-
-
De meren van l'Eau d'Heure werden in de jaren 1970 aangelegd om een waterreserve te hebben om de Samber van water te voorzien in de zomermaanden. De aanvoer van water via de Samber was onvoldoende voor de industrie in Charleroi. Omdat er te weinig stroming was in de zomermaanden raakte het water zwaar vervuild. De meren moesten een minimale watervoorziening garanderen. Een deel van het water van de Samber werd ook gepomt in het hoogste deel van het Canal du Centre nabij de scheepslift van Strépy Thieu). Foto's rechts: DE kleine electriciteitscentrale aan de voet van de stuwdam, met het kanaal dat verbinding maakt met l'Eau d'Heure. Nu is er ng maar weinig industrie in Charleroi en de scheepswaart op de Canal du Centre is minder geworden (waardoor er minder extra water opgepomt moet worden). De meren worden tegenwoordig gebruikt voor de drinkwatervoorziening. Er is een aftappunt aan l'Eau d'Heure aan de overkant van de stuwdam. De grootste stuwmeer is de Plate Taille. Het waterpeil is er hoger om het water gemakkelijker te pompen naar de gebruikers. De Plate Taille heeft geen rivieren die in het meer uitmonden en al het water wordt eigenlijk opgepomt vanuit l'Eau d'Heure. Als de stuwdam gebouwd werd heeft het drie jaar geduurd voralleer er voldoende water in de Plate Taille aanwezig was. De stuwdam is een gewichtsdam, het water wordt tegengehouden door het gewicht van de dam. Op de prent is links l'Eau d'Heure en rechts Plate Taille waarvan het waterniveau op een hoger peil staat.
De waterkrachtcentrale is een pomp/turbine installatiemet een relatief laag vermogen van 43MW per pomp. Er zijn 4 pompen, waarvan er één in reserve gehouden wordt (onderhod en controle).De installatie in Coo heeft een vermogen van 1GW en kan de productie van één schijf van de kerncentrale van Tihange opvangen gedurende 8 uur.
De electriciteitscentrale was oorspronkelijk niet bedoelt voor de productie van electriciteit, maar om het water van l'Eau d'Heure naar Plate Taille te pompen. Tijdens de bouw heeft men echter rekening gehouden met het feit dat de pompen eventueel ook als turbine zouden kunnen dienst doen. Als de turbines gedurende een uur werken zakt het waterpeil in de Plate Taille met 10cm per ingeschakelde turbine. De waterpeilschommelingen worden beperkt tot 5 meter op de Plate Taille en 2 meter op l'Eau d'Heure en de andere meren. Het waterpeil verderlaten zakken is niet aangewezen, want dan komen de oevers vrij en beginnen te stinken door het rottend materiaal. In de praktijk wordt er maximaal gepompt gedurende 8 uur per dag en geturbineerd gedurende 7 uur per dag.
Foto's rechts: De meren van l'Eau d'Heure zijn tegenwoordig een toeristische trekpleister. Watersport en recreatie is er mogelijk. De ouvers hebben een totale lengte van 70km, dus bijna evenveel als de belgische kust. Er zijn dus voldoende mogelijkheden voor verschillende activiteiten. De toeristen komen rond 10 uur aan, en dan is het moeilijk om nog een parkeerplaats te vinden. De fransen hebben daar geen moeite mee, ze parkeren hun Renault Clio om het even waar, zo erg dat andere wagens niet meer verder kunnen. Ze dragen geen mondmasker, ze zijn niet gevaccineerd, korthom wat er hier komt is het uitschot van de franse maatschappij. Ze komen hier omdat ze geen covid safe pass nodig hebben omdat wij wel gevaccineerd zijn.
Je kan de stuwdam bezoeken (10.50€ per persoon, niet goedkoop), de inschrijving en de start vinden plaats aan de crocidile. Een deel van de ondergrondse installaties werd omgevormd tot laser shooting. Dan lopen we door de drain tot in het midden van de stuwdam.
De tunnel in het midden van de dam dient om insijpelingswater op te vangen. Aan de zijkanten is het beton gewoon een beetje vochting, in het midden loopt het water letterlijk van de muren en loopt langs de zijkant van de tunnel. Het water wordt opgepomp en in l'Eau d'Heure gelost.
Het water laat sporen na op de muren, niek enkel van kalksteen (wit), maar ook van kopen (groen), ijzer (orange), mangaan (zwart). Het water verdampt gedeeltelijk en de zouten blijven achter op de muren.
Foto rechts: De transformatoren zetten de spanning vn 12kV om in de netspanning van 150kV. Er zijn twee transformatoren voor de 4 pompen. Het vermogen dat opgenomen wordt bij het starten van een pomp is zo hoog dat er slechts tweemaal per uur per transformator gestart mag worden. Wat je in andere waalse musea ook tegenkomt: emmertjes om het water op te vangen (namelijk Maison de la métallurgie et de l'industrie de Liège). WE zouden kunnen denken dat we in de savanne zitten en dat die emmertjes dienen om regenwater op te vangen voor het droog seizoen. In de contrale zelfs zie je niet veel: je ziet de plaatsen waar de generatoren gemonteerd staan maar verder is er niet veel te zien. We gaan dan naar de uitkijktoren.
De uitleg wordt gegeven door eens tudente moderne talen (helaas geen studente exacte wetenschappen) en er zijn een aantal onwaarheden in wat ze verteld. Als de dam zou breken zou gans Charleroi een meter onder water zitten. Belachelijk, bij een dambreuk zou het water gewoon de andere meren vullen (Eau d'heure, Falemprise, Ry jaune, Feronval), en that's it. Charleroi ligt op 30 kilometer terwijl de Plate Taille ene lengte heeft van 4km.
|
Publicités - Reklame