4 GB geheugenlimiet ?
-
Microsoft wilt u doen geloven dat Vista 32 bits maar 4GB kan aanspreken. Immers: met een register van 32 bits kan je precies 4.494.967.296 bytes aanspreken, oftewel 2^32 (2 tot de macht 32). Het klinkt technisch, “het zal dus wel waar zijn”. In de praktijk betekent dit dat een applikatie over 2GB kan beschikken, de rest wordt door het operating system in beslag genomen.
Als je op een moderne computer windows 2000 installeert (opgelet, w2k kan niet booten van een SATA schijf, die bestonden niet in die tijd), dan zal je merken dat het systeem volledig opgestart is in 15 seconden, dat je een zware berekening of een document van 100 bladzijden kan afdrukken in 5 seconden. Opstarten in vista duurt een halve eeuwigheid en documenten uitprinten doe je liever niet, dat is beter voor het milieu en voor je zenuwen. Als er klanten mij vragen wat zij kunnen doen om hun systeem sneller te latenw erken, dan zeg ik ze dat ze een zware kalmeermiddel moeten nemen: dan valt de Echternach-processie die het opstarten van Vista wel is minder op.
Windows vista 32 bits kan meer dan 4GB aanspreken. Dit moèt zo zijn, want de geheugenblokken die door de hardware aangeboden worden zijn niet aangrenzend (delen van het geheugen zijn hardware-adressen). De software-kode die daarvoor noodzakelijk is, is aanwezig in vista (èn in windows 2000 en XP). Wij hebben trouwens al een precedent: ten tijde van de 286 en 386 kon het operating system ook al meer dan 64kB aanspreken (2^16 = 65.536 bytes), terwijl we toen te maken hadden met een 16-bits operating system (DOS en windows 3.1 met HIMEM.SYS) "Address translation" bestaat al sinds de beginjaren van de informatica. De fundamenten werden gelegd met de IBM 360 en zijn virtual memory management (ponskaarten èn virtueel geheugenbeheer: moet kunnen!). Dat zal een dot-net programmeur nooit geweten hebben, maar iemand die echt software schrijft is daar al lang mee vertrouwd. De adressen die gebruikt worden, zijn logische adressen: als programmeur heb je een bereik tot je beschikking, en de processor zelf zorgt voor de omzetting naar een echt fysisch adres. Meer informatie kan u hier vinden: link, ook hoe u de beveiliging kan omzeilen. Andere operating systems (unix-versies zoals Ubuntu) hebben deze kunstmatige beperking niet. Gezien van de kant van een Unix-gebruiker is deze beperking zo belachelijk als maar kan. Niet verwonderlijk dat Unix-gebruikers windows-slachtoffers constant uitlachen op forums! Vroeger kon je nog je aangekochte Office pakket installeren op een nieuwe PC als de oude niet meer wou opstarten. De aktivatieserver liet één installatie toe om de drie maanden. Nu kan dit ook al niet meer: je kan je het pakket maar éénmaal aktiveren met die sleutel. PC gecrasht, koop maar een nieuwe licentie! Dat is eigenlijk niet nieuw: je kan ook je windows-versie niet overnemen van de ene naar een andere PC, maar dat zijn de mensen immers gewoon omdat nagenoeg alle PC's met windows verkocht worden. Bij iedere PC zit er een windows licentie, dat je die wilt of niet. En computers die twee jaar meegaan is ook al niet genoeg meer voor Microsoft: ze willen ieder jaar geld opstrijken! Uiteindelijk is het de bedoeling mensen aan te zetten om over te stappen op Office 365, de abonnement-versie van Office, waarbij je ieder jaar moet betalen. Een beetje zoals je telenet-decoder die je ook ieder jaar moet betalen, of de autoverzekering, de belastingen, de onroerende voorheffing,.. En toch bestaat er voor Office een gratis alternatief: Open Office. Dit softwarepakket kan zelfs de meest recente bestanden openen (gemaakt met de laatste versie van Office), terwijl een twee jaar oude versie van Office dat niet kan! Ik werk enkel nog met Open Office (zowel op m'n windows als op m'n Linux PC) en ik heb geen probleem om office ebstanden te openen. En je kan ook gratis over een cloud-opslag beschikken, maar hier moet je daarvoor niet betalen. |
Publicités - Reklame