Zelfstandige kleinhandel

De zelfstandige kleinhandel bestaat bijna niet meer. Je moet bij een aankoopgroepering zitten of de leveranciers willen zelfs niet meer leveren (of je moet voorafbetalen). Naast een vast gamma dat je als lid van de aankoopgroepering wel moet volgen, moet je ook de software van de aankoopgroepering gebruiken en het logo van de aankoopgroepering moet in je reklame, op je gevel en zelfs aan de toonbaank staan. Je voelt je niet meer thuis in je eigen winkel, je had evengoed een frachisewinkel kunnen runnen (ah! de zalige tijd van de Tandy-winkels!). De aankoopgroepering maakt zelfs de websites van alle aangesloten winkels!

De aankoopgroepering bepaalt ook wat je mag verkopen en wat niet (door akkoorden boven het hoofd van de aangesloten winkels te sluiten met de fabrikanten). Stel je voor: je bent een winkel gespecialiseerd in merk XYZ. Klanten komen van gans het land om dat merk bij jou te kopen. De aankoopgroepering besluit plots merk XYZ niet meer op te nemen in hun assortiment (de algemene omzet voor het merk is te laag want jij bent nagenoeg de enige dealer). Wat kan je nog doen? Uit de aankoopgroepering stappen (maar dan verlies je de speciale condities op je andere merken)? Parallel import (met alle problemen die ermee gepaard gaan)?

Laatst zag ik meneer A. van firma H. onze rekken vullen. (nu al meer dan twee jaar geleden, ik werk niet meer in de electro-branche) Dezelfde meneer vult alle rekken aan van alle winkels in zijn bereik, en met zijn kleine en zuinige wagen is dat een heel groot gebied. Hij levert zowel kabels bij de computerboer bij mij in de buurt als bij mediamarkt bij mij achter de hoek. Vroeger bestelde ik zelf de kabelkes en prullaria (dat was nog de tijd van de DIN-stekker). Ik zorgde ervoor dat we nagenoeg alle kabels in stock hadden: met normale snoer, met kruslnoer, met platte snoer, haakse stekker, rechte stekker, naar cinch, naar jack,... 2 stuks voor de kabels die niet verkochten en 5 stuks voor de kabels die vlot verkochten. Uiteindelijk raken ze toch allemaal verkocht. En het laagje stof krijg je voor niets.

Terug naar onze meneer A. van firma H. Eén volledig rek plaatst hij vol met USB sticks van 1GB. Eén rek vult hij met braakselkleurige ipod-tasjes (prepuberale gillende meisjes zijn er zot op). Vroeger hadden we een kabelassortiment van 350 verschillende kabels en uit de hele streek kwamen de mensen bij ons voor dàt speciaal kabeltje dat nergens anders nog te krijgen was. Nu hebben we misschien 50 verschillende artikels (met HDMI, DVI en alles wat er in die tijd bijgekomen is). De klant had zijn kabeltje evengoed bij de mediamarkt kunnen kopen, want met de crisis staat daar niemand in de rij aan de kassa.

Praatje met meneer A. van de firma H. Waarom zoveel identieke kabels? “Maar dat zijn de kabels die het meest verkopen!” Daar heeft hij in een zekere zin wel gelijk. Een self-fulfilling prophecy heet dat in mooi nederlands. (verschraling van de aanbod is een ander mooi woord) Als je niets anders in je winkel hebt staan, dan moet de klant wel die HDMI kabel van 1.5 meter kopen. En desnoods de DVD recorder op een tafeltje naast de tv zetten. Ik heb zo de indruk dat meneer A. van firma H. ons niet de kabeltjes aansmeert die het best verkopen, maar die kabeltjes die zijn baas in veel te grote hoeveelheden heeft aangekocht en die nu in zijn magazijn liggen te vorten (voor zover plastiek kan vorten).

En zo zie je bij de computerboer, de mediamarkt en zelfs de betere electrozaak (dat zouden wìj moeten zijn) allemaal dezelfde kabeltjes hangen. Eén rek vol met precies dezelfde spullen. 't Is 1.5 meter en geen drie. 't Is 1GB en geen 2. Wilt u ècht een kaart van 2GB? Die hebben we in memorystick. Een kaart van vier GB? Dat wordt dan compactflash, meneer. Moet ik het inpakken of is het om direct op te eten? Bij de concurentie moet je het niet proberen, want ze volgen precies hetzelfde assortiment.

Publicités - Reklame