Einde van het verhaal

Een tijdje geleden werd mij medegedeeld dat ik ontslagen was. Tijd dus om te solliciteren voor een nieuwe baan.

Eerste sollicitatie
Een job die mij op het lijf geschreven lijkt: ontwerpen en testen van van electronische schakelingen voor een bedrijf in Nieuwpoort. De jobaanbieding is juist deze morgen binnengekomen, als ik snel een motivatiebrief aanpas aan de jobaanbieding ben ik zeker de eerste sollicitant!

Donderdag, nog steeds geen antwoord, ik bel die mensen eens op... "Die job in de electronica??? ruis-ruis-ruis, rommel-rommel-rommel, blub-blob-blab, heu... die job is al lang ingenomen door iemand anders, meneer...". Nu is er iets dat ik in de dagen dat ik intensief solliciteer geleerd heb, dat is dat er noodzakelijkerwijze tests afgenomen moeten worden, dat je op sollicitatiegesprek moet gaan, en dat er pas nadien beslist wordt of ze je misschien in een wervingsreserve zouden plaatsen. En hier wordt er in een paar dagen beslist dat ik niet voldoet, terwijl de job precies inhoudt wat ik graag (en goed) doe?

Eenvoudig gezegd: ze hebben enkel naar mijn leeftijd gekeken (eerste pagina) en besloten dat ik niet voldeed, ondanks al mijn verwezenlijkingen (één volle pagina, helaas was dit blad twee). Natuurlijk gaan ze nooit zeggen dat ze je niet aanvaard hebben omdat je homo/muslim/te oud bent, neen, "ruis-ruis-ruis, rommel-rommel-rommel, blub-blob-blab, heu... ik kan de sollicitatie niet terugvinden, kan u ze opnieuw eens doorsturen,... maar ik vrees dat wij al iemand gevonden hebben..."

Ter informatie: het bedrijf in kwestie (Brusselle) werd een jaar later failliet verklaard. Dit was vroeger één van de belangrijkste bedrijven voor scheepsinrichtingen (tegenwoordig wordt de naam opnieuw gebruikt door een bedrijf uit Zeebrugge). Zonder het te weten heb ik echter een stap gezet naar mijn volgend werk (bij de Belgische Marine).

Vòòr iedere sollicitatie heb ik mij grondig geïnformeerd over het bedrijf in kwestie. Van Brusselle wist ik dus dat ze apparatuur voor schepen maakten, en bij de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen, pardon, De Lijn wist ik dat er nog altijd met 600V gelijkspanning gewerkt werd.

Tweede sollicitatie
En de fantastische sollicitaties blijven maar binnenstromen! Control room operator bij Proviron in Zandvoorde, de vroegere Union Chimique, als dat niet iets voor mij is! Ik stuur de centrale verwarming met computer en weet redelijk veel van chemie, van geregelde systemen (feed back, voorwaartse regeling, pendelgedrag,...) en van... heu... control room operaties. Ik ben namelijk aan de poliepen geöpereerd, en die zaten... juist onder m'n eigen control room.

Direct een motivatiebrief geschreven en m'n CV aangepast (met alle elementen in de juiste volgorde, mijn leeftijd moeten ze dus achterhalen via een bitcoinberekening). De week voor de sollicitatie alles over het bedrijf gelezen en op wikipedia opgezocht. Ik ben nu een crack (twee betekenissen) in biodiesel, remvloeistoffen, bufferoplossingen, polymeren en nog een aantal stoffen die je normaal gezien liefst niet in je voeding wilt terugvinden. Mijn cursus chemie van onder het stof gehaald en volledig opnieuw geblokt (ik was eigenlijk niet zoveel vergeten...). Ik zou alle ingenieurs samen te lijft kunnen gaan met mijn argumenten (en indien nodig met een zelfgemaakte taser: vergeet niet dat ik electronicus ben).

Hier zijn er proeven voorzien. Ik heb nog nooit proeven meegemaakt, maar dat kan toch geen probleem zijn, ik weet meer over wat er bij Proviron gemaakt wordt dan de mensen die er zelf werken (ook de cash flow van het bedrijf heb ik nagezien, kwestie van mij niet te binden aan een zinkend schip, één faling is al genoeg geweest).

