Een wat ouder model.

Het moet je echt een kick geven. Gisteren nog opruimer in de Mac-Do, vandaag op pad om hoog-technologische produkten te "repairen". Als dat geen boost voor je ego is. 10 redbulls en 5 monsters achter elkaar hebben minder effekt: dreft en de wasdoek omgewisseld voor een "worksheet" in drievoud en een echte hi-tech geïsoleerde kruisschroevendraaier.

Ik ben altijd geïnteresseerd in nieuwe technieken, en heb dan deze hersteller gevolgd in zijn werkzaamheden. Hij maakt het toestel open en vervangt een print. Stelt het toestel op en kijkt of de fout verdwenen is. Niet dus. Tweede print vervangen. Derde print vervangen. Vierde print vervangen. Vijf... euh? er zijn geen printen meer te vervangen en het toestel is nog altijd even defekt. Dan zal het wel euhh, het panel zelf zijn dat defekt is heuuh. Toestel meegenomen voor omruiling. Hopelijk zien we hem ooit terug met een nieuw èn werkend exemplaar. En misschien ligt er geen kruisschroevendraaier te rammelen in het toestel.

Time is money, dat zei Taylor ook al, et c'est pour cela que My taylor is rich. De procedure die door het loopjongen —een echte technieker die weet wat HDMI wilt zeggen en hoeveel miserie je ermee kan hebben kan ik hem niet noemen— gehanteerd wordt voor het bepalen welke print defekt is is de volgende: eerst de print met de minste connectoren en vijzen vervangen, dan de print met een beetje meer vijzen en connectoren, dan de derde,... totdat er niets meer te vervangen valt. Dan sta je daar met je nutteloos geworden professioneel uitgevoerde kruisschroevendraaier. Maar hij hanteert wel een uiterst professioneel woordenschat: "We gaan de claim escaladeren". "Ik zet de herstelling in de pipeline". Amaï mijne frak. Dit is dus de reden dat aardolie zo duur geworden is!

Gisteren hebben we opnieuw "iemand van de fabriek" over de vloer gehad. Het was iemand anders. Met zijn dagenlange ervaring in het losschroeven van vijzen was hij te duur geworden. Op de laatste dag van zijn proefperiode werd hij ontslagen. De toestellen worden nu naar een werkplaats in Roemenië gestuurd.

Herstellen op component-niveau zit er niet meer in.

Een paar jaren later gaat de brander defekt. De originele drive is natuurlijk niet meer leverbaar. Bij grote merken zijn drives soms wel leverbaar, maar die kosten meer dan een nieuw toestel. Eventueel zou je een nieuwe drive kunnen inbouwen, maar de originele software (firmware) kan niet overweg met de nieuwe drive. Vaak kan je een nieuwe software-versie downloaden, maar daar ben je niets mee, want om die in de DVD recorder in te lezen heb je een werkende drive nodig (van de oude generatie). Het probleem van de kip en het ei…

De normen veranderen ook zo snel, dat dit de vervanging (in plaats van herstelling) in de hand werkt: oudere DVD recorders kunnen geen CD-ROMS met foto's afspelen, nu is dit bijna standaard aanwezig. Hetzelfde geldt met nieuwere standaarden zoals DivX.

Draagbaar computer met VGA uitgang en monochroom plasma display

Van deze trend is weinig te merken in de electro-branche. De prijzen van de toestellen ligt zo laag dat het herstellen van de goedkopere toestellen geen zin heeft. Zelfs computers herstellen heeft weinig zin. Behalve bij HP zijn er geen onderdelen leverbaar (fabrikanten gaan er meer en meer van uit dat hun toestellen niet hersteld zullen worden). Een ander gevolg van de lage prijs van de computers is de verschrikkelijke kwaliteit ervan. Een dergelijke onbetrouwbare computer zou je nooit mogen gebruiken in een bedrijfsomgeving. De netwerkverbinding valt zomaar weg. Windows loopt vast. De harde schijf vertoont fouten en de duizenden foto's zijn voorgoed verloren. Windows Vista is niet altijd de boosdoener (hoewel er fouten in het operating system zitten die al in 2007 aan het licht kwamen en nog altijd niet gepatcht zijn).

Mensen kopen het goedkoopste dat ze maar kunnen vinden, maar als het toestel defekt is, dan is het herstellen ook zinloos omdat de fabrikant geen rekening gehouden heeft met het feit dat het toestel ooit hersteld zou moeten worden. Ze moeten immers hun waren zo goedkoop mogelijk produceren, en een dienst na verkoop is een zuivere kost. Een hersteldienst is meestal onbestaande: omruilen door een gelijkaardig toestel tijdens de waarborgperiode, weggooien nadien. Je wordt telefonisch verbonden met een call center (deze mensen hebben nog nooit een computer-opleiding gevolgd) en die lopen hun lijstje af: "heeft u uw toestel ingeschakeld? Is de batterij goed geplaatst? Brandt het lichtje POWER?... Ah meneer, voer een volledige systeemherstel uit en mocht het niet helpen, bel mij dan terug..."

De draagbare computer rechts kostte in zijn tijd ongeveer 100.000 franken (bijna evenveel als een kleine auto) en had een VGA uitgang (je kon een externe kleurenscherm aansluiten), een nagenoeg onverwoestbare harde schijf (na 20 jaar start de computer nog altijd op!) en een echte plasma display. Het enige wat ik heb moeten vervangen is de back-up batterij. Het was de computer van de trendy yuppie.