Zeebrugge was een lanceerbasis van duitse duikboten tijdens de eerste wereldoorlog De toegang tot het binnenland via het kanaal naar Brugge werd geblokkeerd op 23 april 1918 Een kerk in Zeebrugge (strandwijk aan de westkant) Kevin, één van mijn modellen...

Begin verleden eeuw werd er een boogvormige bescherming gebouwd om de haven en het kanaal te beschermen tegen verzanding. Het Zwin was toen al volledig verzand en er was geen verbinding meer met de zee via het Zwin (Sluis). Om de verbindingsweg van Brugge met de zee open te houden moest de haven van Zeebrugge beschermd worden tegen verzanding. De oorspronkelijke dijk bestaat nog steeds, maar is opgenomen in een veel groter complex.

Zeebrugge was een belangrijke haven voor de duitsers in de eerste wereldoorlog. Een van de eerste lanceerbasissen van duikboten was in Zeebrugge gelegen, beschermd aan de binnenkant van de dijk. Het klaarmaken en herstellen van de duikboten gebeurde in Brugge, op een veilige afstand van de kust en dus buiten bereik van de geallieerde kanonnen. Men moest dus de doorgang tussen Brugge en Zeebrugge versperren. Een belangrijke operatie werd op 23 april 1918 uitgevoerd. Terzelfdertijd heeft men ook geprobeerd de haven van Oostende te blokkeren, maar dat is niet gelukt. De operatie wordt nog ieder jaar herdacht (Saint George's Day). De wrakken die in het kanaal gedumpt werden, werden pas een aantal jaren na het einde van de oorlog verwijderd.

De visserij heeft aan belang ingeboet na de tweede wereldoorlog. Het aantal visserijschepen bleeft redelijk constant ondanks de forse uitbreiding van de haven. Tegenwoordig is er enkel nog visserij in de haven van Oostende: de beperkte kwotas waarover België beschikt maakt het niet mogelijk een visserijhaven te hebben in Oostende en Zeebrugge.

Het is niet meer mogelijk om tot op het einde van de pier te gaan, terwijl dit in de jaren '70 goed mogelijk was.

Midden in de haven hebben we de marinebasis van het belgische leger waar ik nu werkt (dit is onze enige overgebleven marinebasis dacht ik). Een bezoek zeker waard tijdens de marinedagen begin juli, want dan is een groot deel van de basis open voor het publiek.

De visserij is niet meer van belang, daarom werd de visserijhaven een marina voor plezierjachten en werd de vismijn omgebouwd tot een soort museum (Seafront).

Er is daar van alles te zien. De West Hinder is een lichtschip die geankerd lag op een zandbank met dezelfde naam. Het lischtschip beschikt over sterke ankers, maar zijn motor is eerder beperkt in vermogen. Vanaf de jaren 1970 en 1980 worden de lichtschepen vervangen door automatische lichtboeien die heelwat goedkoper zijn.

De lichtschepen werden opgekocht door bedrijven die ze gebruiken voor vrije radios (Mi Amigo, radio Noordzee, Veronica,...). Er waaide toen een frisse wind in het vlaamse medialandschap: voordien waren er enkel staatszenders te horen op de radio.

Een tweede attractie is een russische duikboot (type Foxtrot). Dit type is gebaseerd op de duitse onderzeeërs van de tweede wereldoorlog en waren dus niet modern. Slechts een deel van de duikboot is te bezichtigen (ik vrees dat de rest al onder water zit...) De russische duikboot dateert van 1960. Er is zeer weinig informatie over de duikboot, het doelpubliek is duidelijk de kinderen. Men kan geen boeken aan de kassa kopen, enkel snoep en souvenirs.

En uiteindelijk hebben we de vismijn die omgevormd werd tot een museum. Een deel van de gebouwen is voorbehouden voor bedrijven, maar deze delen zijn niet meer in gebruik. Het museum bevat een beetje van alles: een stukje ecologie, een stukje oorlogsgeschiedenis, een deel over Zeebrugge. Het grootste deel handelt over de huidige funktie van de haven: vooral logistiek, met enorme zones waar containers gestapeld kunnen worden.

Het is de hedendaagse trend om alles op kinderniveau te presenteren. Het is dus steeds voor de kinderen, eventueel voor de ouders van die kinderen, en misschien voor de grootouders van die kinderen. Het zal nooit zijn voor de volwassen mensen. Ze maken d'er een kleutertuin van. De kinderen mogen op knopjes drukken en aan hendeltjes draaien, maar de achterliggende gedachte (waarvoor dienen die knopjes?) gaat gewoon verloren. Organisatoren noemen dit een "workshop", maar in feite is het licht verteerbaar entertainment.

Het gedeelte over de haven van Zeebrugge is sterk gereduceerd en vervangen door een deel over de tweede wereldoorlog: Operatie Noordzee 1944-1945.

Met een ticket heb je toegang tot alle bezienswaardigheden.

Ten oosten van de haven begint de gemeente van Knokke met het dorpje Heist. Betalend parkeren vanaf de gemeentegrens.

De haven van Zeebrugge strekt zich meerdere kilometers in de zee en veroorzaakt een vermindering van de zeestroming. Daardoor onstaan er aan beide kanten van de haven een slikke en schorregebied. Het slikkegebied komt onder water bij vloed en bevat veel modder die door de zee aangevoerd word. Het schorregebied komt enkel onder water bij springtij en stormweer. Het bevat zoutminndende begroeing (grassoorten en struiken). Het gebied ten oosten van Zeebrugge wordt de baai van Heist genoemd. De ecologische zone wordt in tweeën gesneden door de haven.

De achteraven van Zeebrugge komt hier aan bod.