Hij kent het betreffende toestel beter dan de verkoper (wat doorgaans niet zo moeilijk is), op zijn werk (waar hij niets specifieks doet) heeft hij alle specificaties op het internet opgezocht en besproken met de collega's (die eveneens weinig te doen hebben).

Een ambtenaar is niet geïnteresseerd in een betere dienstverlening, maar enkel in de voetbaluitslagen. Ze zouden gaan staken omdat de koffiedame 5 minuten te laat is. Niet dat de staking veel effekt heeft op hun dienstverlening, maar in de zomer staken ze buiten en leggen ze het verkeer plat.

Het beste voorbeeld rechts: de spoorbonden staken opnieuw: niet voor een betere dienstverlening naar de gebruikers toe, maar gewoon omdat de vorige spoorbaas een negatief boek over de spoorbonden geschreven heeft. Met deze staking is de stelling van het boek alvast bewezen: een deel van het personeel is lui en wereldvreemd.

Jullie kennen waarschijnlijk wel de mop “Hoeveel mensen zijn er nodig om een gloeilamp te vervangen...”. Bij ambtenaren zijn dat er 4: de werfleider, de werkplaatsoverste, de controleur, de inspecteur, (neen, neen, neen, het zijn echt twee verschillende funkties met een verschillend barema), de veiligheidscoördinator en de magazijnier die de lamp uit zijn voorraad moet halen. Zut! We zijn al aan 6, en de lamp is nog altijd niet vervangen. En ik vergeet nog de arbeider die de lamp moet vervangen, maar dat is geen ambtenaar, maar iemand die tijdelijk tewerkgesteld wordt. In gans het gebouw is hij de enige die iets concreets doet.

Er zijn ambtenaren die hun dagelijkse hygiëne op hun werk doen. Zij hebben daarvoor een specifieke lade in hun kast met scheermachine, zeep, washandje, enz. Ze wassen zich tijdens de werkuren, dat kon u al vermoeden, maar niet bij hun aankomst, maar bij hun vertrek, zodat ze fris en proper kunnen uitgaan na de "werk"uren.

Op kantoor is er een zeer sterke hiërarchie. Veronderstel dat een loopjongen een brandje in een gang ziet. Hij pakt niet de brandblusser die er naast staat want hij is daar niet voor opgeleid, neen hij vertelt het verhaal aan zijn directe overste. Brand? Dat is iets voor de dienst gebouwen. De melding wordt schriftelijk doorgegeven aan het diensthoofd gebouwen die de verantwoordelijke op het verdiep verwittigd. De overste neemt blijkbaar de telefoon niet meer op...

Ook binnen een lokaal is er een stricte hiërarchie. Persoon A neemt de telefoon op (meestal is dat de laagste in rang zodat de anderen verder kunnen slapen of op facebook zitten chatten). Hij vertelt zijn verhaal aan zijn directe overste, die het op zijn beurt aan de werkplaatsoverste vertelt. Na rijp beraad geeft de werkplaatsoverste zijn beslissing weer aan de directe overste, enz... Die drie personen zitten wel in eenzelfde lokaal, misschien op 10 meter van elkaar. Na drie keer het verhaal gehoord te hebben zal de dienstoverste (die niet meer van de jongste is) wel weten waarover het gaat, zeker?

Ik kom deze ambtenaren regelmatig tegen waar ik nu werkt. Bureaus vol met mensen die op een stoel zitten en waarvan de funktie onbekend is (van de ambtenaar, niet van de stoel). Je kan je verlofaanvraag niet indienen bij die mensen (dat moet bij mijn directe overste gebeuren, zelfs al is hij nu drie maanden ziek), je moet niet vragen dat ze je kaart voor de maaltijdscheques activeren, wat ze kennen de procedure niet, je moet niet bij hen terecht om je parkeerkaart te verlengen, want dat kunnen ze niet, je moet geen document CZ123-9 vragen, want dan moeten ze rechtstaan om die uit de kast te halen. Wat kunnen ze dan wel? En waag het niet die mensen te storen als ze in gesprek met elkaar zijn (vaak gaat het over voetbal), want dan krijg je de volle laag en een schriftelijke berisping wegens onbeschoft gedrag.

Laatst was de centrale verwarming in onze afdeling defekt, en het heeft een halve dag geduurd vooraleer de ambtenaren besloten hadden wie verantwoordelijk was om de hersteldienst op te bellen. De ganse dag werken ze zo traag mogelijk (want ze hebben toch niets te doen), maar als de bel rinkelt springen ze in hun auto en rijden ze zo snel mogelijk de basis uit.

