Hoofdindex » Pictures » Belgiê » Divers » Petrol
Petrol
Antwerpen Zuid
Fotografie
-

-


Dit zou het moeten worden.


Maar er is geen haast, twee jaar na het einde van de werken zijn we nog nergens


30 jaar geleden was dit een kasseiweg


Fotograaf met lichtmeter


De speciaal aangelegde kaai


Belgium Model Academy
organiseert verschillende fotoshoots op Petrol Zuid
In 2018 zijn alle gebouwen tussen de stad en de Naftaweg afgebroken (op een paar gebouwen na, die nog gebruikt worden door petroleummaatschappijen). Het terrein heeft daardoor veel aan waarde verloren.
Stelling
Mijn stelling is dat er urbex ruimtes voorzien moeten worden, zeker in het verstedelijkte Vlaanderen. Vlaanderen is een aaneenschakeling van lelijke kantoorgebouwen, saaie appartementsblokken, doodse woonwijken-met-tuintje, verwerpelijke winkelcentra, allemaal aan elkaar geplakt met lintbebouwing en zones-30.

Deze stelling wordt nog het best bewezen door de niet aflatende stroom dagjestoeristen die naar Doel afzakken, ondanks de moeilijke wegeninfrastructuur. Als mensen speciaal de moeite nemen om naar Doel te gaan, dan is er duidelijk een behoefte aan een dergelijke vorm van recreatie. Ook het openluchtmuzeum van de Verbeke Foundation kan rekenen op een grote groep toeristen.

Petrol Zuid
Petrol Zuid was vroeger de plaats waar de petroleumindustrie gevestigd was. Halverwege de 19e eeuw begint de import van petroleumprodukten en al snel wordt Antwerpen de grootste invoerhaven van Europa wat betreft aardolie. Begin van de 20e eeuw had men ingezien dat de gevaarlijke en vervuilende industries best buiten de stad gehouden zouden worden. Er werd toen gekozen voor een gebied gelegen tussen de stad en Hoboken. De straten dragen veelzeggende namen: naftaweg, olieweg, benzineweg, mazoutweg. Op bepaalde plaatsen riek je nog de geur van petroleumprodukten. Er werd enkel aan opslag en verdeling gedaan. De lokatie was ideaal want voorzien van een uitgebreide spoorweginfrastruktuur.

Tegenwoordig hebben de grote bedrijven de streek verlaten, er was geen ruimte om uit te breiden. Zo was er bijvoorbeeld nauwelijks plaats om raffinaderijen te bouwen. De uittocht is na de tweede wereldoorlog op gang gekomen, maar er blijven nog een aantal kleine bedrijven over. De kaaien worden nog steeds gebruikt.

Oude en nieuwe leidingen lopen door elkaar. De opslagplaatsen waren soms op honderden meters van de kaaien gelegen. Na een grootschalike lek werd het verplicht bovengrondse elidingen te gebruiken. Een aantal van de leidingen stoppen plots: op die plaats was er een opslagbedrijf gelegen.

In deze streek is er duidelijk niet meer geïnvesteerd: de wegen bestaan nog uit kinderkoppen, sommige wegen die naar gesloten bedrijven leiden hebben een moslaag die op bepaalde plaatsen wel 2 cm dik is geworden. Zoals op alle verlaten en vervuilde industrieterreinen groeit er een heel specifieke flora.

De meeste gebouwen zijn dichtgemetseld, wat de urbex-waarde van het gebied ferm heeft doen dalen. Er is een verlaten rangeerstation, maar er staan geen wagons. Het is zeker 30 jaar geleden dat er hier nog treinen hebben gereden. Petroleum Zuid toont ons een mix van vervallen gebouwen (waarvan sommigen een unieke geschiedenis en architectuur hebben), verlaten en volledig overgroeide treinsporen, industriegebouwen, graffitimuren (Club Petrol) en dergelijke meer. Langzamerhand neemt de natuur weer de bovenhand, een beetje zoals in Landschaftspark Duisburg.

