Outplacement in de praktijk

Geen capstan motor meer voor mij Er komen geen videorecorders meer in herstelling. Soms een turbo-deck van Philips (de laatste goede video's van Philips uit de jaren '90). De Philips videorecorders met Funai-deck die later gekomen zijn liggen al allemaal in de recupel-bak want ze waren niets waard.

Ik heb deze begeleiding aangevraagd omdat ik niet wist welke betrekkingen goed in de markt liggen. Ik kan namelijk “un peu de tout”: teksten maken, vertalen, websites beheren (op dit ogenblik 2200 pagina's online, goed voor 72.000 bezoekers per maand), electronica (ontwerpen, herstellen, enz van schakelingen), computers en aanverwante (upgraden, onderhouden, data recovery, enz), fotografie (modellenfotografie, packshots, fotobewerking, enz). Een hele pak mogelijkheden, en ik vrees eerlijk gezegd dat bij een volgende betrekking ik in een hokje gedrukt zal worden (enkel één ding doen, de ganse dag lang... en de ganse nacht daar nachtmerries over hebben)

Ik heb dan een formulier moeten ondertekenen, waarbij de organisatie mij binnen de maand een begeleiding zou bieden bij het vinden van een nieuwe betrekking. We zijn al meer dan twee maanden later en ik heb nog niets ontvangen.

Bij het formulier dat ik moest ondertekenen zat er een brochure wat die begeleiding inhield. Het is een soort groepssamenkomst op de zetel van de organisatie, te vergelijken met de AA's (alcoholverslaafden), de BO (bewuste obesen), VVED (Vlaamse Vereniging van Enkelband Dragers) en de NAMBLA (google maar zelf). Als je in Veurne woont, is de organisatie in Maaseik gelegen, woon je in Neerpelt, dan moet je naar De Panne. Kwestie dat je gemotiveerd blijft om te solliciteren, zeker?

De folder gelezen en het programma aan een onderzoek onderworpen. Het lijkt wel of de patroonsorganisatie niet goed weet wat ze met jou moet aanvangen, maar ze bieden deze opleiding omdat ze wettelijk verplicht zijn. Er zijn algemene items als "Ken jezelf" (sorry, maar ik woon al 52 jaar samen met die persoon), "Nieuwe uitdagingen" (het lijkt wel het programmaboekje van de VLD) en "Toekomstgericht denken" (SP-a?). Ondertussen zijn we al 18 cursusuren later en nog geen stap verder. Als je na je ontslag niet depri was, dan is het nu het moment om eens goed te bleiten. Laat je maar gaan, het is op kosten van de werkgever (met een maximum van 60 uur).

De praktijk is heelwat beter dan wat het programmaboekje laat vermoeden. Er zijn zowel individuele als groepssessies: eigenlijk leer je het meeste bij de groepssessies. Er wordt uitgelegd hoe je moet solliciteren, hoe je een sollicitatiegesprek moet voeren,... Echt nuttige zaken, dus! Iedereen heeft tegenslagen in het leven: een werkgever die failliet gaat, een werkgever die de sociale bijdragen niet betaald of de werknemer in het zwart verplicht te werken (waardoor die werknemer geen recht heeft op werkloosheidsuitkeringen, enz). Of in een klein boutiekje in Knokke gewerkt: minimum-loon, dagelijkse overuren niet betaald, parkeerplaats zelf moeten betalen,... Terwijl madame rondtoert met haar Porsche Cayenne...

Ondertussen komen er wel betrekkingen binnen waarvan je enkel mag dromen, bijvoorbeeld technieker bij de Zeemacht in Zeebrugge: ieder jaar ga ik naar de vlootdagen omdat het opendeur is en ik nieuwe ontwikkelingen kan zien. En het is dus zover: volgende maand mag ik er beginnen! Ik kreeg het telefoontje tijdens een infosessie in het kantoor van de outplacement.