Het signaal van de versterker werd naar een tweewegs luidspreker onder de televisie gevoerd. het vermogen was ongeveer 4W, maar het was kwaliteit. Het was belangrijk de bandbreedte van de versterker te beperken tot 15kHz om de fluittoon van de lijneindtrap te blokkeren.

Ik heb de schakeling verder aangepast (ik heb de versterker ongeveer 20 jaar gebruikt), de ultimate versie van de SRPP schakeling staat hier, en bij de laatste versie zijn we terug gegaan naar de roots van de schakeling, die een extra fase-omkeertrap gebruikt.

Er werd hier voor een buizenversterker gekozen omdat er al een (kleine) versterker beschikbaar was. Vermogen 2 watt, maar dit bleek ruim voldoende te zijn voor spraaktoepassingen.

De versterker werkte heel goed en haalde een vermogen van 10 à 12W. Maar... Ik had maar één balanstransformator. Ik werkte toen in het zwart en onderdelen kopen was eigenlijk uit den boze, ik moest mij tevreden stellen met wat ik kon recupereren bij een ijzerhoer. En die vroeg mij dan nog twintig frank per apparaat dat ik meenam.

De oplossing als je maar één balanseindtrap hebt? Een Simplex of Stereoplex schakeling. De schakeling werd gebouwd met mijn enige balanstransfo en een single ended transfo uit een oude lampenradio. Het vermogen viel terug van 12W mono naar tweemaal 2W. Het lager vermogen is te verklaren omdat de buizen verplicht in classe-A moeten werken en ook omdat de werkpunt van de buizen noodgedwongen suboptimaal ingesteld moest worden. Met mijn pogingen om zoveel mogelijk uit de versterker te halen heb ik heelwat geleerd, maar helaas bleef het maximaal vermogen steken op 2 × 2W bij stereo weergave.

Ik weet nog dat ik toen over echte ultralineair transfo's beschikte, maar ik wou de versterker zo niet gebruiken want dan haalde ik bijna geen vermogen uit de buizen (de PL504/PL509 zijn echt niet geschikt voor ultra lineair).

Deze schakeling is een volledig eigen ontwerp, gebaseerd op een versterker die ik eens mocht gebruiken (lees: op punt stellen), dat is de 6e schakeling.

De versterker is door verschillende fasen en onderbrekingen gegaan, ik was toen ook mijn computergestuurde verwarming aan het bouwen en tijdens de wintermaanden had de verwarming natuurlijk voorrang.

De voorversterker moest een dubbele mullardschakeling worden, symmetrisch van begin tot einde. Per kanaal had ik nodig: 2×EF86, 2×ECC81 en 2×EL509. Ik had toen ook een aluminium frame die geschikt was voor die configuratie. Gaatje laten boren door een plaatslager, het zag er professioneel uit.

Maar de EF's bleken niet te voldoen, teveel ruis en niet goed te krijgen. Wat ik ook deed, die ruis bleef aanwezig en de voortrap was asymmetrisch (dit heb ik kunnen opvangen door individuele cathodeweerstanden te gebruiken). Misschien waren de EF86 versleten? Die buizen waren toen moeilijk te krijgen.

Ik heb dan de volledige voortrap gewijzigd naar een cascodeschakeling (met een enkele triode had ik te weinig verterking). Het idee van de aparte cathodeweerstanden heb ik echter overgenomen. Dit is mijn beste versterker geweest: door de volledig symmetrische opbouw van begin tot einde waren er nauwelijks vervormingen. Het vermogen werd bewust beperkt tot 30W per kanaal, ik wilde geen ruzie met de buren (die is er later wel gekomen met een oude dame, die mijn opeenvolging van Joe Satriani en Johann Sebastian Bach niet kon smaken).

Maar ik had één probleem: de onderste buis van de cascode had geen plaats meer op de frame en hing gewoon onderaan de versterker te bengelen.

Ik heb dan het project afgewerkt volgens de laatste schakeling, dus een voortrap, een cathodyne fasedraaier (ECC83), een balans stuurtrap (ECC81 of ECC82 ik weet het niet meer) en een push pull eindtrap met EL509. De versterker klonk goed, maar ik denk echt dat het vorige ontwerp nog beter was. Die versterker heb ik ondertussen verkocht, nu meer dan 20 jaar geleden.

De ingangsgevoeligheid bedraagt 1.25V en er is eigenlijk een voortrap nodig (mijn eigen ontwerp gebruikt een cascode om meer versterking te hebben). Het vermogen werd bewust beperkt tot 50W/kanaal omdat de outputtransfo niet meer aankon. Een boucherot filter beschermd de transfo tegen hoogfrekwente oscillaties.

De geluidskwaliteit die je bekomt met een paar PL519 is volledig anders dan die van de PL504.

De transfo die de gloeispanning levert voor de eindtrappen (80V) levert ook de verschillende hulpspanningen (-100V, +160V en +200V).

Als je de schakeling ziet, merk je dat die zeer eenvoudig is. Een kenmerk van de schakeling is dat de G2 spanning beperkt is tot 80V om een meer lineair verloop te bekomen als de eindtrappen op laag vermogen werken.