De 807 buis is één van de meest bekende versterkerbuizen in de Verenigde Staten. De buis wordt echter minder en minder gebruikt vanwege de niet compatibele buisvoet en omdat bepaalde toepassingen zijn komen te vervallen. |
-
Audio versterker De caracteristieken blijven lineair, zowel met een negatieve als een positieve stuurroosterspanning. Het is enkel in classe AB2 dat men het maximaal vermogen uit de buis kan halen, namelijk een vermogen van ongeveer 75W. Bij een positieve roosterspanning loopt er echter stroom door het rooster en de drivertrap moet daarop berekend zijn.
AM modulator met anodesturing
Radio-frekwente versterker De buis is electrisch vergelijkbaar met de 6L6, maar is beter bestand tegen de hoge spanningspieken op de anode. De buisvoet is specifiek, waardoor de buis tegenwoordig niet meer gebruikt wordt in versterkers. Bepaalde buizen zoals de 807 die eind jaren 1930 ontwikkeld werden hebben nieuwe toepassingen gekregen door "value engineering", waarbij men de goedkoopste oplossing zoekt voor een bepaalde funktie. De 807 met zijn anodecontact bovenaan de buis bleek bruikbaar voor de electromagnetische afbuiging van de televisies, alhoewel de buis nooit voor deze functie ontworpen werd (de weinige televisies die er toen bestonden gebruikten electrostatische afbuiging zoals een oscilloscoop). Toen de televisies op de markt kwamen, werd deze buis gebruikt in plaats van een specifieke buis te ontwikkelen.
Voorbeeld van een versterker We hebben eerst een microfoonversterker met een 6J7G, gevolgd door een triode 6J5G. De tweede ingang (hoog niveau) schakelt de microfooningang uit als er een stekker ingeplugd wordt. De eerste buis van het versterkergedeelte is een 6SN7GT, een dubbele triode. De buis is even bekend als de ECC83 bij ons, maar de buis heeft een lagere versterking en een hogere lineariteit. Je kan deze buis in bepaalde moderne versterkers terugvinden, de buis bestaat in verschillende (verbeterde) uitvoeringen, te zien aan de extra letters. De tweede triode is als cathodevolger geschakeld. De tweede buis is eveneens een 6SN7GT: de eerst triode is als versterker geschakeld en krijgt de tegenkoppeling op zijn cathode. De tweede triode is de fasedraaier, er wordt hier een standaard parafase gebruikt. Deze tweede triode heeft een versterking van -1×, bepaald door de weerstanden van 470kΩ et 560kΩ en de eigen versterking van de buis. Om een werking in classe AB2 mogelijk te maken moet de bron laagohmig zijn, omdat het rooster van de eindtrap positief kan worden. Enkel een triode in gemeenschappelijke anodeschakeling kan de nodige stroom leveren. Als het stuurrooster positief is werkt het als een diode, waardoor er een sterkere stuursignaal nodig is. Indien de bron te hoogohmig is, dan is het uitangssignaal vervormd en wordt het nominaal vermogen niet gehaald.
Voeding De spanning van 240V dient voor de voorversterker. De stroom is hier constant want de buizen werken in classe A in het midden van hun caracteristiek. Transfo 2 × 260V, 20mA. De spanning van 300V is de schermroosterspanning en ook de spanning van de drivertrappen. De schermroosterspanning van de 807 moet beperkt worden tot 300V anders kunnen de buizen beschadigd worden. De stroom is hier variabel (17 - 43mA) en hangt af van het vermogen dat geleverd moet worden. Transfo 2 × 270V, 90mA De anodespanning voor de eindtrappen bedraagt 500V. Deze spanning wordt ook gebruikt voor de eerste versterkertrap en de parafase fasedraaier. De stroom kan sterk variëren ten gevolge van de werking in classe AB2 (100 - 265mA). Transfo 2 × 600V, 260mA. De spanningsstabilisatie gebeurt door een speciale smoorspoel, een zogenaamde "swinging choke" (let op de noodzakelijke afwezigheid van de eerste filterelko). Er is ook een negatieve spanning van 78V voor de roosterpolarisatie van de eindtrappen. De spanning kan ingesteld worden voor beide buizen terzelfdertijd.
Werking in classe B De schakeling werd door radio-amateurs gebruikt (modulator), waarbij de geluidkwaliteit niet aan hoge eisen moet voldoen (AM modulatie). Het was de gewoonte een transfo te gebruiken als fase-omkeertrap, zo kon men een buis vermijden (die waren toen duurder dan transfo's). Deze extra transfo zorgde echter voor een verhoging van de vervorming. Versterker Geloso 100W Een volledige Geloso versterker met dubbele microfooningang. Geloso was bekend vanwege zijn versterkers en omroepontvangers, maar ook zijn specifieke korte golf ontvangers.De eerste buis is een dubbele triode 12AX7 (ECC83) als microfoonversterker gebruikt. De volumeregeling staat na de triode zodat het kraken van de volumepotmeter minder hoorbaar is (daardoor wordt ook de signaal/ruisverhouding verbeterd). Daardoor is er wel een triode nodig per microfooningang. Er is ook een ingang op hoog niveau met een eigen volumeregeling. De tweede buis 12AX7 wordt als voorversterker gebruikt en de tweede dient voor de toonregeling. Het is hier een echte, volwaardige Baxandallregeling, een teken dat we hier te maken hebben met een hifi versterker en niet met een gitaarversterker (die doorgaans een ander type filter gebruikt met een "presence" instelling). We hebben vervolgens een 12AT7 (ECC81) die zowel een hoge spanningsversterking als een hoge steilheid heeft. De eerste triode is als comparator geschakeld en vergelijkt het ingangssignaal met het uitgangssignaal (tegenkoppeling). De tweede triode is als cathodyne faseomkeertrap geschakeld (dit is nipt om een paar 807 uit te sturen, als de versterker 100W moet kunnen leveren). De eindtrap is standaard met een negatieve stuurroosterspanning (-29V), een schermrooster aan 300V en de anode op 690V. De versterker wordt in mute geschakeld door de g2-spanning op -29V te brengen (aan de massa was al voldoende geweest). Met haalt het hoog vermogen met een relatief beperkte sweep door te werken met een zeer hoge spanning. Dit vormt geen probleem voor de 807 die een anodeaansluiting boven de buis heeft. Met gebruikt gelijkrichterbuizen voor de hoogspanning en een seleniumgelijkrichter voor de negatieve roosterspanning en de gloeispanning van de twee 12AX7 om zo de brom te verminderen. |
Publicités - Reklame