-
Het kasteel werd gebouwd in de periode 1874 -1891 en bevatte meer dan honderd kamers met grote luxe. Om het geheel rendabel te maken werd er besloten een anex bij te bouwen. Dit was eigenlijk een apart kasteel met een tunnel om de twee gebouwen te verbinden. Georges Nagelmackers die aan de basis ligt van de Compagnie Internationale des Wagon-Lits heeft het hotel een tijdje uitgebaat. Het kasteel lag in the middle of nowhere en om er te geraken had je transportmiddelen nodig. De automobiel was toen nog niet in gebruik, maar er liep gelukkig een treinspoor in de buurt. Er werd promt een klein stationnetje gebouwd. De gasten werden van het station naar het kasteel met koetsen vervoerd.
Het kasteel wordt achtereenvolgens geplunderd door de franse en duitse soldaten in de eerste wereldoorlog. Tijdens de tweede wereldoorlog wordt het hoofdkwartier van het duits leger in het kasteel ondergebracht. Na de oorlog gaat het hotel opnieuw open, maar moet na een paar jaren opnieuw sluiten: na de oorlog moest e oorlogschade overal hersteld worden en de menden hadden geen zin of tijd om te gaan feesten. Het inboedel wordt in 1950 openbaar verkocht. Een 10-tal jaren later is er een brand in het kasteel en een paar jaren later wordt alles afgebroken, ook de annex die niet onder het vuur te lijden had. De gronden worden gebruikt om de golfterreinen uit te breiden. Het treinstation wordt niet meer gebruikt.
Het treinstation is nabij de Lesse gelegen. De Lesse is uit haar oevers getreden tijdens de overstromingen van de zomer 2021. Het winterbed van de Lesse is in de buurt van het station meer dan 100 meter breed en er is niet veel schade. Enkel caravans die in de meersen opgesteld waren werden meegesleurd, maar dat was te verwachten: dit zijn gebieden die overstroomd kunnen worden bij hevige regenval. Op de beelden is goed te zien tot waar het water gestegen is: gras wordt door de stroming platgelegd en de bladeren van de bomen zijn met slijk bedekt. Peddels worden verzameld aan de dijken, maar verder zie je nog peddels door de struiken steken. Van het kasteel van Ardenne blijft enkel het treinstation over. Het is een cirkelvormig gebouw, voor de urbexfotograaf het is een lange weg voor een leeg gebouw.
Ik heb mijn weg verder gezet richting Durbuy. De economische activiteit is weer volop aan de gang alsof er nooit overstromingen zijn geweest. Het is ook zo dat de schade hier relatief beperkt is gebleven (in vergelijking met andere plaatsen) omdat de rivier hier een grote overstromingsgebied heeft. In Comblain la Tour, waar de internationale Shooting Days gehouden worden is de schade meer zichtbaar. Hier is er al meer bebouwing langs de oevers van de Ourthe, en deze huizen hebben allemaal water binnen gekregen. Het waterpeil steeg tot twee meters boven het straatniveau. Place de Wez liep volledig onder en alle huizen op het plein hebbe waterschade. De rue des écoles die naar het rivier loopt heeft ook schade door het water dat naar de rivier stroomde. De schade wordt veroorzaakt door het feit dat de rivier Ourthe geen overstromingsgebied meer heeft zoals de Lesse in Houyet. Het waterdebiet stijgt en de stroming wordt sterker, waardoor er schade aan de oevers kan optreden. Straten die langs de rivier lopen zijn half ingestort. Het effekt is nog meer zichtbaar op plaatsen waar er absoluut geen ruimte meer is om de rivier te laten overstromen: dit is het geval in Verviers en Pepinster, waar de huizen tegen de Vesder gebouwd zijn. De Lesse en de Ourthe zijn twee rivieren die gemakkelijk overstroomd kunnen worden en er is ruimte voorzien langs de oevers. Bij de Vesder zijn de huizen tot tegen de rivier gebouwd. Het is dan ook normaal dat toen de rivier uit haar oevers getreden is er heelwat huizen meegesleurd werden door de stroming. De wandeling loopt verder tot in Luik, de gelegenheid om de hoogoven van Ougrée te fotograferen. De laatste 20 jaren is er hier niets meer gebeurd. Aan de ene kant zie je de cokesfabriek, in het midden de Standard en rechts de hoogoven.
|
Publicités - Reklame