Tentoonstelling "70 jaar televisie"
gerealiseerd door de VRT in het Flageygebouw

Het tweede deel techniek staat hier (uitzendingen in kleur).

De televisieuitzendingen beginnen in 1953, eerst een paar dagen per week 's avonds, maar gaandeweg worden er meer programma's gemaakt. In het begin gebeurt alles in een klein studio in het Flageygebouw, maar men merkt snel dat de studio's niet aangepast zijn voor televisie. Toch wordt het nieuws opgenomen in één van de studio's en terwijl de omroepster de programma's aan elkaar praat wordt het decor aangepast. Binnen een paar minuten is er immers een theatervoorstelling in dezelfde studio!

De omroepster was in die tijd noodzakelijk, als een soort tijdsvulling terwijl de studio aangepast werd voor het volgend programma. Duurde de aanpassing te lang, dan had men een bord "even geduld aub".

Ik ga hier niet vermelden welke programma's toen gemaakt werden: je kan het lezen op de affiches.

De eindgeneriek wordt op een kunstige manier op een rol geschreven. Het is een waar kunstwerk: tegenwoordig kan men blijkbaar niet meer mooie tekeningen maken met de computer. Het moet allemaal flitsend, snel en in kleur gaan.

Zelfs als er een technisch probleem was (en dit gebeurde vaker in de jaren 1960 - 1970) is er een mooie tekening voorzien. Het gebeurde soms dat de film tijdens de projectie brak, en die moest dan gelijmd worden vooralleer de voorstelling kon doorgaan.

De films die toen vertoond werden, werden al vaak in de bioscoop geprojecteerd en de films waren vaak in slechte staat. De beeldkwatiteit van de televisie was niet zo goed dat men speciaal een nieuwe copie liet maken voor de BRT.

Armand Pien was al aanwezig op de televisie bij de beginjaren van het medium. Hij zal blijven werken voor de BRT tot in 1990. Eerst werden de weerkaarten manueel getekend door Armand tijdens zijn weerpraatje, maar uiteindelijk wordt er met chroma key gewerkt.

Het verhuis van de studio's van Flagey naar de Reyerslaan gebeurt in de jaren 1970. De lokale omroepen blijven het langst in de gebouwen, maar in de jaren 1990 zijn er geen omroepen meer in het Flageygebouw.

En we zijn in 2000, mijn verhuis is ook klaar en op mijn nieuw adres heb ik geen distributie meer. Een goede reden om de televisie naar het containerpark te brengen: ik zal nooit meer naar televisie kijken.

VTM wordt gelanceerd in 1989. In het begin brengt dit een zware aardverschuiving met zich mee: de openbare omroep heeft geen monopolie meer en zal in concurrentie moeten gaan met de commerciële omroep. In het begin probeert de VRT de tij te keren door ook populaire en eenvoudige programma's te brengen, maar dit lukt niet echt. Als het publiek amusement zoekt, dan zal die eerst bij VTM kijken.

Het logo van de BRT/RTB werd ontworpen door Michel Olyff in 1967.

Men had het vaak over l’œil qui entend ou l’oreille qui voit, maar volgens de kunstenaar hebben we het bij het verkeerde eind: Olyff wou niet de ontvanger tekenen, maar de zender: "de bron is altijd rond: een fonoplaat, de band op de bandrecorder, de bobine film in de projector... terwijl de trechter aangeeft dat de golven de ether ingestuurd worden.

Het origineel logo werd minder en minder gebruikt en is nu totaal van het scherm verdwenen.

Hier eindigt het verslag van de tentoonstelling van de VRT over 70 jaar televisie in België. De tentoonstelling vond plaats in de voormalige gebouwen van de NIR/INR, het Flageygebouw.

Het is mogelijk een bezoek van de studios Reyerslaan te bekomen (enkel voor groepen). Een verslag wordt binnenkort hier gepubliceerd.