Audio versterker
De 807 kan als push pull eindtrap in classe AB1 en AB2 gebruikt worden. De buis is speciaal voorzien om in classe AB2 te werken (dus met een positieve roosterspanning ten opzichte van de cathode). Een schakeling staat verder op deze pagina.

De caracteristieken blijven lineair, zowel met een negatieve als een positieve stuurroosterspanning. Het is enkel in classe AB2 dat men het maximaal vermogen uit de buis kan halen, namelijk een vermogen van ongeveer 75W. Bij een positieve roosterspanning loopt er echter stroom door het rooster en de drivertrap moet daarop berekend zijn.

AM modulator met anodesturing
De buis wordt ook gebruikt als AM modulator in kleine zendstations. De modulatie gebeurt door de anodespanning van de HF buis te wijzigen, met deze modulatie was een zeer goede modulatie-index mogelijk met een beperkte vervorming. De plaatmodulatie vraagt echter een vermogen van 50% ten opzichte van het RF vermogen om een volledige modulatie te bereiken. Praktisch is er geen verschil tussen een audioversterker en een modulatieversterker met plaatsturing.

Radio-frekwente versterker
De buis kan ook gebruikt worden als vermogenbuis in een zender (werking in classe C). Dankzij de anodecontact bovenaan de buis wordt overslag vermeden tussen de contactpennen als de buis in classe C werkt en een afgestemde kring stuurt. Dit is de reden waarom radio-amateurs de voorkeur aan deze buis gaven, en in Europa gebruikte men vaak lijneindtrappen, die eveneens een anodecontact hebben.

De buis is electrisch vergelijkbaar met de 6L6, maar is beter bestand tegen de hoge spanningspieken op de anode. De buisvoet is specifiek, waardoor de buis tegenwoordig niet meer gebruikt wordt in versterkers.

Bepaalde buizen zoals de 807 die eind jaren 1930 ontwikkeld werden hebben nieuwe toepassingen gekregen door "value engineering", waarbij men de goedkoopste oplossing zoekt voor een bepaalde funktie. De 807 met zijn anodecontact bovenaan de buis bleek bruikbaar voor de electromagnetische afbuiging van de televisies, alhoewel de buis nooit voor deze functie ontworpen werd (de weinige televisies die er toen bestonden gebruikten electrostatische afbuiging zoals een oscilloscoop). Toen de televisies op de markt kwamen, werd deze buis gebruikt in plaats van een specifieke buis te ontwikkelen.

Voorbeeld van een versterker
De versterker werkt in classe AB2,dit is goed zichtbaar in de drivertrap voor de eindbuizen.

We hebben eerst een microfoonversterker met een 6J7G, gevolgd door een triode 6J5G. De tweede ingang (hoog niveau) schakelt de microfooningang uit als er een stekker ingeplugd wordt.

De eerste buis van het versterkergedeelte is een 6SN7GT, een dubbele triode. De buis is even bekend als de ECC83 bij ons, maar de buis heeft een lagere versterking en een hogere lineariteit. Je kan deze buis in bepaalde moderne versterkers terugvinden, de buis bestaat in verschillende (verbeterde) uitvoeringen, te zien aan de extra letters. De tweede triode is als cathodevolger geschakeld.

De tweede buis is eveneens een 6SN7GT: de eerst triode is als versterker geschakeld en krijgt de tegenkoppeling op zijn cathode. De tweede triode is de fasedraaier, er wordt hier een standaard parafase gebruikt. Deze tweede triode heeft een versterking van -1×, bepaald door de weerstanden van 470kΩ et 560kΩ en de eigen versterking van de buis.

Om een werking in classe AB2 mogelijk te maken moet de bron laagohmig zijn, omdat het rooster van de eindtrap positief kan worden. Enkel een triode in gemeenschappelijke anodeschakeling kan de nodige stroom leveren. Als het stuurrooster positief is werkt het als een diode, waardoor er een sterkere stuursignaal nodig is. Indien de bron te hoogohmig is, dan is het uitangssignaal vervormd en wordt het nominaal vermogen niet gehaald.

