Museum in Waver
Opname en weergave van geluid.
Matos Museum

-

-

Op een vorige pagina hebben we het gehad over de fotografie.

We beginnen het audiogedeelte met een zwaar geval (95k): een Studer bandrecorder. Dergelijke toestellen werden uitsluitend in de studio gebruikt, de machines waren veel te duur voor particulier gebruik. Dergelijke recorders werden in de studio's van Abby Road gebruikt.

De opnamekwaliteit is uitstekend dankzij een hoge bandsnelheid (38 of 19cm/s). Het chassis kan aangepast worden aan de eisen van de klant: het is mogelijk ee multitrack recorder samen te stellen. De mechanische aandrijving blijft echter identiek.

Aan de andere kant hebben we de draadrecorder: dit waren de meest compacte recorders na de tweede wereldoorlog. De opnamekwliteit was redelijk goed omdat staaldraad beter gemagnetiseerd kan worden dan het ijzeroxide dat bij de bandrecorders gebruikt wordt. Maar omdat er geen pinch roller aanwezig is, is de bandsnelheid niet echt stabiel. De staaldraad heeft ook de neiging van te draaien, waardoor het deel van de draad dat het sterkst gemagnetiseerd werd niet noodzakelijk terug langs de kop passeert, zodat men een vermindering van de hoge tonen heeft.



Een kleine spoel kon tot 50 minuten opnemen. De spoelen van de draadrecorder waren veel compacter dan die van de bandrecorder. De draadrecorder werd vaak als dictafoon gebruikt, maar soms ook als audiorecorder. Zie Sonofil draadrecorder.



We hebben dan de compact cassette gehad, uitgevonden door Philips eind van de jaren 1960. Maar de geluidskwaliteit was maar matig door de trage bandsnelheid (4.75cm/s). Sony heeft een betere cassette op de markt gebracht, de Elcaset in 1976, met een bandsnelheid van 9cm/s. De cassettes waren groter en voorzien voor gebruik thuis. De band wordt gedeeltelijk uit de cassette getrokken om een betere gelijkloop te bekomen.

Maar het systeem sloeg niet aan: de meeste gebruikers waren content van hun cassetterecorder, terwijl de professionele gebruikers de bandopnemer trouw bleven. Nog geen vier jaar later wordt de productie van de elcaset stilgelegd. Bepaalde fabrikanten zoals Nakamichi waren er ondertussen in geslaagd een voldoende hifi kwaliteit te bereiken. Zelfs Revox had een cassetterecorder op de markt gebracht.



Laten we het even hebben over de Revox. Dit was het merk van Studer voor huiskamergebruik, maar dat wilt niet noodzakelijk zeggen dat de toestellen goedkoop waren. Ik heb een aantal toestellen hersteld en ik weet dat zelfs de kleine gloeilampjes bijzonder duur waren, meer dan 70BF voor een lampje, voor die prijs kon je op restaurant gaan eten. En het is niet dat de lampjes langer meegingen dan een lampje uit een Philips cassettedeck.



En we komen onvermijdelijk aan de Nagra, de recorder van de journalisten. De SN toestellen (Small Nagra of Série Noire) werd gebruikt door spionnen. Het toestel werkt met een band van 3.81mm met een bandsnelheid van 9.5, 4.75 of 2.38cm/s naargelang de versie. Bij de hoogste bandsnelheid kan er 40 minuten op een band opgenomen worden. De geluidskwaliteit was zo goed dat het toestel gebruikt werd voor reportages, maar ook bij filmopnames omdat het toestel zo handig was. Het type SN-ST-R wordt nog steeds gefabriceerd, een werkend exemplaar kost ongeveer 2500€, voor een nieuw apparaat moet je rekenen op een viermaal hogere prijs. Een vreemde eigenschap van het toestel is dat er geen vooruitspoelen is, en het terugspoelen moet gebeuren met een hendel.



Nagra heeft ook reel-to-reel bandopnemers gemaakt met automatische start en overgang op een tweede recorder op het einde van de band. De toestellen werden voor telefoontaps gebruikt.



Bepaalde toestellen konden gesynchroniseerd worden met een filmcamera. Bij professionele opnames werd het geluid altijd apart opgenomen, en de kleine en betrouwbare Nagra was vaak van de partij.



De Uher cassetterecorder gebruikt standaard compact cassettes en werd gebouwd vanaf 1978. Het is een vreemd toestel dat zijn niche nooit gevonden heeft: je kon het toestel op verplaatsing gebruiken, maar ook in de auto of thuis.



Tascam is een merk van studioapparatuur dat wat goedkoper was dan Studer, maar de kwaliteit was zeker voldoende voor studiowerk. Het toestel dat hier getoond werd is een multitrack met de mogelijkheid om simultaan meerdere geluidsbronnen op te nemen. Men kan zo alle musikanten in de studio onafhankelijk van elkaar opnemen en het mengen achteraf doen.



Een mengtafel van een radiostudio. De volumeindicatoren zijn afstemogen.



De Lyrec bandopnemer heeft als bijzondere eigenschap het ontbreken van een pinch roller. Dit type toestel werd bijvoorbeeld gebruikt voor het snel dupliceren van audiocassettes.

Het laatste del van het bezoek gaat over computers.

Publicités - Reklame

-