De leuke en minder leuke kanten van m'n job als technieker: contact met de fabrikanten en importeurs |
---|
-
Randverschijnselen
FabrikantenIn het begin van mijn carrière (dat is dus ongeveer 25 jaar geleden) werden de techniekers uitgenodigd door de importeurs zodat zij de nieuwe toestellen beter konden herstellen. Ik ben op cursus geweest onder andere bij Metz (in Duitslang), bij Philips (in Nederland en België), Saeco (in Wallonië), Domena (Frankrijk) en Laura Star (daar was het eigenlijk vooral de bedoeling eens lekker te gaan eten). Tegenwoordig heb je totaal geen feedback meer van de importeurs (voor zover ze nog bestaan). De importeur doet vaak geen herstellingen meer, waardoor je ook niet meer aan service manuals of hersteltips kan geraken. De herstellingen worden door een externe firma gedaan, en deze zullen de winkels niet graag helpen bij eeh herstelling. Een winkel met een eigen hersteldienst is immers een klant minder voor hun diensten. Een modern bedrijf heeft tegenwoordig produktiefaciliteiten in China, de telefonische support zit in India (enkel voor herstellingen in waarborg, buiten waarborg trek uw plan), de hersteldiensten in Hongarije en Mexico, en de boekhouding in Israel. Een "afspraakje met de baas regelen" zoals in de jaren ’60 en ’70 nog gewoon was, is tegenwoordig niet meer mogelijk, want wie is de baas eigenlijk? Je hebt een CEO, maar die is enkel geinteresseerd in zijn bonus, een paar directeuren, maar die zijn met handen en voeten gebonden (en cumuleren bij verschillende bedrijven en overheden), een paar verantwoordelijken die niet mogen beslissen, de raad van beheer die enkel kijkt naar de dividenten, en dan een hoop mensen die als radertjes in een veel te groot bedrijf werken. Bij wie moet je terecht met je defekte televisie?
|
Publicités - Reklame