Het is trouwens opmerkelijk hoeveel ambtenaren met de fiets naar hun werk komen. Niet alléén krijgen ze daarvoor een extra vergoeding, maar het is ook het enige dat ze de ganse dag doen. En om fit te blijven moet je toch een klein beetje beweging hebben...

Maar anderzijds zijn er heelwat ambtenaren die geen normale job zouden kunnen doen. Ze doen er een half uur over om een onderdeeltje te gaan halen in het centraal magazijn hiernaast (een transistorke van 15gram), en dan zitten ze te puffen gedurende de rest van de dag. Het gebeurt niet zelden dat het onderdeeltje pas de dag daarna beschikbaar is, want met slechts drie mannen en twee lesbiennes is het magazijn echt onderbemand. Ze slaan tilt als het onderdeel van een magazijn in een andere basis moet komen, want dan moeten ze een aanvraag tot transfert opstellen (en vandaag kan het echt niet meer hoor - puff - puff - puff). De ambtenarij is het OCMW van de mensen die nergens aan de slag kunnen, een beschutte werkplaats verblijfplaats waar ze kunnen slapen en eten.

Het is opmerkelijk dat in deze tijd van verregaande informatisering de ambtenaar (m/v) nog steeds met gekleurde papierkes werkt, vol met vakjes die allemaal ingevuld moeten worden en waarop zoveel spempels mogelijk moeten zitten om het een officieel cachet te geven. De wasstempel wordt enkel nog door de hogere officieren gehanteerd (wegens brandgevaar verboden bij de lagere officieren). Alle documenten zijn keurig geklasseerd en worden bewaard vanaf 1961 (toen de afdeling opericht werd). Alle mails worden uitgeprint (met bijlagen) en eveneens geclasserd. Documenten worden eveneens gebackupped op ZIP-drives (echt waar! In 2014!)

Jaarlijks is er een cursus powerpoint (waarvoor ze extra betaald worden). Ieder jaar gaan ze naar dezelfde cursus omdat ze de software in de loop van het jaar nooit hebben moeten gebruiken en ze alles weer vergeten zijn.

Regelmatig valt er werk weg (bijvoorbeeld omdat bepaalde schepen aan de kade gehouden worden of verkocht worden omdat er geen geld is). De technici die het onderhoud van deze schepen deden vloeien natuurlijk weg door de ouderdom of worden afgedankt, maar de ambtenaren, die zijn hier niet weg te krijgen, ze hebben een veel te goede job. Zo komt het dat er op bepaalde werkplaatsen meer brigadiers dan technici zijn.

Ambtenaren (m/v) zijn redelijk onproduktief en niet gespecialiseerd. Ze verwachten dan ook dat technici alles kunnen doen. Van een electricien wordt verwacht dat hij servo-systemen instelt en van een electronicus dat hij kabels trekt.

De motoren moeten geteld worden. In het gebouw is er een inpakafdeling die eigenlijk niets te doen heeft, maar motoren kunnen ze niet tellen, ze kunnen enkel motoren inpakken. Het is weer de contractuele electricien die al teveel werk heeft die de motoren moet tellen.

De afdeling hiernaast draait vierkant (de controleur (of inspecteur (of brigadier)) zit constant filmkes op z'n computer te bekijken), maar neen, de ambtenaren hier (even talrijk als nutteloos) doen niets, want (A) het is niet hun afdeling, (B) zij hebben geen schriftelijke opdracht ontvangen om de zaak te onderzoeken en (C) ze zijn echt onderbemand en deze taak kunnen ze echt niet bijnemen.

Iedere afdeling heeft trouwens van die krypische afkortingen, niemand weet wat die betekenen, maar je moet ze gebruiken om niet door de mand te vallen bij gesprekken met ambtenaren “Gisteren heb ik mij laten informeren door OAE en OWS over de zaak die ons aanbelangt en...”. Naargelang de contekst veranderd trouwens de gebruikte afkorting, het lijkt wel een latijnse verbuiging. De afdeling waar ik werk heeft talrijke namen (te gebruiken volgens de contekst): DGS, LCDX, C3, ...

Voor alle duidelijkheid: ik ben geen abtenaar, ik heb een duidelijke taak. Na een paar maanden doe ik al het werk van twee mensen, terwijl ik theoretisch nog in opleiding ben en niet zou moeten 'presteren' (dat doen ambtenaren trouwens nooit), maar gewoon de kudde meevolgen. Ik ben ook niet "statutair" maar "contractueel": dat zijn de mensen die op de basis werken en ontslagen worden als er geen werk meer is. De statutairen zijn benoemd en blijven, werk of geen werk, want werken behoort niet tot hun takenpakket.