1 2 3 4

Het vermogen stijgt tot 9.2W (d = 1.3%) in een push pull versterker. Indien je deze buis wilt gebruiken, dan is een push pull zeker aan te bevelen, niet enkel omdat men een hoger vermogen haalt, maar vooral omdat de vervorming zeer laag is.

De curves van de buis tonen aan dat de triode zeer lineair werkt: de curves van de verschillende roosterspanningen lopen mooi parallel met elkaar.

1
Een direct verhitte triode heeft een aparte wikkeling voor de gloeispanning (die doorgaans lager is dan de gloeispanning voor de andere buizen). De eerste schakeling toont hoe men de correcte roostervoorspanning van -45V kan hebben met een ontkoppelde cathodeweerstand. De voorversterkerpentode AF1 heeft een versterking van 160× met een anodeweerstand van 220kΩ. Deze hoge versterking is nodig omdat de versterking van de output triode laag is.

De pentode geeft een vervorming van 2.5%, dit is meer dan de eindtrap als die in een push pull schakeling gebruikt wordt. In een single ended versterker zal de vervorming van de voortrap de vervorming van de eindtrap wat verminderen zodat men een aanvaardbare totale vervorming heeft, zelfs zonder enige vorm van tegenkoppeling. De vervormingen zijn hoofdzakelijk even harmonischen die gemakkelijker weggewerkt kunnen worden.

2
In bepaalde gevallen gebruikt men enkel één wikkeling voor de gloeispanning. De negatieve voorspanning V_g wordt hier bekomen door de weerstand R2. De spanning over de weerstand hangt af van de stroom door de volledige installatie en dit systeem kan enkel gebruikt worden bij versterkers waarbij het verbruik (hoogspanning) redelijk constant is. In een radio hangt de stroom af van de sterkte van het radiosignaal, die de polarisatie van de radiotrappen bepaalt door de automatische volumeregeling.

3
Dit is een "moderne" schakeling, die echter weinig afwijkt van de historische schakelingen. Met gebruikt hier een triode AC2 of een dubbele diode - triode ABC1 die een cathodeweerstand van 10kΩ nodig heeft. De schakeling heeft geen tegenkoppeling, de versterking van de voortrap bedraagt 20× en het signaal aan de ingang van de versterker moet een amplitude van 1.5V effectief om de eindtrap volledig uit te sturen.

4
De laatste schakeling is een moderne uitvoering met een gestabiliseerde voeding voor de gloeistroom van de voortrap en een gelijkrichting en filtering voor de eindtrap. Deze schakeling mag niet gebruikt worden met historische eindtrappen.

Moderne buizen

het rooster van deze moderne buizen heeft een gouden laag gekregen om de roosterstroom te beperken.

De gloeispanning moet echter beter gecontroleerd worden bij de triodes met virtuele cathode. Bij een te lage gloeispanning zakt de emissie ten gevolge van cathodevergiftiging, maar het probleem kan opgelost worden door de buis gedurende een uur op een gloeispanning van 4.3V te laten werken.

De moderne buizen hebben betere eigenschappen en kunnen op een hogere spanning werken (350 of 400V in plaats van 250V voor de historische versie). Men moet de parameters van de buis nagaan, want alle historische buizen zijn voorzien voor een anodespanning van 250V.

De maximale anodedissipatie is echter gelijk gebleven (15W).

Emission Labs is een bedrijf die deze historische buizen tegenwoordig fabriceert.

Met ziet de gloeidraad (direct verhitte triode) die vertikaal opgehangen is, terwijl de draad van de gloeidraad horizontaal loopt. De veren dienen om de gloeidraad gespannen te houden als die uitzet, om microfonie tegen te gaan.