Voeding
De voeding is eerder complex en bestaat uit een deel met constante stroom en een deel met variabele stroom om rondzingen te vermijden.

De spanning van 240V dient voor de voorversterker. De stroom is hier constant want de buizen werken in classe A in het midden van hun caracteristiek. Transfo 2 × 260V, 20mA.

De spanning van 300V is de schermroosterspanning en ook de spanning van de drivertrappen. De schermroosterspanning van de 807 moet beperkt worden tot 300V anders kunnen de buizen beschadigd worden. De stroom is hier variabel (17 - 43mA) en hangt af van het vermogen dat geleverd moet worden. Transfo 2 × 270V, 90mA

De anodespanning voor de eindtrappen bedraagt 500V. Deze spanning wordt ook gebruikt voor de eerste versterkertrap en de parafase fasedraaier. De stroom kan sterk variëren ten gevolge van de werking in classe AB2 (100 - 265mA). Transfo 2 × 600V, 260mA. De spanningsstabilisatie gebeurt door een speciale smoorspoel, een zogenaamde "swinging choke" (let op de noodzakelijke afwezigheid van de eerste filterelko).

Er is ook een negatieve spanning van 78V voor de roosterpolarisatie van de eindtrappen. De spanning kan ingesteld worden voor beide buizen terzelfdertijd.

Werking in classe B
De eindtrappen kunnen ook in classe B gestuurd worden, dit wordt dan een sturing via zowel het eerste als het tweede rooster. Het is een classe B2, aangezien het stuurrooster positief kan worden. Zo'n sturing vergt een zeker vermogen, dat hier geleverd wordt door een 6L6G die als single ended versterker werkt. De eerste transfo wordt als fase-omkeertrap gebruikt.

De schakeling werd door radio-amateurs gebruikt (modulator), waarbij de geluidkwaliteit niet aan hoge eisen moet voldoen (AM modulatie). Het was de gewoonte een transfo te gebruiken als fase-omkeertrap, zo kon men een buis vermijden (die waren toen duurder dan transfo's). Deze extra transfo zorgde echter voor een verhoging van de vervorming.

Versterker Geloso 100W

De eerste buis is een dubbele triode 12AX7 (ECC83) als microfoonversterker gebruikt. De volumeregeling staat na de triode zodat het kraken van de volumepotmeter minder hoorbaar is (daardoor wordt ook de signaal/ruisverhouding verbeterd). Daardoor is er wel een triode nodig per microfooningang.

Er is ook een ingang op hoog niveau met een eigen volumeregeling.

De tweede buis 12AX7 wordt als voorversterker gebruikt en de tweede dient voor de toonregeling. Het is hier een echte, volwaardige Baxandallregeling, een teken dat we hier te maken hebben met een hifi versterker en niet met een gitaarversterker (die doorgaans een ander type filter gebruikt met een "presence" instelling).

We hebben vervolgens een 12AT7 (ECC81) die zowel een hoge spanningsversterking als een hoge steilheid heeft. De eerste triode is als comparator geschakeld en vergelijkt het ingangssignaal met het uitgangssignaal (tegenkoppeling). De tweede triode is als cathodyne faseomkeertrap geschakeld (dit is nipt om een paar 807 uit te sturen, als de versterker 100W moet kunnen leveren).

De eindtrap is standaard met een negatieve stuurroosterspanning (-29V), een schermrooster aan 300V en de anode op 690V. De versterker wordt in mute geschakeld door de g2-spanning op -29V te brengen (aan de massa was al voldoende geweest). Met haalt het hoog vermogen met een relatief beperkte sweep door te werken met een zeer hoge spanning. Dit vormt geen probleem voor de 807 die een anodeaansluiting boven de buis heeft.

Met gebruikt gelijkrichterbuizen voor de hoogspanning en een seleniumgelijkrichter voor de negatieve roosterspanning en de gloeispanning van de twee 12AX7 om zo de brom te verminderen.