De BVA was een kartel van lampenfabrikanten. In het begin legden ze zelfs een belasting op van 1 pond per buisvoet aan de fabrikanten van radiotoestellen. Een pond was toen een enorm bedrag en de radiofabrikanten probeerden dus zo weinig mogelijk lampen in hun toestellen te gebruiken. De britse radiotoestellen waren daardoor van veel mindere kwaliteit ten opzichte van de continentale radiotoestellen.

Combi-buizen zoals de triode-heptode waren toen verboden, want dat zou de import van combi-buizen uit het buitenland promoten. (waar deze betere buizen volop gebruikt werden). De nieuwe triodes-heptodes waren efficiënter dan de toen gebruikte zelfoscillerende heptodes (pentagrid converters). De regel van de combi-buizen werd later vernietigd.

De britse lampenfabrikanten gebruikten een eigen kodering en werden daarin gesteund door de BVA omdat het hen goed uitkwam: bij een defekt moest men een nieuwe lamp bij de fabrikant kopen. De eigenschappen van de buizen waren geheim en het was dus onmogelijk om een gelijkaardige lamp te vinden bij een ander fabrikant.

Tijdens de oorlog gebruikte de BVA een algemene codering zodat de consument nog meer verplicht was te passeren via een fabrikant die bij de BVA aangesloten was. De algemene kode was ook een zekerheid voor de fabrikanten dat ze elkaars niet konden beconcurreren in deze moeilijke tijden.

Afbeelding rechts: lampen die niet in Groot Brittanië gemaakt werden mochten er niet verkocht worden.

Maar in die tijd was er al een begin van standardisatie op het vasteland, dat was de Philips kode, die toen nog geen buisvoetaanduiding had (alle lampen hadden een transcontinentale buisvoet): EK1, EF1, EBF1, EL1,... Door Philips (en zijn britse filiaal Mullard) is er gelukkig toch een standardisatie gekomen.

Afbeeling links: de fabrikanten namen het logo van de BVA op voor de lampen die in Groot Brittanië gemaakt werden. De EZ22 is een dubbele gelijkrichter met loctal buisvoet. Dit is een buisvoet die op octal lijkt, maar de buis heeft een metalen huls en een inkeping om de lamp beter op zijn plaats te houden. De lampen zijn niet compatibel want de pennetjes waren dunner.

Er waren natuurlijk ook onderlinge prijsafspraken, zodat de verkoopprijs van een lamp ongeveer het dubbele was van een gelijkaardige amerikaanse lamp. Deze regel is van toepassing gebleven tot eind 1956, toen dergelijke prijsafspraken verboden werden.

Brimar (British Made American Range) heeft zich pas laat aangesloten bij de groepering omdat het vooral internationaal handelde. De regeltjes van de BVA waren eerder een nadeel dan een voordeel.

De BVA had toch een voordeel (voor de aangesloten leden althans): de leden van de BVA waren overeengekomen om hun patenten over te nemen, zodat alle fabrikanten de buizen konden maken zonder patentenrechten te moeten betalen. Dit was ook een geruststelling voor de radio- en televisiebouwers: ze waren zeker dat de buizen in productie zouden blijven.

Bepaalde regels zijn lang in voege gebleven, zelfs na het verdwijnen van de cartels. De British Valve Aassociation werd bijvoorbeeld gefinancieerd door bijdragen van de britse fabrikanten, gebaseerd op hun jaarlijkse productie. Mullard kon dus geen lampen van Philips importeren om in Groot Brittanie te verkopen, terwijl beide bedrijven eigenlijk gefusionneerd waren.