De wegen zijn in zeer slechte staat, maar er is een fietspad die de Schelde volgt, die in goede staat verkeert en veel fietsers trekt. De autosnelweg passeert onder de Schelde juist ten noorden van Petrol en er is eveneens een voet- en fietspad voorzien.

Petrol is echt een plek voor liefhebbers van industriële archeologie. Stadsmensen hebben dergelijke gebieden nodig om tot rust te komen. Een terrein waar vroeger zwaar werk geleverd werd, en die nu tot rust is gekomen.

De zone is dicht bij het centrum van de stad gelegen en bepaalde industrie-gebouwen hebben een tijdelijke nieuwe invulling gekregen: een toneelhuis, een discotheek, enz. Sinds een paar jaar worden de concessies echter niet meer hernieuwd.

De stad wilt deze ruimte nu gaan inrichten als "hoogwaardige industriezone" (kuch-kuch). Er zal ook plaats voorzien worden voor het nieuwe voetbalstadium van Antwerpen (bwah!). De terreinen zijn echter zwaar vervuild en moeten eerst afgegraven worden. Het contract met bestaande bedrijven zoals de Club Petrol (een zeer bekende discotheek en fuifzaal) werd niet meer verlengt, wat een teken is dat er (misschien) schot in de zaak komt. Als je het gebied dus nog snel in kaart wilt brengen moet dat nog in 2016 gebeuren, want de werken zouden in 2017 starten. De terreinen aan de stadskant worden echter al ingepald door bouwfirma's om er bankkantoren en andere nutteloze gebouwen neer te poten.

Fotograaf
Ik kwam een fotograaf tegen (je zal hem zien op bepaalde foto's). Hij werkt nog met een analoog toestel (middenformaat, geen kleinbeeld) en beweerde dat zijn foto's beter waren dan wat een modern digitaal fototoestel kan produceren. Ik heb wijselijk mijn mond gehouden en verder genoten van de omgeving. Vroeger heb ik ook met oude analoge toestellen gewerkt. Het is trouwens met een spiegelreflex van Pentacon dat ik echt heb leren fotograferen en ik heb zelf film ontwikkeld. Het is waar dat bepaalde oude foto's zeer scherp waren.

Maar als ik een oude lens via een adapter op een modern toestel monteer (dat is heel goed mogelijk en veroorzaakt geen beeldfouten), dan merk je wel dat er heelwat evolutie is geweest in de optieken. Een optiek van 1980 kan echt niet meer concurreren tegen een modern exemplaar, dat het een kitlens of een prime lens betreft. Zelfs bepaalde hoogwaardige moderne zoomlenzen (bijvoorbeeld de Art serie van Sigma) overtreffen probleemloos de prime toplenzen uit het analoog tijdperk. In de best mogelijke omstandigheden presteren deze lenzen zeer goed ondanks hun venerabele leeftijd, maar ze zijn niet zo polyvalent als moderne lenzen.

Ook moet de ontwikkeling perfekt gebeuren (tijd, versheid van de produkten, instelling van de machines,...) anders haal je niet de maximale scherpte uit de foto's. Laat je bijvoorbeeld een negatief enkele seconden te lang in het bad, dan beginnen bepaalde componenten (namelijk natriumsulfiet) uit de ontwikkelaar de zilverkristallen op te lossen.

Foto's
De foto's werden met een digitaal fototoestel in JPEG opgeslagen met de instellingen contrast en saturatie maximaal (dit zijn instellingen die ik vaak voor landschapsfotografie gebruik). Deze instellingen zijn voorzien om het contrast te verhogen als er geen zon is. Als de zon doorkomt geeft dit echter overstuurde beelden, maar het geeft wel een speciaal effekt.

Een aantal foto's zijn bewust overbelicht geweest en dan bijgewerkt (zie de foto met de 5 kranen). Dit is geen fout, maar bewust gedaan. Het resultaat lijkt op een afbeelding die op lithografisch papier afgedrukt werd. De foto opgenomen met "normale" instellingen staat ernaast: is dit een "betere" foto? Meer over het parametreren van je fototoestel.

Publicités - Reklame

-