band naar de andere kant konden communiceren via een soort intercomsysteem met microfoons en luidsprekers. Door het lawaai was er een 100V versterker van meer dan 100W nodig. En het is zo dat ik later geluidsinstallaties heb geplaatst bij Wagon Lits in Oostende. Allemaal geschiedenis nu.

Men heeft niet op de beslissing om een nieuwe sluis te bouwen gewacht om de streek te renoveren. Er zijn vooral transportbedrijven bijgekomen, het is het enige dat blijkbaar nog opbrengt. Maar wat als het Verenigd Koninkrijk uit de EU stapt en er bijna geen handel met Engeland is? De haven van Zeebrugge leeft vooral dankzij de handel met Engeland en zich enkel concentreren op het transport is geen goede zet. Het zijn van die low-tech jobs die gemakkelijk gedelocaliseerd kunnen worden. 2XL to fail?

En tussen dat alles, door iedereen vergeten, de loods waar het zeilschip van Jacques Brel gerestaureerd wordt (Askoy II).

Lokatie voor een fotoshoot?

De foto's zijn rond de middag op een koude dag in maart genomen. Door te spelen met de belichting (helderheid, saturatie,...) is het alsof de foto's bij zonsondergang zijn genomen. Het is in ieder geval aangeraden de fotoshoot te houden in de warme zomermaanden, want er kan daar een gure wind waaien en er is weinig bescherming.