De Panne (B) Bray Dunes (F) Frankrijk in 2015

Halverwege de wandeling, bijna aan de grens met België zie ik een camping in de duinen. Deze zijn bij ons verboden geweest in de jaren 1980 en moesten zich redelijk ver terugtrekken in het binnenland. In Frankrijk kan het blijkbaar nog, en waarom niet?

En we komen in België waar nagenoeg alles verboden is, behalve als je veel poen hebt. Niet verwonderlijk dat de rijkste fransen naar België uitgeweken zijn. Het is verboden te wandelen in de duinen (het is een natuurreservaat), maar als je voldoende geld onder de tafel kan schuiven kan het duinendecreet wel wat aangepast worden. De gebouwen zijn niet zo lelijk als in Middelkerke, maar een gedrocht in een natuurgebied neerpoten is nooit een mooi zicht. Het zijn allemaal wooneenheden naast elkaar, zonder winkeltjes, zonder andere soorten bedrijven, zonder nutsvoorzieningen. Je wordt verplicht de toerist uit te hangen, want veel is er hier niet te doen.

Onze eerste koning werd via de franse grens aangevoerd. Toen waren we in oorlog met Nederland en men dacht dat een koning nodig zou zijn om de Nederlandse monarchie te verslaan. We hadden toen al lang geen koning meer, en men moest er één uit Engeland importeren, daar worden ze nog volop gekweekt.

In het begin wou hij Engeland niet verlaten en we hebben hem massa's geld moeten beloven. Een paar jaar later is de zoon die niet meer wist wat te doen met al dat geld paleizen aan de kust gaan bouwen (vooral in Oostende): er werden serres gebouwd, de koninklijke stallingen (bestaan nog), een appartementje op de zeedijk met bijhorende galerijen (bestaan ook nog), een huis in de binnenstad (is nu een museum), een munumentaal paleis volledig in hout gebouwd en uit Engeland geïmporteerd.

Een blijde intrede in Antwerpen was niet mogelijk, België had geen bruikbare havens meer ten gevolge van de Nederlandse blocus. We hebben de koning dan maar in 't geniep het land binnengesmokkeld via de franse grens. We hebben trouwens nog aan de fransen moeten vragen om de blocus te doorbreken, want België dreigde te verstikken door de blocus. Wat een apeland is België toch. Niet verwonderlijk, een landje dat ontstaan is naar aanleiding van de opvoering van een opera...

En dan keer ik terug naar Frankrijk. Het is eigenlijk een saaie strand want er zijn geen paviljoentjes zoals in Nederland. Hier in Bray Dunes wordt ook volop gebouwd. Het is weer typisch: het oude deel van de zeedijk in het midden bevat lage huizen die zich mooi in het landschap integreren, terwijl er aan beide kanten appartemenstgebouwen neergepoot worden.

Er wordt ook aan de achterkant van de zeedijk gebouwd, maar met slechts één meter afstand tot het gebouw aan de voorkant van de zeedijk. De mensen zullen lachen, deze zomer, als ze naar hun appartement gaan en merken dat hun zicht op de vlaamse polders nu een zicht is op een betonnen muur!