Er komen een paar andere sollicitanten. Ik heb nog mijn wit hemd van mijn bijna vorig werkgever aan (ik heb ervoor gezorgd dat die nog wit bleef, geen stofzuigers of koffiemachines aangeraakt deze morgen). De andere mensen hebben een grijsachtig t-shirt, een versleten, verkleurde en/of gescheurde jeansbroek, okselhaar in overvloed, tatouages een beetje overal, een oorbel, een neusbel, een lipbel en/of een oogbel (niet gecontroleerd of ze metalen voorwerpen op andere plaatsen hebben). Het zijn van die gasten die je maandag ochtend in de goot ziet liggen als je in Oostende leveringen moet doen. De juiste kleren om in de goot te liggen hebben ze al aan.

En dàt komt solliciteren voor control room operator? Heb ik de jobaanbieding verkeerd gelezen en zochten ze misschien proefpersonen om zeer gevaarlijke stoffen op te eten? (geen verlies voor de maatschappij) Het begint mij te dagen waarom er nog regelmatig treinongelukken gebeuren ondankts de electronische regelsystemen: zulke mensen hebben we ook bij het spoor!

Ik daartegenover, ik blink als een pas gewassen baby. Witter dan wit bestaat niet enkel in de reklame voor Henkel: er zitten stoffen in de waspoeders die zich in de kleren vastzetten en de ultra-violette stralen omzetten in wit licht. De photochromatische glazen van de examinator worden zelfs donker door al dat wit. Dat ik alles weet van chemie: je mag het tweeten!

De proeven dan. Ik had moeilijke vraagstukken verwacht, maar wat krijg ik voorgeschoteld? Rekensommetjes maken (terwijl er al lang rekenmachines bestaan). Nu is er iets dat ik totaal niet kan, en dat is hoofdrekenen. In het tweede leerjaar (dat was bij de nonnetjes à l'école Saint Roch à Bruxelles, en zij hadden toen al verouderde opvattingen over de opvoeding) werd ik aan het bord geroepen omdat ik niet kon hoofdrekenen. Bij iedere fout moest ik mijn handen op de bank leggen en kreeg ik een slag van de lat. Ik had geen enkel antwoord juist en mijn vingers waren rood en gezwollen na het uur rekenen. De kordate pedagogische methodes van de nonnetjes waren misschien wel doeltreffend (mijn arme vingers), maar niet echt doeltreffend (ik kan nog altijd niet hoofdrekenen). Op de testpagina staat er ©1964, ik had het kunnen weten.

Op een volgende test wordt er in "pig" gerekend. Blijkt dat dat "pfennig" zijn, en er zijn er zo honderd in een deutschmark. Nog een geluk dat er niet in pence, shilling, kroon, dinaren en guinea's gerekend werd (de decimale ponden zijn pas in 1971 ingevoerd en de testen dateren van voor deze tijd). Ik heb al moeite om 42 door drie te delen, laat staan kronen om te rekenen in stuivers en florijnen. Een boer brengt zijn voorrad appels naar de markt. Hij verdient 12 shillings per 10 kilo. Hoeveel ponden (geld) zijn dat per pond (gewicht)? Die appels zouden bij mij al lang rot zijn vooraleer ik het antwoord zou weten.

En een volgende test gaat over cijferreeksen: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - ... Wat komt er dan? De voorbeelden zijn gemakkelijk, maar ik loop al vast bij de eerste echte proef. Halverwege het blad zie ik 3 - 5 - 8 - 13 - 21 - ... Hà! Die ken ik van buiten, dat is de bekende reeks van Fibonacci, je kan er fantastische dingen mee doen in de natuurkunde, de statistiek en de wiskunde maar dat telt niet, want ik moet ze in volgorde oplossen. Ik heb drie reeksen opgelost terwijl mijn loosers al aan blad twee beginnen... Tussendoor, nu dat ik bij het leger werk, weet ik ook wat Fibonacci-soep is: de soep van gisteren plus de soep van eergisteren.

Lach mij niet uit, ik heb een reeks voor jullie: 1 - 4 - 1 - 5 - 9 - ... (gewoon een oefening uit mijn duim gezogen, ik weet de vraagstukken al lang niet meer, maar die reeks heeft echt een oplossing...).

