De leuke en minder leuke kanten van m'n job als technieker (voornamelijk in een electro-zaak waarvan ik de naam niet zal noemen): contact met de klant |
---|
-
Randverschijnselen
KlantenHeeft u dat ook al opgemerkt? Wanneer gaan de gepensionneerden hun inkopen doen? Juist, ja: als de werkmenschen gedaan hebben met werken en nog snel naar de winkel lopen om te kopen wat de vrouw vergeten is. Ze hebben tijd genoeg om al de bonnen uit de Tips, de Zeewacht en nog honderden andere kranten uit te knippen, maar wanneer ze in de winkel met hun bons komen, zijn de bonnen vervallen of bijvoorbeeld enkel geldig bij aankoop van twee produkten (dan slofferen ze terug naar de achterkant van de winkel om een tweede produkt te halen). En dan is de bon nog altijd niet geldig omdat ze verschillende verpakkingen hebben. Ondertussen strekt de file aan het enig loket zicht door de helft van de winkel en klanten dreigen te vertrekken zonder te betalen. Gepensioneerden betalen altijd met gepast kleingeld, vergeelde halve eurocentjes en parkeerjetons die ze uit alle zakken opvissen (en ze komen altijd een paar centjes tekort). Als ze met de kaart betalen, dat halen zo altijd hun SISkaart boven, of hebben ze hun pincode vergeten, of zijn ze zo traag dat het systeem een time-out fout geeft. En ze moeten noodzakelijk een half uur met de caissière babbelen over de meest onbenullige onderwerpen. En dan hebben ze hun spullen nog niet in hun tas gestoken, want dat duurt eveneens een eeuwigheid. Men zou moeten verbieden dat de oudjes hun inkopen doen tijdens de piekuren of op de zaterdag. Ze hebben verdomme alle dagen van de week, van 8u30 tot 15.00uur! Als ze hun inkopen doen in een electro-zaak doen komen ze altijd een paar minuten voor sluitingsuur en hebben ze veel tijd nodig om een keuze te maken. En een paar dagen later zien we ze terug omdat ze hun toestel niet kunnen inschakelen.
|
Publicités - Reklame