Showrooming

In andere landen staat de online-verkoop verder dan in België maar ons klein land is zijn achterstand versneld aan het inhalen. In België is de online-verkoop met 30% gestegen in 2013. Als je weet dat we nog steeds in een recessie zitten met een stagnerende of dalende verkoop, dan merk je hoe hard de kleine handelaars klappen krijgen: een omzet die maar blijft dalen, de vaste kosten die oplopen en de marges die het vermelden niet waard zijn (behalve in de kleding).

Tegen dergelijke praktijken kan een electro-winkel in feite weinig doen: hij heeft vaste kosten (huur van een pand, personeel, verwarming, verlichting) terwijl een online winkel al die kosten niet heeft. Een aantal fabrikanten geeft er nog altijd de voorkeur aan zijn produkten in echte winkels te verkopen (duurdere merken zoals Bose), maar voor andere branches is dit zeker niet het geval. De prijs van een spiegelreflex in een online-winkel in Duitsland is goedkoper dan de aankoopprijs van de belgische electro-dealers. Niet verwonderlijk dat geen enkele electro-dealer nog een assortiment fototoestellen heeft.

Supermarkten en grote electro-ketens zoals Vanden Borre zetten een eigen webwinkel op poten of kopen een online-winkel op (MediaMarkt heeft Redcoon opgekocht), maar dit is niet mogelijk voor de kleine handelaar op de hoek. Voor hem betekent een online winkel gewoon een extra kost, want veel zal dat niet opbrengen: de concurrentie is gewoon bikkelhard. Je kan enkel concurreren als je lager in de prijs kan gaan, want wat kan het de klant schelen dat het depot in Brugge of in Polen gelegen is, als de levering al de dag nadien kan gebeuren.

Bepaalde online-winkels vallen in negatief opzicht op: Zalando voor kleding (voor wat betreft de werkomstandigheden in het magazijn) en Redcoon voor electro (met een onbestaande dienst na-verkoop, en dat zal niet verbeteren met de overname). Maar kan het de klant schelen?

Electro-winkels hebben nu in de etalage, aan de kassa en andere plaatsen die goed zijn voor de verkoop (doorgang) iPod tasjes, iPad tasjes, in alle mogelijke kleuren en materiaalsoorten. Dit om impulsverkoop te bevorderen, want een beredeneerde daad kan je de aankoop van een roze iFoon tasje (met bloemetjesmotief) niet noemen. De iPods zelfs, die zitten ergens in een kast.

100 jaar geleden zijn de paardekoetsen en de bijhorende economie verdwenen met de komst van de automobiel. Hetzelfde is nu aan het gebeuren met de komst van de online-winkels. Maar wat bieden die online-winkels meer dan een klassieke winkel? Enkel de prijs. Van vooruitgang is er dus geen sprake.

Natuurlijk zijn er nog maneges et folkloristische paardekoetsen overgebleven: dit is vergelijkbaar met de kleine boetieks in de toeristische straten, maar echt veel voor de economie en de werkgelegenheid betekenen ze niet meer.

In de electro-branche zullen enkel heel specifieke marksegmenten blijven bestaan: zeg maar de meest luxueuse merken zoals B&O. De klant verwacht een extra service die hij niet van een electro-keten kan krijgen.