De volgende reeks zijn allemaal wijzers, schakelaars, knoppen en lampjes. Het moet de control room voorstellen. Dit is een foto van het internet, ik denk niet dat het in goede aarde zou vallen als ik foto's zou nemen uit de vergeelde prentboekjes van Proviron... De test bestaat uit een boekje van honderd control room situaties, en aan de hand van wat er te zien is moet je een aantal akties ondernemen (in de juiste volgorde, svp):

ALARM slaan bij een temperatuur hoger dan 1800,
MESURE als de wijzer op nul staat,
STOP als de meerderheid van de schakelaars op OFF staat,
ERROR als er zowel rode als groene lampjes branden,
FORWARD als er minstens drie lampjes groen branden,
LEFT als de schuiver op minder dan 50% staat,
FLOAT als niveau 2 hoger staat dan niveau 1
KEEP bij een temperatuur tussen 1000 en 1400,
STANDBY als er twee of meer schakelaars op OFF staan, enz.

Allemaal poepsimpel, maar je wordt er tureluurs van als je al twee uren bezig bent geweest met rekensommetjes te maken (de testen hebben meer dan 4 uur geduurd).

Heren proefopstellers (ik hoop dat jullie een beetje kunnen lezen): een controller doet dat allemaal veel beter dan een mens. De logica, hoe ingewikkeld je die ook maakt, kan in een paar statements aan de computer doorgegeven worden, en die lost de honderd control room situaties op in een nanoseconde (ter informatie: ik kan ook PLC's van Siemens programmeren, maar mijn zeer uitgebreide algemene kennis zullen jullie dus moeten missen). En die controller, die is geen lid van de ABVV, heeft voldoende aan een paar watts en moet niet in shiften werken. En de goedkoopste controller, die kan òòk rekenen. Hexadecimaal, binair, octaal, zelfs BCD en zoned decimal, dat zit in zijn genen (en duidelijk niet in de mijne).

Hoeveel treinongelukken met doden zijn er in de afgelopen jaren geweest? Drie? Vier? En allemaal veroorzaakt door menselijke fouten. Mensen steek je dus niet in een control room om op een knop "alarm" te drukken als de temperatuur te hoog is. Een thermostaat doet dat veel beter. Moeizaam aangekomen aan de derde control room situatie liet ik mij afleiden door een voorbij dopplerende ambulancewagen, een paar vragen later door een examinandus die aan zijn neus stond te pulken alsof ie met de wagen in de file zat en nog een paar vragen later door het feit dat ik nog melk moest gaan kopen voor de kat. M-E-L-K is het antwoord op control room situatie 7 (veel verder dan dat ben ik eerlijk gezegd niet geraak).

Neem bijvoorbeeld een microgolfoven. Men moet absoluut vermijden dat de magnetron zou werken als de deur open is. Vraagt men aan de gebruiker om te controleren of de deur wel gesloten is vooralleer op start te drukken? Neen! Met precies drie microswitches kan men een microgolfoven maken die 100% veilig is, zelfs met goedkope chinese schakelaars met een MTBF van 1.000 uur. Het is gewoon de intelligentie van de schakeling (logica) die ervoor zorgt dat er nooit een gevaarlijke situatie kan ontstaan! Die logica, die kan men programmeren in de controller van het reaktorvat, en dat vat zal nooit ontploffen (omploffen had ik eerst geschreven) omdat de M-E-L-K overkookt.

Wat ik mij voorgesteld had als control room operator? De evolutie van de parameters in de gaten houden. Opmerken dat een regeling een te hoge gain heeft (pendelgedrag), controleren of de productie eventueel aan een lagere temperatuur zou kunnen gebeuren, productie aanpassen aan de vraag, PLC's programmeren, enz. Ik ga niet de gasklep opendraaien en met een lucifertje de waakvlam aansteken: neen, mijn computer doet dat, honderden keren per dag als het moet.

Het zal dus niemand verwonderen, dat ik, ondanks mijn ervaring, qualificaties, matige looneisen, zin voor humor, stiptheid en relatief goede gezondheid nog steeds niet aangenomen ben (door Proviron, wel te verstaan). Op een test bij een interimkantoor had ik 95% van de punten, zelfs meer dan het gemiddelde van een ingenieur, maar dat waren technologie-vragen die maar heel beperkt doorwogen (en toen de examinator mijn leeftijd vroeg was alle interesse in H₂SO₄ opgelost). Eigenlijk had ik 100% van de punten moeten hebben, maar er was één rekenvraagstuk tussen de technische vragen (iets met gewichten, katrollen en hefbomen, maar u weet het misschien nog, ik kan 42 niet delen door 3...). Overigens zijn de proefopstellers niet echt technisch aangelegd, want dezelfde vraagstukken komen terug in alle testen.

Publicités - Reklame