Er was eens bliksem...

Regelmatig krijgen we de vraag of het niet mogelijk zou zijn een paar toestellen "defekt door blikseminslag" te laten verklaren. Als wij niet kunnen aantonen dat er bliksem is geweest, dan is dat valsheid in geschrifte dat wij moeten plegen (zelfs onze bazen snappen dat soms niet, dat wij als technieker voor de rechter gedaagd kunnen worden wegens valsheid in geschrifte). “Geef dat maar door aan de verzekering, de klant koopt toch een nieuwe” Zo simpel is het echter niet.

Verzekeringen zijn aangesloten bij een dienst van de KMI die alle blikseminslagen kan traceren met een nauwkeurigheid van een kilometer. Als er geen bliksem in je buurt is geweest, krijg je gegarandeerd een controleur aan de deur (en wij ook!). “Mijn verzekeringsmakelaar zal dat wel arrangeren”. Je verzekeringsmakelaar, die heeft niets meer te zeggen bij een schadeclaim. Het enige wat hij kan doen is de documenten doormailen naar zijn hoofdzetel.

Hieronder zie je een kaart dat gebruikt wordt. Detailkaarten op straatniveau zijn eveneens beschikbaar.

En wat betreft schade door overspanning (380V op de 240V installatie)? Dit gebeurt vaker dan een blikseminslag, maar hier ook is het gemakkelijk te weten welke huizen geraakt zijn. Van ieder huis weet de verdelen uit welk onderstation stroom afgetapt wordt. Het is dus niet omdat je buur een schadeclaim ingedient heeft, dat je dat ook straffeloos zou kunnen doen.

Niet alleen wij moeten een boete betalen wegens valsheid in geschrifte, maar ook de klant. Het bedrag is in het algemeen 3 maal de gepleegde fraude + de kosten.

Hetzelfde spelletje geldt voor "defekten door overspanning". De electriciteitsverdelers weten heel goed in welke streek er een spanningspiek geweest is. De verzeleraar die de schade moet betalen moet slechts één telefoontje plegen om ingelicht te zijn. "Neen, er was geen overspanning in die buurt".

Herstelling aan huis

Doorgaans wordt ik niet vaak op de baan gestuurd om herstellingen aan huis te doen (en nu dat ik in een ander sector werkt nog minder!). Na mijn bezoek gebeurt het dat de klant opgenomen moet worden in een psychiatrische instelling, en dat wilt mijn werkgever in het mate van het mogelijke vermijden. Een tijdje geleden was het echter zover.

Ik kom bij de klant aan, pas een nieuwe vloer gelegd, zo'n ouderwetschen houten vloer. Liefst niet blootvoets rondlopen als je geen cactusvoeten van de houtspaanders wilt. Ongemakkelijke, koude, zwarte metalen stoelen. Rommel aan de muur. Halogeenverlichting in 't plafond. Voorwaar we hebben te maken met een kunstenaar, of ten minste een kunstminner. Maar waar haalt de huiseigenaar zijn inspiratie? Uit allerhande tijdschriften: nest, interieur, en nog een reeks andere tijdschriften. In plaats van te kopen wat je gemakkelijk of mooi vind, koopt de klant wat hij in boekskes gevonden heeft. Veel te dure rommel, dus. Dat hij tweemaal betaald heeft. Hij betaalt eerst voor de publireportages in de boekjes, dan betaalt hij de meubels, een soort nep-antiek. Op een rommelmarkt heb je tenminste echte rommel, en je kan afbieden tot één euro voor een stoel waarin je wèl goed zit.

Wat was het probleem nu weer bij de klant? Onbelangrijk eigenlijk: RTFM. En zijn zoon is ingenieur... Of hij is ingenieur. 'k Weet het niet meer. Onbelangrijke mensen, eigenlijk.

Publicités - Reklame